Przyczyny uzależnienia od miłości: 1. Niska samoocena. Człowiek nie ceni siebie, uważa się za niegodnego uwagi i miłości drugiej osoby. Uważa, że ​​jest zwyczajny i nie ma żadnych zasług, dzięki którym można by go bardzo kochać. Te myśli i doświadczenia zostają przeniesione na inną osobę, która również zaczyna wierzyć, że wybrała partnera niegodnego siebie. Jeśli dana osoba nie ceni siebie odpowiednio, zaczyna polegać na kimś, kogo uważa za lepszego od siebie pod pewnymi względami. Drugi partner zaczyna mniej cenić takie relacje, co powoduje, że pierwsza osoba boi się je stracić – a ta spirala ma tendencję do rozluźniania się, narażając tę ​​więź emocjonalną na niebezpieczeństwo zniszczenia. Jednocześnie zwiększona samoocena, rozwój osobisty i zawodowy mogą zmniejszyć tego typu uzależnienie emocjonalne. 2. Brak bezwarunkowej miłości do siebie Brak całkowitej i bezwarunkowej miłości do siebie powoduje chęć otrzymania tego uczucia od drugiej osoby. A kiedy pojawia się wątpliwość, czy inna osoba podzielająca jego miłość może oziębnąć i odejść – powoduje to silną obawę przed utratą źródła tego uczucia, którego tak brakuje. Taka osoba nie może zaakceptować i pokochać siebie takiego, jaki jest, potrzebuje do tego powodów i powodów, a jeśli ich nie znajdzie, to osoba wyrzeka się własnej miłości i szuka jej u innych. Istnieje całkowita koncentracja na drugiej osobie, która daje miłość, fiksacja na jej punkcie i zaczyna wydawać się jedyną opcją na znalezienie szczęścia. Ponadto taka osoba zapomina, jak widzieć w sobie źródło radości i smutków, i traci zdolność prawidłowego rozumienia siebie i swoich uczuć. Wszystkie działania sprowadzają się do próby otrzymania miłości od drugiej osoby, zamiast dawania tego uczucia sobie. W rezultacie, jeśli partner choć trochę ostygnie, wówczas osoba doświadczająca uzależnienia od miłości będzie prosić, żądać, a nawet poniżać się - ogólnie rzecz biorąc, zrobi wszystko, aby odwzajemnić miłość, ale ostatecznie tylko całkowicie zniszczy swój związek . 3. Zazdrość lub „chcę być jak inni” Czasami potrzeba posiadania bliskiej osoby (małżonka, kochanka) jest jedynie odzwierciedleniem pragnienia danej osoby, „aby nie być gorszym od innych”. Często kochanka lub kochanek jest po prostu symbolem określonego statusu, wskaźnikiem sukcesu w życiu. Tacy ludzie nie darzą swoich partnerów zbyt głębokimi uczuciami, ale gdy ten próbuje odejść, nagle zaczynają odczuwać silne niezadowolenie, w którym jest znacznie więcej zranionej dumy niż prawdziwej miłości. Mąż może nie do końca kochać żonę, ale jeśli ta nagle ogłosi, że go opuszcza, albo wyjdzie na jaw prawda o kochanku, wtedy wygasła miłość może rozkwitnąć z nową energią. W tej sytuacji trzeba mówić więcej o zazdrości niż o prawdziwej miłości. 4. Namiętność i seks podstawą miłości Miłość nie jest równa seksowi, chociaż połączenie tych dwóch zjawisk w życiu człowieka może dać najżywsze i najgłębsze wrażenia. Jednak miłość często rodzi się z relacji fizycznych i jeśli dwoje ludzi jest szczególnie dobrych w łóżku, to trzymają się tego połączenia i cenią je. Jednak, jak mówią, „pasja nie jest fundamentem, na którym można zbudować długotrwały i silny związek”. stać się nawykowym i niezbyt bystrym, a wtedy ktoś wtedy jeden z partnerów zacznie szukać ostrych lub świeżych wrażeń z boku, co może wywołać najsilniejsze uczucia u pozostawionej osoby. Problem ten występuje szczególnie często u osób, których doświadczenie życia seksualnego przed tym partnerem było albo bardzo ograniczone, albo nieudane. Wtedy zaczyna się wydawać osobie, że tylko „z nim” („z nią”) możliwy jest prawdziwy orgazm, prawdziwe szczęście. W tym przypadku uzależnienie od miłości może być bardzo duże. 5. Osobowość zależna Możliwe jest, że źródeł uzależnienia emocjonalnego należy szukać już w dzieciństwie, zwłaszcza jeśli dziecko żyło w rodzinie, w której znajdowało się pod opieką lub