Dzisiaj porozmawiamy o takim zjawisku psychologicznym, jak uraza. Jedna z najbardziej znanych i zrozumiałych dla nas emocji. Każdy z nas przynajmniej raz w życiu poczuł się urażony lub obraził kogoś. Wiele osób przychodzi do psychologa, aby pozbyć się bólu, jaki przynosi uraza - upewnij się, że nie pamiętam, co się stało. Lepiej jednak zrozumieć genezę, korzenie tego uczucia, zrozumieć, jak nim żyć i uwolnić się od tego emocjonalnego ciężaru. Właśnie o tym będziemy mówić w kolejnych postach. Istnieją trzy główne powody, dla których dana osoba czuje urazę do innych.1. Pierwszym powodem urazy jest manipulacja, i to świadoma manipulacja. Osoba celowo „dąsa się”, aby wywołać u drugiej poczucie winy. Najczęściej dziewczyny tak robią, gdy chcą dostać od mężczyzny to, czego chcą. I oczywiście dzieci)2. Drugim powodem jest niemożność przebaczenia. Niestety właśnie to jest przyczyną większości skarg. Jeśli spojrzysz na ten powód z drugiej strony, to można go również nazwać manipulacją, tylko nieświadomą. W takim przypadku osoba sama często nie rozumie, dlaczego poczuł się urażony. Po prostu poczułem się urażony – to wszystko. Ale wie bardzo dobrze, jak sprawca może zadośćuczynić.3. Trzecim powodem skarg są zawiedzione oczekiwania. Na przykład kobieta ma nadzieję, że ukochany podaruje jej futro, ale zamiast tego daje jej miękką zabawkę. Albo ktoś oczekuje, że w trudnej sytuacji przyjaciele zaoferują mu pomoc bez żadnych próśb z jego strony, ale tak się nie dzieje. Tu rodzi się złość. Niechęć jest zarówno uczuciem, jak i nawykowym wzorcem zachowania. Uraza jest tą samą agresją, ale skierowaną do wewnątrz. Na przykład: Nie podoba nam się jakaś sytuacja lub jakaś osoba, ktoś nas obraża, poniża, denerwuje swoim stosunkiem do nas, wyrządza nam krzywdę moralną i/lub fizyczną. A my? Możemy wyjaśnić sytuację, rozwiązać ją, możemy się chronić i przywrócić sprawiedliwość. A może po prostu poczujemy się urażeni. Możemy żywić urazę do osoby, która nas obraziła i marzyć o zemście na niej, albo możemy znienawidzić siebie za naszą bezradność i słabość, a wtedy nasza uraza zżera nas od środka. Ale możemy też po prostu przebaczyć innej osobie. Nie będę długo opisywać charakteru przestępstwa, dzieciństwa, psychoanalizy. Przejdę od razu do tego, co zrobić z tym uczuciem, jak sobie z nim poradzić. Więc. Jak pozbyć się urazy: 1. Nie chowaj tego w sobie. Oznacza to, że nie kumuluj swojego niezadowolenia do nieznośnych proporcji, gdy kończy się ono wybuchem emocji, skandalem lub zerwaniem relacji, ale natychmiast znajdź wszystkie punkty, które są klasyfikowane jako niesprawiedliwe. Odpuść tę sytuację, zaakceptuj wszystko takim, jakie jest. Niechęć jest zawsze wynikiem naszych nieuzasadnionych oczekiwań. Generują je marzenia, pragnienia i nasze wyobrażenia o innych. To nie wina danej osoby, że wymyśliliśmy dla niej cechy charakteru, których ona nie posiada. Co więcej, to nie jego wina, że ​​nie ma telepatii i nie odgaduje naszych pragnień. Świadomość tego faktu pomaga zmniejszyć stopień naszego niezadowolenia i stawia problem w zupełnie innym świetle.2. Koniecznie się wypowiadaj. Negatywne emocje znikają poprzez słowa. Skontaktuj się ze znajomymi, dziewczynami, psychologiem, księdzem, zadzwoń na infolinię. Najważniejsze to nie nosić w sobie negatywności. Przepracowanie sytuacji z partnerem. Odważ się i przełam ciszę. Wyjaśnij sprawcy swoje uczucia i złóż wniosek. Najprawdopodobniej będzie zaskoczony i zirytowany. Nawet jeśli poczułeś się urażony celowo, jest mało prawdopodobne, że się do tego przyzna. Najczęściej ludzie czują się wyjątkowo niekomfortowo i przepraszają.3. Wybacz i odpuść. Jeśli widzisz, że ktoś celowo nieustannie Cię obraża, zastanów się, czy naprawdę potrzebujesz tej osoby? Kochający ludzie traktują swoich partnerów ostrożnie. Mogą nieumyślnie zranić. Jeśli jednak sytuacja powtarza się przez dłuższy czas, być może masz do czynienia ze sprawcą przemocy. Tego typu osobowości żywią się bólem innych ludzi. Nie można ich przerobić. Jedynym wyjściem jest opuszczenie.4. Introspekcja. Spróbuj zrozumieć, czy to ta osoba cię obraziła, czy też twoja silna reakcja».