Temat agresji – własnej lub cudzej – rodzi często wiele pytań i nieporozumień. Z reguły wiele osób nie chce doświadczać złości, szczególnie boi się ją wyrazić i okazać. Zastanówmy się, jakie to uczucie - złość. Skąd się bierze i z czym się ją spożywa? Zacznijmy od tego, że agresja ma wiele odcieni. Irytacja, irytacja, oburzenie, złość, wściekłość, nienawiść itp. Złość jest także częścią innych naszych uczuć i wrażeń. Na przykład złość + niespełnione oczekiwania wobec drugiej osoby powodują urazę. Złość + poczucie zaborczości wobec partnera powoduje zazdrość. Niektórzy ludzie starają się nie odczuwać złości i tłumią to uczucie głęboko w sobie. Ale to nie znaczy, że nie powstaje. Stłumiony gniew, nieprzeżyty, blokuje przepływ energii życiowej. Mówiąc dokładniej, cała energia jest wydawana na utrzymywanie gniewu w ciele i zapobieganie jego wybuchowi. Następnie osoba zamienia się w zombie. Nic nie czuje, nie chce, jest przygnębiony i apatyczny. Taka osoba czuje się jak funkcjonalny robot, chociaż czasem może jednak popaść w depresję. Ogólnie rzecz biorąc, długotrwałe tłumienie złości prowadzi do apatii, następnie do depresji i choroby. Ale niewiele osób kojarzy te stany konkretnie z gniewem, który nie był wówczas wyrażany. Skąd bierze się gniew i do czego jest potrzebny? Złość jest naturalną reakcją na naruszenie naszych granic lub niezaspokojonych potrzeb. Niestety, koncepcja własnych granic nadal dla wielu osób pozostaje ślepym punktem. Każdy z nas ma granice, nawet dziecko, ale nie dla każdego jest jasne, gdzie one leżą, co jest moje, a co cudze. Podam kilka przykładów – nazwali Cię głupcem, dali niezamówioną radę, zabrali Twój przedmiot bez pytania, pożyczyli pieniądze i nie zwrócili, dotknęli nieznajomego bez pozwolenia, zepsuli coś dla Ciebie cennego – to tylko przykłady nieproszonego wtargnięcia na Twoją przestrzeń lub naruszenia granic. Jeśli chodzi o pojęcia osobistych pragnień i potrzeb, dla wielu osób są one bardziej znane niż pojęcie granic. Kiedy nasze pragnienia i potrzeby nie są spełnione, pojawia się również gniew. Na przykład chcesz czegoś, ale nie możesz tego zrobić, albo długo sobie czegoś odmawiasz, znosisz, godzisz się na to, czego nie lubisz, oczekujesz, ale nie dostajesz tego, czego chcesz – to jest przykład niezaspokojonych potrzeb. W zależności od stopnia powagi sytuacji dla Ciebie, jej niuansów, mogą pojawić się różne odcienie złości - od irytacji po wściekłość. Złość pomaga nam lepiej zrozumieć siebie, usłyszeć nasze pragnienia, zobaczyć, że coś nam nie pasuje i że powinniśmy to osiągnąć pozbyć się tego. Funkcja gniewu dla człowieka jest dość pozytywna. Jednak niewielu może zetknąć się z tym uczuciem i z niego skorzystać. Dlaczego tak się dzieje? Często ludzie wyrażają swoją agresję wraz ze strachem przed utratą znaczących relacji. Na przykład wiele kobiet ze strachu przed samotnością ukrywa swoją złość na partnera. Nawiasem mówiąc, zdarza się to również u mężczyzn. Ten strach jest irracjonalny. Rodzi się na poziomie dziecięcych instynktów. Jako dziecko bałam się okazywać złość mojej matce, bo… istniało ryzyko, że pozostanie bez jej miłości i wsparcia. Istnieje również inna skrajność, gdy ktoś myśli, że wyrażanie gniewu może kogoś zniszczyć. Wydaje się, że jeśli agresja zostanie uwolniona, wszystko się rozsypie, a świat zostanie zrównany z ziemią. I rzekomo troszcząc się o innych, człowiek powstrzymuje swój gniew. Przyczyn takiego stanu można doszukiwać się także w rodzinie rodzicielsko-dziecko. Na przykład, gdy syn był zły, matka złapała się za serce i oskarżyła dziecko o atak serca. Aby nie zabić matki, nie być winnym jej śmierci, chłopiec nauczył się ukrywać swój gniew najpierw przed rodzicami, a potem przed sobą. Jeśli zaliczasz się do osób, które nie doświadczają gniewu, to najprawdopodobniej ty może doświadczyć biernej agresji. Co to znaczy? Na zewnątrz osoby pasywno-agresywne często wydają się uśmiechnięte. Jednak ich uśmiech jest wymuszony, to nienaturalne, ich twarz.