Chciałbym przedstawić Państwu moją... Hmm, prezentację współczesnej teorii, w zgodzie z Ellisem i bardzo terapeutyczne - przynajmniej ja i kilku znanych praktyków używamy go ze stabilnym i przyjemnym skutkiem dla „podmiotów”. Nasza osobowość to duży kompleks różnych rzeczy, które nazywamy „ja” i „moje”. Strukturalnie może to być opisywane jako: - Ego/Jaźń - w istocie poczucie naszej indywidualności, osobista izolacja. To, co jest „ośrodkiem świadomości” i obserwuje wszystko inne. Zostawmy na razie filozofię i religię za kulisami oraz to, czy można ją nazwać „duszą” czy „duchem” – ale fakt jest faktem; jest wszystko, co dzieje się w naszym życiu zewnętrznym i wewnętrznym - i istnieje Jaźń, która może to „odzwierciedlić”, urzeczywistnić to, a nawet w jakiś sposób na to wpłynąć. - Tożsamość. Lub „samoidentyfikacja”, jeśli wolisz. Ogólnie można to nazwać „subosobowością”, jest to odpowiedź na pytanie „Kim jestem?” I najczęściej (to, nawiasem mówiąc, jest to popularna technika) tych odpowiedzi jest całkiem sporo... Jednak najczęściej człowiek jest przyzwyczajony do wybierania jednej, statycznej tożsamości roli i dużo w to inwestuje to - emocje, oczekiwania, pomysły Zwykle dzieje się to nieświadomie - okazuje się, że „łączymy” Ego i Tożsamość w całość, w dodatku nie rozróżniamy wszystkich ról, które pełnimy i uważamy je za „to wszystko ja!”. Często prowadzi to do tego, że... Ogólnie rzecz biorąc, jeśli „największą” wartością dla danej osoby jest „jestem odnoszącym sukcesy biznesmenem”, to w przypadku bankructwa, kryzysu i utraty biznesu, podstawą są: niezwykle prawdopodobne: depresja, ciężkie zaburzenia osobowości i samobójstwo. Dlaczego? Tak, ponieważ na poziomie świadomości, pomysłów, osoba „umarła” lub słynna piosenkarka straciła głos w wypadku. Na zawsze. Jeśli „jestem fajną piosenkarką”, a mój głos jest moją jedyną „atutą”, a jeszcze bardziej „nic nie potrafię” – to… Tak, zaburzenia i śmierć Dlatego we współczesnej psychologii (po angielsku-. przynajmniej źródeł językowych) coraz więcej mówi się o „dywersyfikacji tożsamości”. Te. To ta sama zasada, co dywersyfikacja gospodarki – „nie wkładaj wszystkich jajek do jednego koszyka”. Oprócz tego, że jest „terapeutyczny”, podejście to jest bardziej racjonalne i bliższe rzeczywistości. Bo „w życiu” – wszyscy pełnimy wiele ról; a każdy z nich ma unikalne cechy i obowiązki, które często są - co za niespodzianka! - nie traktują nas „osobiście”! Tak się składa, że ​​syn jest potomkiem matki i ojca; szef jest, cóż, szefem i tak dalej :) Następnie możemy omówić „charakter” (stabilne wzorce zachowań społecznych) i „temperament” (cechy układu nerwowego) - ale nie zrobię tego; Tyle napisano na ten temat, a poza tym wszystko się zmienia, jeśli zajdzie taka potrzeba, nawet łatwiej niż „samoidentyfikacja”. Tak, nawet „wrodzony temperament”! A osobowość też ma granice, tak...* * *A teraz – co najważniejsze. Poczucie własnej wartości, według książki Ellisa, jest jednym z najbardziej idiotycznych mechanizmów neurotycznych w historii ludzkości. Jest to założenie: „Muszę spełniać pewne standardy w swoich przymiotach i czynach; jeśli naruszę te wymagania, będę „zgniły”, obrzydliwy grzesznik i drań”. I odwrotnie: „im wyżej jestem na tej drabinie, tym jestem fajniejszy i lepszy, tym bliżej ideału”. Po pierwsze… Nawet: 1) Skąd wzięła się ta idea „standardu”, an ideał pochodzi? Dlaczego musimy się z kimś porównywać? No dobrze, jeśli jestem chrześcijaninem i mam Chrystusa... A poza tym – to jest kwestia dyskusyjna teologicznie, Jezus przecież jest Synem Bożym i nawet najświętsza osoba nie ma szansy powtórzyć takiego „ świętość”... OK.2 ) Dlaczego MUSZĘ „być” czym, jak i jak dobrze to robię? To wraca do powyższego pomysłu – tożsamości przychodzą i odchodzą (przynajmniej większość z nich); i zostaję... A co mogę zrobić z poczuciem własnej wartości? Oblicz „średnią arytmetyczną” dla każdej tożsamości? Albo przecież wśród wszystkich moich przejawów znajduje się „Prawdziwe Ja”, które w końcu można „ocenić” 3) Po co mi w końcu poczucie własnej wartości? A tak na poważnie – tak, zdaniem „guru”, wysoka samoocena przekłada się na dobry nastrój, wzrost wydajności... I".