Był wysoki, przystojny, wysportowany i patrzył na mnie tak uważnie, że nie sposób było się w nim nie zakochać . Zakochałem się. Przez dwa lata chodziłam i marzyłam o nim, czekając, aż przyjdzie pierwszy. Myśli o nim zadomowiły się w mojej głowie – z jego wizerunkiem udałem się na zajęcia do instytutu. Krążyłem po stadionie z jego wizerunkiem. Porównywałam z jego wizerunkiem innych młodych ludzi i to porównanie nie wytrzymywało krytyki – dla mnie był istotą niebiańską. Spotykali się ze mną inni młodzi ludzie, zapraszali mnie na randki i próbowali się do mnie zalecać. Ale ja potrzebowałam tylko jego... Od tego czasu minęło wiele lat. Ale dobrze pamiętam moje „nieopisane uczucia”, kiedy zniknął z mojego życia. Niekompletność tej relacji pozostawiła niezatarty ślad w mojej pamięci na kilka lat. Byłam żoną jednego mężczyzny. Myślałam jednak o czymś innym... Gdybym tylko miała swoje obecne umiejętności i wiedzę, za pomocą których pomagam innym kobietom uwolnić się od uzależnienia emocjonalnego. Dopiero po konsultacjach z kilkudziesięciu kobietami zobaczyłam skalę katastrofy. Prawie wszystkie kobiety (łącznie ze mną) są podatne na uzależnienie emocjonalne. Jeśli kobieta wchodzi w związek, który dotyka jej emocjonalnie, to tyle, emocjonalne uzależnienie od relacji z tym mężczyzną jest gwarantowane. Tak natura się o nas „zaopiekowała”. Faktem jest, że nasz mózg różni się od mózgu mężczyzn obecnością większej liczby połączeń neuronowych pomiędzy prawą i lewą półkulą. Z jednej strony jest to plus, z drugiej strony jesteśmy dużo bardziej emocjonalni. Oznacza to, że doświadczamy znacznie silniejszych emocji. A to z kolei prowadzi do tego, że organizm zaczyna chemicznie przyzwyczajać się do pewnych emocji. Tworzy się połączenie: relacja z mężczyzną – produkcja hormonów – emocje – określony stan ciała. Chemia... co potrafisz? Natomiast u mężczyzn połączenia między półkulami są znacznie słabsze i są oni „napięci” emocjami (nie potrafią ich odczuwać, odczuwają tak jak my). Dlatego też częściej popadają w uzależnienie od alkoholu, gier i innych złe rzeczy. Raz, dwa, a potem w ich mózgu powstaje uzależnienie: przedmiot (alkohol, gry itp.) - hormony - określony stan organizmu. Nie bez powodu wcześniej kobieta miała mieć jednego mężczyznę. Nasi pradziadkowie zapewne wiedzieli, jak „przywiązujące” są kobiety. Jakiś czas temu zgłębiłam temat uzależnienia emocjonalnego i opracowałam technikę, dzięki której możesz pomóc sobie uwolnić się od uzależnienia emocjonalnego. Wypróbowałam go na sobie i stosuję u moich klientów. Na pierwsze rezultaty nie trzeba długo czekać. Moje dziewczyny już po pierwszym tygodniu programu „uwolnienie” zauważają, że w ciągu dnia zaczęły mniej myśleć o swoim partnerze (byłym lub obecnym). Ich nastrój się wyrównuje. Pojawiają się nowe zainteresowania życiowe. Utracone relacje z przyjaciółmi zostają przywrócone. Ale co najważniejsze odzyskują zdolność do odczuwania szczęścia BEZ partnera Podzielę się z Wami podstawowymi zasadami wyzwolenia z uzależnienia emocjonalnego: 1. Najtrudniejszy punkt! Przez pewien czas osoba musi całkowicie odmówić komunikacji z partnerem (byłym lub obecnym). Czas w dużej mierze zależy od tego, jak głęboka jest więź emocjonalna między partnerami. Najlepszą opcją jest przeprowadzka, zmiana nie tylko mieszkania, ale także miejsca zamieszkania.2. Pracuj nad zmniejszeniem uzależnienia psychicznego. Nie jest tajemnicą, że myśli tworzą nasze życie. A obsesyjne myśli o mężczyźnie (kobiecie) tworzą trwałe połączenie mentalne. W mózgu tworzą się stabilne połączenia nerwowe, których podtrzymywanie życia wymaga ogromnej ilości energii. Aby zmniejszyć uzależnienie psychiczne, zalecam klientom współzależnym regularne wykonywanie ćwiczenia „kamyki” (jest ono objęte obowiązkowym programem wyzwolenia). . O sposobie wykonania ćwiczenia przeczytasz tutaj 3. Warunkiem pozbycia się nałogu jest aktywne życie towarzyskie. Praca, komunikacja z!