Och, ta kwestia płci 🤪 W wieku około 13-14 lat aktywnie uczestniczyłam w komendzie okręgu Zarnitsa. Raz w tygodniu zbieraliśmy jedną osobę ze szkoły z całego dużego terenu. Były nas tylko dwie dziewczyny i 28 (!) chłopców w tym samym wieku, uczyliśmy się strzelać z różnych rodzajów broni na siedząco, stojąc i leżąc w dół. Nauczyliśmy się poruszać w terenie i maszerować. W majowe święta powierzono nam straż honorową na Polach Marsowych w pobliżu wiecznego płomienia. Było to ekscytujące i na swój sposób piękne. Nosiliśmy piękny, specjalnie skrojony mundur dla każdego z nas piękny ceglasty kolor. Ogólnie to były fajne lata. Po co mi było uczyć się maszerować, strzelać i rozbierać karabiny maszynowe po siedmiu latach regularnych zajęć z choreografii - nie wiem 😂 Pewnie dla urozmaicenia. ! 🤷‍♀No cóż, albo byłam zła, że ​​mama nie pozwoliła mi iść do Szkoły Baletowej Vaganova, gdzie zostałam wybrana i... poszłam na przeciwne boisko, oczywiście na złość wszystkim, rezygnując z zajęć tanecznych. Tak więc pewnego pięknego dnia wzięliśmy udział w... formacji zawodów marszowych z drużynami, chorążymi i perkusistami. Teraz to nawet brzmi archaicznie, ale wtedy... to było wspaniałe wydarzenie w mieście. Rywalizowali między regionami. Mundur był piękny, dźwięk bębnów, donośny głos dowódców oddziałów, dookoła transparenty... Kim byłem wtedy uroczyście? Byłem... dowódcą drużyny! Tak, tym samym donośnym, dźwięcznym głosem wydawała polecenia w chwilach prób do tego święta. A jak myślicie, już w dniu zawodów nasz lider wpadł na pomysł: zastąpić kierownika drużyny. Na moje pytanie: „Dlaczego?” Było jasne i wydawało się, że logiczna odpowiedź brzmi: „Ira, cóż, to chłopiec. Niech rozkazuje.”🤦‍♀Uczono mnie, że należy szanować zdanie dorosłych. Oni wiedzą lepiej. I nie kłóciłem się. Co było dalej? Przegraliśmy dotkliwie. Znaleźliśmy się na samym końcu dużej listy drużyn biorących udział w zawodach. Po wynikach usiadłem na korytarzu i ryknąłem. Poczułem się niesamowicie urażony. Facet, który został zastąpiony na moim miejscu, był absolutnie cudowną osobą. Taki miękki, miły, cichy i spokojny. Po prostu nie miał siły kierować oddziałem ani głosem, ani swoim przywództwem. I wtedy wyciągnąłem dla siebie wiele wniosków: - dorośli mogą popełniać błędy. Ich opinie, podobnie jak opinie innych, należy traktować krytycznie. I nie bierz wszystkiego na wiarę. Mężczyzna niekoniecznie jest kimś, kto potrafi przewodzić. A więc z definicji.- kobieta niekoniecznie jest kimś, kto potrafi jedynie pełnić rolę naśladowczyni.- profesjonalizm to NIE jest kwestia płci💯 Albo jesteś do czegoś zdolna, albo nie, nawet jeśli masz potencjał.- Zespół to dobrze- skoordynowanego mechanizmu, który potrzebuje prawdziwego lidera. Przyzwyczajenie się lidera i zespołu do siebie wymaga czasu. Tak to jest, że w momencie powołania nic nie układa się samo, zespół jest spójny, jeśli każdy w nim jest skuteczny na swoim miejscu. Nie każdy może być perkusistą, chorążym, dowódcą – można być liderem w jednym obszarze, a naśladowcą w innym – tu także liczy się wydajność i elastyczność. PS Family to zespół! W nim też każdy jest skuteczny na swoim miejscu. W sporcie też jest drużyna, w której każdy robi to, do czego najlepiej się nadaje. Szukaj swojego miejsca!!