Mieszkaliśmy razem 12 lat, nasz syn ma 6 lat. Nie pracuję: poświęciłam się rodzinie, mąż tak chciał, taka była nasza umowa: on robi karierę, ja zapewniam tyły. Właśnie to zrobiłem - i teraz jest między nami zimno i ciemność. Nie stało się to od razu, ale wydaje mi się, że nastąpiło to wkrótce po urodzeniu dziecka. Kiedy opowiadam o tym, jak minął nam dzień, w jego oczach widzę znudzenie. Denerwuję go. Zamyka się przede mną. Jest mi zimno i samotnie. Potrzebuję jego uwagi, choćby tylko trochę. Jak to się stało, że tu jestem, ale nikt tego nie potrzebuje. Dokąd mam iść?.. (Regina, 32 lata) Wczoraj dowiedziałam się, że mój mąż miał romans ze swoją sekretarką. Pierwszy raz sięgnąłem do jego telefonu i oto... Ona okazuje się, że jest lepsza ode mnie w łóżku, można z nią porozmawiać o wszystkim, jest wesoła, piękna, wyluzowana. Chciałem od razu umrzeć, ale myśl, że nasze dzieci będzie wychowywać sekretarka, powstrzymywała mnie. Spakowałam jego walizkę i rozebrałam ją na części. Nie może się zdecydować, nie chce odejść, twierdzi, że kocha oboje: współczuje i jej, i mnie. Kiedy do niej idzie, błagam, żeby został, poniżam się. Jestem na siebie zniesmaczona, zmieniłam się w wycieraczkę, ale chcę uratować rodzinę. czy to możliwe? Jak mogę go zatrzymać? (Alena, 37 lat) Dwa lata temu rozstałam się z chłopakiem. Ale nadal śledziłem go w sieciach społecznościowych. Musiałam wiedzieć, jak spędzał dni, rozmawiać z nim w myślach. Widziałam jego zdjęcia z innymi dziewczynami, ale zawsze wiedziałam, że pomimo rozstania on mnie pamięta, myśli o mnie, zawsze to czułam, gdy mnie pamiętał. A ja tylko czekałam, aż wróci. A miesiąc temu dowiedziałam się, że się ożenił i mój świat się zawalił (Anna, 25 lat) Trzy miesiące temu mąż zabrał swoje rzeczy i się wyprowadził. Żyliśmy 10 lat. Przez te wszystkie lata leczyliśmy się z powodu niepłodności. A kiedy wszystko się poprawiło, a lekarze powiedzieli, że nic nie stoi na przeszkodzie, abym zaszła w ciążę, odszedł. Wiem na pewno, że potrzebuję tylko jego. To jest mój mężczyzna. Od trzech miesięcy prowadzę z nim w głowie dialogi i nie mogę przestać. Odszedł do kobiety starszej od niego o dziesięć lat. Nie mogę tego znieść. Prawie nie śpię. Co zrobiłem źle? Jak to się stało? Przecież wszystko było w porządku... (Maria, 32 lata) Matematyka separacji. Wszyscy ludzie są od siebie zależni. Pytanie dotyczy tylko miary i stopnia. Jesteśmy istotami sparowanymi i potrzebujemy kochać i być kochanymi, troszczyć się i otrzymywać opiekę. Potrzebujemy wsparcia i akceptacji rodziny, potrzebujemy domu - schronienia w niestabilnym świecie, miejsca, w którym zostaniesz zaakceptowany, potrzebujemy osoby, która będzie zawsze przy Tobie. Po to wchodzimy w relacje, zakładamy rodziny. Akceptujemy ograniczenia, budujemy granice rodzinne i dochodzimy do porozumienia. Na przykład o lojalności i obowiązkach wszystkich. Planujemy przyszłość, dzieci, karierę. Wydaje nam się, że jesteśmy chronieni tymi porozumieniami i planami, bo sobie obiecaliśmy... a potem wszystko się wali. Dom Naf-Nafa okazał się nie z cegły, ale ze słomy. Co gorsza, zaraz pojawią się w nim nowi mieszkańcy, a ty nie pasujesz tutaj. Przynajmniej teraz ci się tak wydaje. Nigdy nie czujemy się tak bezbronni i zależni jak w chwili, gdy rozumiemy, że nasze umowy publiczne i prywatne, nasze plany na długie, szczęśliwe życie kruszą się. W tym momencie jest tak, jakbyśmy zamienili się w zagubione i oszukane dzieci, które nie mają gruntu pod nogami: „Co mamy zrobić? Gdzie powinienem pójść? A co ze mną?" W ten sposób nasza psychika radzi sobie ze stresem. To pierwsza reakcja – regresja, bezradność, zaprzeczenie. Stoimy przed zadaniem, które na pierwszy rzut oka wydaje się nie do rozwiązania. Warunki problemowe: Nadeszły w Twoim życiu trudne chwile: zdrada, zdrada, obojętność, separacja, rozwód. Czujesz nieznośny ból psychiczny, samotność. Twoje myśli i uczucia są całkowicie skupione dramatyczna sytuacja w Twoim życiu. Nie możesz przerwać wewnętrznego dialogu ze swoim partnerem i monologów obwiniających się w swojej głowie. Nie wyobrażasz sobie, jak będziesz żyć bez niego. Zależy Ci na jego obecności w swoim życiu narkoman na dawce narkotyku Twoje życie/