Patologiczni kłamcy to ludzie, którzy nieustannie kłamią i nie mają możliwości zapanowania nad swoją fałszywością. Nieważne, jak często inni ich o to pytają i jak bardzo obiecują, że tego nie zrobią, i tak kłamią. Ich kłamstwa zawsze powstają wokół historii związanych z ich własną ważnością i wykorzystują je do manipulacji, ale nie robią tego świadomie i celowo. Można też kłamać w drobiazgach, które z punktu widzenia zwykłego człowieka nie mają żadnego uzasadnienia. Nie jest to wada psychiczna, ale bardzo poważna wada charakteru, która kształtuje się we wczesnych stadiach rozwoju osobowości pod wpływem środowiska, w którym jednostka się znajduje. Środowisko przyszłego patologicznego kłamcy charakteryzuje się albo nadmiernymi wymaganiami, albo silnym czynnikiem dewaluującym. Aby przetrwać, trzeba wytworzyć tego rodzaju obronę, która utrzymuje się przez całe życie. Bliscy ludzie wokół kłamcy bardzo cierpią z powodu jego kłamstw i niestety często nie mogą tego znieść i go opuszczają. Bardzo trudno jest mu pomóc ludzie cierpiący na patologiczne oszustwo, ponieważ nie są w stanie kontrolować swoich objawów. Po skłamaniu tak bardzo boją się zdemaskowania, że ​​ten strach zmusza ich do wiary w swoje kłamstwa, przez co wydaje się, że objawy wymknęły się spod ich kontroli. To taka szczególna zależność, tylko jeśli w innych rodzajach uzależnień element uzależnienia jest umiejscowiony poza psychiką i da się nad nim przejąć kontrolę, to tutaj jest inaczej – kłamstwa są tak mocno wplecione w samą strukturę jednostki, że przejęcie nad nim kontroli jest praktycznie niemożliwe. I moim zdaniem właśnie z tego powodu świadczenie pomocy psychoterapeutycznej przy takiej strukturze również nie jest możliwe. Dlatego, niezależnie od tego, jak smutna jest świadomość, patologicznemu kłamcy bardzo trudno jest przetrwać w społeczeństwie, ponieważ relacje w nim są. zbudowany na zaufaniu, którego po prostu nie jest w stanie zbudować zgodnie ze swoją strukturą. I okazuje się, że po wielokrotnych próbach nawiązania relacji czy oparcia się w jednym miejscu pracy, osoba z taką wadą charakteru zostaje zupełnie sama