Niektóre pary dokładnie wiedzą, ile chcą mieć dzieci. Niektórzy po urodzeniu pierwszego dziecka nie mogą zdecydować się na drugie. Jednocześnie bardzo często matki spodziewające się drugiego dziecka stają przed pytaniem, w jaki sposób zdecydowały się na drugie dziecko. Ile dzieci mieć i czy w ogóle je mieć, to indywidualna sprawa każdej rodziny. Ten artykuł pomoże zrozumieć tym, którzy nadal mają wątpliwości, czy mieć więcej niż jedno dziecko. Czas rodzin wielodzietnych w naszym kraju minął. Wraz z nadejściem epoki przemysłowej oraz poprawą warunków pracy i opieki medycznej, na początku ubiegłego stulecia duża liczba dzieci w rodzinie z czynnika zapewniającego wysokie dochody rodziny stała się czynnikiem zapewniającym wysokie wydatki przeciętna liczba dzieci wynosiła pięcioro, wówczas obecnie najczęściej jest to dwójka dzieci. Dziś nie ma już potrzeby ręcznej uprawy ziemi przez członków rodziny. Obiektywnie rzecz biorąc, potrzeba mniej pracowników. Praca dzieci jest w kraju zabroniona; w związku z tym wsparcie finansowe rodziny spoczywa na barkach rodziców. A jeśli weźmiemy pod uwagę, że podczas ciąży i porodu kobieta w najlepszym razie nie pracuje przez rok, wówczas kwestia tego, kto i jak zapewni dobrobyt finansowy rodzinie, staje się szczególnie dotkliwa przy podejmowaniu decyzji ile mieć dzieci, dziś staje się to priorytetem. Rodzice, przekonani, że dziecku należy dać wszystko, co najlepsze, z jakąś niespotykaną dotąd agresją atakują tych, którzy decydują się na posiadanie jeszcze jednego, dwójki, trójki dzieci. Dosłownie pienią się z ust, tłumacząc, że ich dzieci pójdą do najlepszego przedszkola, najbardziej elitarnej szkoły i będą studiować na najbardziej elitarnej uczelni. I wszystko inne, co dotyczy wszystkiego innego, będą mieli również to, co najlepsze. Pragnienie rodziców, aby zapewnić dziecku dobre warunki rozwoju, jest godne pochwały, ale wychowania i bliskości z dzieckiem nie należy zastępować premiami materialnymi. Wydaje się, że gdy rodzice rozmawiają o tym, co najlepsze dla ich dzieci, przechwalają się między sobą, kto ma najgrubszy portfel. Ale najszczęśliwsze dzieci to nie dzieci tych rodziców, którzy mają gruby portfel, ale dzieci tych, którzy mają gruby portfel wielkie i dobre serce. A jakości kochającego serca nie mierzy się pieniędzmi, mierzy się ją miłością, troską i uwagą. Absolutnie nie chcę powiedzieć, że chęć zapewnienia dziecku jak najlepszego utrzymania jest oznaką tego, że nie jest ono wystarczająco kochane. Ale czasami wydaje się, że rodzice zastępują przejawy swoich uczuć nabywaniem lepszych materialnie rzeczy. Czy jesteś pewien, że Twoje dziecko naprawdę potrzebuje tego, co najlepsze? Kiedy byłem mały, łowiłem wędką bambusową, ale mój ojciec nauczył mnie też, jak zrobić wędkę z leszczyny. A te wędki, które sam zrobiłem, nie były gorsze. W dzisiejszych czasach nikt już dawno nie używa domowych wędek, wszyscy kupują plastikowe z wyposażeniem i są zadowoleni z zakupu, ale tego nie da się porównać z poczuciem radości z własnoręcznie wykonanego. wędka. Wędkarstwo to nadal łowienie ryb, niezależnie od tego, jaką wędkę trzymasz w dłoni. Dzieci cenią uwagę, jaką poświęcają im rodzice, a nie koszt otaczających je rzeczy. Zdobycie tego, co najlepsze, nie uczyni posiadacza tego, co najlepsze rzeczy na świecie, lepszą osobą. Osoba pozostanie sobą, tylko z rzeczami, które są lepsze lub droższe od innych. A jeśli ta osoba wychowuje się samotnie, trudniej będzie jej zaakceptować fakt, że inni ludzie mają zainteresowania, które nie są z nią związane. Jedno dziecko w rodzinie to dziecko, które jest przyzwyczajone do wszystkiego, co dzieje się tylko dla niego. Ale będzie żył w świecie, w którym inni ludzie myślą inaczej, i będzie ostatnią rzeczą, o której będzie się myśleć. Prawidłowe wychowywanie dzieci nie jest najłatwiejszym zadaniem. Ale obecność kilkorga dzieci w rodzinie znacznie ułatwia wychowanie osoby przystosowanej społecznie, która w każdym razie zrozumie, że oprócz niego samego i jego zainteresowań w życiu są inni ludzie z nie mniej.