Prawdopodobnie każdy zna i oglądał program Modne zdanie? Świetnie radzą sobie też z ubieraniem tych, którzy nie wiedzą, jak się ubrać, a nam, niekompetentnym, dają dobre rady, jak się w końcu ubrać. I za to im się kłaniam. Zaobserwowałem tam ciekawą sytuację, która zainspirowała mnie do napisania tego artykułu. A więc było tak: synowie przyprowadzili na pokaz swoją ukochaną mamę, której styl postanowili nieco ulepszyć. Mama mieszkała na wsi, doiła krowy, wychowała 4 dzieci, a po śmierci męża wyruszyła na podbój stolicy naszego rozległego kraju, co w zasadzie jej się udało: dzieci wyglądają na zdrowe, odżywione i szczęśliwe . Znalazłam nowego męża: inteligentnego, zadbanego, bogatego, z wyższych sfer. Ogólnie rzecz biorąc, jej wygląd wiejskiej kobiety nie odpowiadał już jej nowemu życiu codziennemu i gustowi jej dżentelmena. Styliści w programie nie na próżno jedzą chleb; ubrali ciotkę. A jej obrońca wygłosił tak żarliwe przemówienie: „Patrzcie, jak poprawiło się jej życie: kiedyś doiła krowy, a teraz jest damą z wyższych sfer”. CO!!!??? Czy dobrze usłyszałem!? To znaczy ci, którzy pasą krowy, karmią miasto i wioskę, czy są a priori nieszczęśliwymi i nieszczęśliwymi ludźmi?! I wszyscy powinniśmy zabiegać o wizerunek kobiety z dużego miasta (najlepiej Moskwy, Petersburga, a nawet Nowego Jorku) w ubraniach od Dolce Gabbana, której dzieci chodzą do płatnej szkoły, stać ją na azjatycką nianię, jeżdżącą Rolls Royce'a (albo czym teraz tam jeżdżą - nie znam się zbytnio na samochodach), zrelaksuj się na plażach Miami i zamów Eltona Johna na urodziny)))?! Albo relacja z lokalnych wiadomości, podobno w obwodzie twerskim jest jeden plac zabaw na trzy wsie i jacy biedni i nieszczęśliwi ludzie tam żyją z tego powodu. Mówisz poważnie?! Czy ktoś rozgłasza dzieciom po całym kraju, że we wsi nie ma co robić dla dzieci? Czy jest neandertalczykiem i ani razu nie mieszkał z babcią na wsi, gdzie o każdej porze roku jest fajnie i ciekawie!!! A może to nie tylko jego opinia, ale także mieszkańcy tych wsi, rodzice tych dzieci, dla których domagają się placu zabaw (sam w sobie oczywiście nie jest zły), również uważają życie na wsi za nudne i nieciekawe? I wtedy pojawia się pytanie, jeśli my sami, rodzice, nie zauważamy, nie szukamy i w związku z tym nie możemy zauważyć w życiu niczego ważnego i interesującego dla nas, to jak nasze dzieci nauczą się to zauważać? Takich przykładów jest milion. Jak my sami, nie boję się tego słowa, wyjątkowi, niepodobni do życia kogokolwiek innego, staramy się wpasować je w nadawany standard, w ramy określone przez kogoś innego (czasami bardzo ciasne i opresyjne) i jeśli nie daj Boże, coś nie wychodzi jeśli się nie zjednoczymy, będę nieszczęśliwą i bezwartościową osobą!!! Wydaje mi się, że życie moje i Twoje jest o wiele bardziej wielopłaszczyznowe niż wizja jednej osoby czy standard magazynu! Bądź szczęśliwy i żyj swoim, a nie cudzym, WYJĄTKOWYM życiem!!! Autor: Marina Boginskaya