Mandala. Podoba mi się nazwa tej techniki. Jest to dla mnie mistyczne i jedna z najpiękniejszych technik arteterapii. Jest to o tyle ciekawe, że ma w większym stopniu charakter diagnostyczny, niż tylko projekcyjny. Ponieważ stan ocenia się właśnie na podstawie kryteriów wykonania, a nie historii projekcji. Kryteria oceny: symbolika, charakter obrazu, kształt, kolor, wartości liczbowe, symbolika postaci na rysunku. Technika ta ma szereg kryteriów opisowych, na podstawie których można określić ten lub inny poziom rozwoju świadomości. Oczywiście równie ważna jest historia klienta. Przez całe życie człowiek znajduje się na różnych etapach rozwoju osobistego. Nie oznacza to jednak, że jest to wyłącznie ruch do przodu. Interesujące jest to, że ruch może być progresywny, spazmatyczny lub cofający się. Na samoświadomość i zachowanie wpływa wiele czynników. Podajmy kilka przykładów działania mandali i opiszmy je. Mandala ta należy do trzeciego etapu rozwoju świadomości. Charakteryzuje się związkiem z rozwojem wewnątrzmacicznym i początkiem separacji. Dlatego klient reprezentujący mandalę w tej roli najczęściej jest w stanie niepokoju. Często ludzie na tym etapie rozwoju wyobrażają sobie siebie w podróży, jakby podróżowali, ale nie mają jasnego wyobrażenia o ostatecznym celu swojej podróży. Oznacza to, że przez życie następuje ruch, ale gdzie i dlaczego nie jest zbyt jasne - jest to wciąż zachowanie infantylne. Ogólnie rzecz biorąc, ten etap mówi o samym początku formacji. Dlatego rysunki są zazwyczaj jasne, bogate, kolorowe. Kolejne dwie prace można uznać za mandale etapu szóstego... kontynuacja Szkolenia „Droga do siebie”."