Bądźmy szczerzy, wszyscy czasami w siebie wątpimy. Niektóre myśli kierują się w stronę naszych działań (czy postąpiliśmy słusznie, czy warto było bronić swoich granic, czy się poddać), ale są też inne („Jestem bezwartościowy”, „Jestem przegrany”, „Jestem odpowiedzialny”), za pomocą którego staramy się odpowiedzieć na pytanie „jakim jestem człowiekiem?” Te drugie często tkwią mocniej w środku i są mniej podatne na zmiany, ale wybierzmy jeden z nich i przyjrzyjmy się mu nieco bardziej szczegółowo . Przekonanie: „Jestem świetny” Znaczenie Co oznacza dla Ciebie słowo „dobra robota”? Jacy ludzie mogą się tak nazywać? Czy na to słowo trzeba zasłużyć, czy w zasadzie je macie? Tutaj możesz wybrać synonimy i skojarzenia, aby lepiej zrozumieć, jak to słowo rezonuje w Tobie. Dzieciństwo. Przepraszamy za banał, ale nie możemy obejść się bez tej części. Pomocne będzie przypomnienie sobie, za co chwalili Cię rodzice (i/lub inni ważni dorośli), gdy byłeś dzieckiem. Jak oni to zrobili? Jak łatwo/szybko mógłbyś zmienić zdanie? Czy to uczucie było trwałe? Za co się chwalili? Tego wszystkiego uczymy się i adoptujemy w dzieciństwie bez większego wysiłku; to jest norma na świecie. Z biegiem czasu normy mogą się zmieniać i wymagać rewizji starych zasad. Czynniki wyzwalające. Kto/co powoduje to przekonanie. Mogą to być określone osoby, których opinii słuchamy lub działania, które podejmujemy i z których jesteśmy dumni. Konsekwencje Jeśli nazywam siebie dobrym, to... Muszę być doskonały? Niezależnie od Twojego stanu, pomagasz innym? Być uśmiechniętym i łatwo zdobywać szczyty? Musisz ciężko pracować? Często kojarzymy jakąś koncepcję z przekonaniem, że powinna i jeśli którekolwiek z pytań, które wymieniłem powyżej, rezonuje z Tobą, może to być powód, który powstrzymuje Cię od chwalenia się. Sugeruję, abyś spisał wszystkie punkty i pytania które tu przedstawiam, i nie ograniczać się do przemyśleń. Po pierwsze pobudza do głębszej refleksji, po drugie zachęca do dostrzeżenia zawiłości i zależności czy wzorców. Dostrzeżenie ich jest często jednym z pierwszych kroków (lub umiejętności, które należy wyćwiczyć) w psychoterapii, bo bez tego zmiany nie są możliwe. Co psychoterapia może dać w tym przypadku. Słowo klucz to zwątpienie. Ale nie w sobie, ale w swoich postawach i wzorcach, które kiedyś pomagały, ale teraz zaczynają rujnować Ci życie. W takim pytaniu często odkrywa się (i to nie tylko głową, ale także wewnętrznym przeczuciem), że można się chwalić za to, co jest dla siebie ważne. A także, że można być złym i nie prowadzi to do strasznego poczucia winy. Czy masz jakieś pytania lub czy coś stało się jaśniejsze z tego co napisałem? Napisz o tym w komentarzach, cieszę się, że mogę z Tobą dialogować. Jeśli temat głęboko Ci odpowiada, to w wiadomościach prywatnych możesz zapisać się na konsultację online i omówić, co zrobić w Twojej sprawie. To wszystko na dziś. Do zobaczenia później!