Od autora: Opublikowano w 2009 roku w czasopiśmie „Rodzina i Dzieci” DZIECI PRZYJDĄ NA ZIEMIĘ! Tyltil. Dlaczego nazywają nas Małymi Żywymi Stworzeniami?... Dusza Światła. Bo oni sami jeszcze nie żyją... Tyltil. Co oni robią?.. Dusza Światła. Czekają, aż nadejdzie godzina ich narodzin... Tyltil. Godzina ich narodzin?.. Dusza Światła. Tak. Stąd pochodzą dzieci urodzone na Ziemi. Każdy czeka na swoją kolej... Kiedy ojcowie i matki pragną mieć dzieci, otwierają się te wielkie drzwi po prawej stronie i dzieci schodzą na Ziemię... Maurice Maeterlinck. „Błękitny Ptak” Narodziny dziecka to ważny etap w życiu każdego małżeństwa. Biologiczna zdolność do bycia rodzicem nie zawsze pokrywa się z psychologiczną gotowością do rodzicielstwa, co jest w ten czy inny sposób powiązane z koncepcją dojrzałości. Dojrzałość pary zależy od stosunku małżonków do nienarodzonego dziecka, od tzw. „gościnności pary” wobec przyjścia na świat dziecka. „Kochanie, mam wiadomość – jestem w ciąży!” Ciąża u pary może być zaplanowana lub wystąpić nieoczekiwanie. O ile przypadkowa ciąża jest często niepożądana dla małżonków, o tyle planowanej ciąży oczekuje co najmniej jeden z partnerów, jeśli nie obaj. Motywy utrzymywania ciąży często zależą od osobistych postaw pary i norm społecznych przyjętych w społeczeństwie. Motyw utrzymania ciąży ze względu na dziecko jest bardzo powszechny. Jest to motyw najbardziej pozytywny, odzwierciedlający psychologiczną potrzebę rodzicielstwa i gotowość pary do niego. Jest to typowe dla społecznie dojrzałych, spełnionych osobiście par. Innym motywem może być ciąża od bliskiej osoby, gdy nienarodzone dziecko, jako część ukochanego mężczyzny, jest symbolem „jasnej” przeszłości lub teraźniejszości, którą chce się nosić przez całe życie. Często zdarza się, że motywem zajścia w ciążę jest chęć zachowania związku, gdy kobieta decyduje się na dziecko, aby wprowadzić coś nowego do bliskiej relacji z mężczyzną i utrzymać go blisko. Ostatnio powszechny stał się motyw posiadania dziecka - uzyskanie korzyści materialnych. Dotyczy to przypadków macierzyństwa zastępczego, udziału w różnych programach socjalnych, w tym rozwiązywania problemów mieszkaniowych. Pozytywny motyw utrzymania ciąży jest jednym ze wskaźników psychologicznej gotowości pary do rodzicielstwa. Jednocześnie psychologowie często w samej koncepcji takiej gotowości uwzględniają: jest to świadomość przez przyszłych rodziców całej wagi podejmowanej decyzji, tzw. „odpowiedzialna decyzja o rodzicielstwie”; rola ojca i matki w wychowaniu nienarodzonego dziecka; podjęcie tak ważnej decyzji nie ze względów osobistych, ale z powodów osobistych, utrzymania partnera, samorealizacji czy korzyści materialnych; rozpoznanie potrzeb przyszłego dziecka nie tylko fizycznych, ale i psychicznych (rozpoznanie znaczenie wychowania prenatalnego dziecka). Pod tym względem wszystkich potencjalnych rodziców można podzielić na trzy główne grupy. Do pierwszej grupy należeć będą pary o wysokim progu psychologicznej gotowości na urodzenie dziecka. Z radością witają wiadomość o ciąży, przygotowują się z wyprzedzeniem na przyjście na świat dziecka, wspólnie kupują pieluszki, organizują żłobek dla pierworodnego i dyskutują o tym, jakie imię nadadzą dziecku. Dokładnie przeprowadzają wszystkie niezbędne procedury niezbędne w czasie ciąży. Najbardziej ulubionym tematem rozmów jest temat dziecka. Przyszły ojciec jest już w pełnym kontakcie z dzieckiem, słuchając najmniejszego ruchu płodu. Witaj kochanie! W małżeństwie o niskim progu gotowości psychologicznej ktoś doświadcza wątpliwości i negatywnych przeczuć w związku ze zbliżającą się ciążą i waha się z podjęciem decyzji o urodzeniu dziecka. Jednym słowem – nie jest gotowy!