Przywództwo wciąż stanowi wyzwanie! Autorka Natalya Kangun A zatem, panowie, nadchodzą szalone czasy. Nie żeby ostatnie pięć lat nie było szalone. Był. Ale byli szaleni w konwencjonalnym tego słowa znaczeniu. Zmusili nas do zerwania krawatów, zrzucenia tego samego rodzaju garniturów i porzucenia standardowego podejścia do biznesu. Ale to już pięć lat. Najbliższy plan pięcioletni zrobi z nas kompletnych psycholi (ale w szalonych czasach tylko tacy wygrywają). Biznes czeka na nas w tempie relacji na żywo z miejsca działań wojennych. To czas wysokich stawek, wysokiego ryzyka i bezprecedensowego zainteresowania opinii publicznej. Dlatego wyniki będą miały większe znaczenie niż kiedykolwiek. Nadal będziesz mógł budować karierę, promować się jako marka, rozwijać własne projekty - ale teraz będziesz musiał to zrobić szybko i pewnie. Do połowy lat dziewięćdziesiątych żyliśmy pod hasłem „pełzanie pod szefem”. .” Naszym mottem od 1995 do 2000 roku było hasło „można wyrwać wszystko”. Do tej pory głównym zadaniem było przyciągnięcie i utrzymanie zblazowanego klienta, jednocześnie odpychając konkurencję jak najdalej. Następne pięć lat upłynie pod hasłem „bezwzględnej walki o rezultaty”. Oznacza to, że przywództwo stanie się najważniejszym i najrzadszym elementem biznesu. Sugeruje to także, że będziemy musieli się liczyć z zupełnie nowymi, jeszcze nieuznanymi przez społeczeństwo i niesprawdzonymi w czasie – co to jest, po prostu szaleństwo – żądaniami, jakie stawia przed przywódcami kolejny plan pięcioletni. Ze względu na wagę zagadnienia zwracam uwagę na uwagi dotyczące tematyki przywództwa. Choć na Ukrainie nigdy nie było zbyt wielu prawdziwych przywódców (patrz TV Shuster), wydaje się, że pan Crisis postanowił przygnębić tych, którzy jeszcze istnieją. Choć... sytuacje ekstremalne, jeśli są w jakiś sposób dobre, to zapewne właśnie dlatego, że rodzą nowych liderów. Nie chcę popaść w antykryzysowe szaleństwo konsultantów i trenerów, którzy zwykłym technologiom biznesowym przyczepiali magiczne słowo „antykryzys”. Zrozummy wreszcie, że jeśli technologia jest dobra, to będzie dobra nawet w kryzysie. A sukces to coś więcej niż technologia. To także przywództwo i energia. Nie sądzę, że podczas kryzysu zestaw przywództwa zmienia się jakościowo – teraźniejszość zawsze działa, po prostu dzisiaj bardzo ważne jest, aby mieć jakość na stanie. Generalnie materiały, z których korzystałem po dane, pochodzą z lat 2001-2005. Cóż, temat nie jest nowy. Jeśli chodzi o kwestię kobiet, czyli przywództwa, temat jest naprawdę nowy, choć pytanie jest starożytne – aby znaleźć odpowiedzi, trzeba będzie zagłębić się w czasy Inkwizycji. A jeśli mówimy od dzisiaj, od trzeciego tysiąclecia, to ono (tysiąclecie) jest określane przez wiele nauk okultystycznych jako kobiece. Z pewnością mają swoje własne sposoby ustalania tego. Wychodzę z prostego zrozumienia sytuacji „tu i teraz”, w której brakuje nie tylko męskiego przywództwa, ale także mężczyzn w ogóle. Rodzi się ich mniej, częściej chorują, wcześniej umierają, są mniej odporne na stres, trudno im znieść rutynę dnia codziennego i częste drobne kłopoty. Podniecają ich tylko duże pieniądze i wielkie problemy, takie jak „czy powinniśmy sprowadzić czołgi do Iraku?” Pytanie „Czy wystarczy ziemniaków (w budżecie), dopóki nowe zbiory nie pogrążą ich w przygnębieniu… Oznacza to, że nie są z nami antykryzysowi. A jeśli nie oni, to kto? Trzecia populacja nie została jeszcze wyhodowana, więc jeśli nie „heterogeniczni mężczyźni sukcesu”, to… tak, z tym właśnie mam problem. Cóż, nie jest sformułowane w ten sposób, że „odnoszące sukcesy heteroseksualne kobiety rządzą światem”. Bez względu na to, jaką wysoką pozycję zajmuje kobieta, jej osiągnięcia są uważane za przypadkowe, a jej sukces wydaje się nienaturalny dla samych kobiet. Ciężko pracowali tam, w Inkwizycji. Ale coś trzeba zrobić. Wypalenie męskiego przywództwa w czasie kryzysu jest dla nas, dziewcząt obarczone spadkiem libido u mężczyzn, płodnością, kolejnym problemem demograficznym, wyrzeczeniami, odrzuceniem wielu radości życia lub, co gorsza, niewykonaniem zobowiązania i utratą państwowości. No cóż, to (co gorsza) jest w porządku – zostawmy to męskim ambicjom, ale zdrowie narodu, rozwójproduktu narodowego i populacji, męskiej potencji, edukacji dzieci i innych ważnych kwestii nie można pominąć. A jeśli jest ich niewielu (mężczyzn) i oni też są zachwyceni, to trzeba pamiętać, że za każdym człowiekiem sukcesu stoi - i więcej niż jeden (patrz dane demograficzne)! – kobiety wymagającej, osoby, która pomoże i nie zawiedzie, która inspiruje, wierzy, przebacza i jednocześnie czeka. Nam na szczęście nie jest to trudne. Generalnie dziewczyny, „...konie galopują i galopują, a chaty płoną i płoną…”. Zacznijmy od początku – od Przywództwa jako takiego. W niektórych momentach wciąż zwracam uwagę (w tym uwagę mężczyzn) na pierwotnie kobiecą przynależność tej czy innej cechy; dla ułatwienia dalszej rozmowy chętnie przyznam, że zjawisko „Przywództwa” jest zjawiskiem męskim, jednak oczywistym jest, że „Przywództwo” to synergia Yin-Yang. Charakterystyka przywództwa w szalonych czasach: 1. Liderzy na gorących koniach (wielcy wizjonerzy !) są bardzo ważne. Ale podstawą świetnych organizacji są (i zapewne także w kryzysie) świetni menedżerowie. Świetni menedżerowie są cementem organizacji. Wybierają ludzi i łączą ich w zespoły. 2. Zdarza się również, że kult jednostki prowadzi do sukcesu. Mówiąc dzisiaj o przywództwie, trudno uniknąć nieoczekiwanych zwrotów i paradoksów. Czasem zdarza się, że nad całą organizacją wisi niebezpieczeństwo i tylko legendarna osobowość może uratować ją od śmierci. Lee Iacocca jest słusznie uważany za lidera, który zyskał prawdziwy podziw w swojej firmie. Kiedy w 1978 roku objął stanowisko prezesa i dyrektora generalnego Chryslera, firma umierała. Chrysler zwrócił się do niego o pomoc, tak jak ludzie zwracają się do generała podczas wojny. Dokładnie tak Iacocca opisał sytuację, w której znalazł się Chrysler. Japończycy napierali na jej stanowisko i to na nim spadło zorganizowanie milicji. Są więc takie chwile, kiedy naprawdę trzeba zwrócić się do przywódcy z nadrzędną wizją, który może zaproponować zrozumiały i energiczny plan działania. - osoba symbolizująca nowe podejście do biznesu.3. Przywództwo nadal stanowi wyzwanie. Jeśli poważnie myślimy o opanowaniu nowych zasad przywództwa, powiedzmy od razu: „Nie ma uniwersalnego podejścia do przywództwa”. Kilka lat temu profesor Uniwersytetu Yale Victor Vroom opracował model, który później został zaadaptowany i spopularyzowany przez Kena Blancharda. Opiera się na przywództwie sytuacyjnym, czyli każda konkretna sytuacja wymaga konkretnej osoby o określonym stylu przywództwa. Wniosek: 1. Przyjrzyj się sytuacji. Lider na każdą okazję? Chyba, że ​​we śnie! 2. Zmień siebie, aby dostosować się do sytuacji – co może być trudniejsze niż zmiana lidera. Zwróć uwagę na pierwotną kobiecą elastyczność (ciało i umysł).4. Przywództwo nie sprowadza talentów do wspólnego mianownika. Istnieje popularny aforyzm: „W zespole nie ma miejsca na „ja”. To nonsens! Ale to zdanie wcale nie oznacza, że ​​wszystkie błyskotliwe talenty należy sprowadzić do najniższego wspólnego mianownika. „Zespół to nie zbiór bystrych osobowości, ale jeden harmonijny organizm” – Lee Iacocca. Zespoły gwiazd niezmiennie składają się z wyjątkowych indywidualności, których harówka nie jest gładka. Ale jednocześnie zawsze znajdują sposób – z pomocą mądrego mentora – na zdobycie mistrzostw jako zespół, a jednocześnie na zachowanie swojej indywidualności. Kobieta-lider ma zdrowsze ambicje, zwłaszcza w akceptowaniu wyjątkowości innych mężczyźni.5. Liderzy kochają chaos. Którzy przywódcy zasługują na sławę? Ulubiony nauczyciel Twojego dziecka, który widzi przyszłą wyjątkową osobowość w każdym ze swoich trzydziestu uczniów. Jakim nauczycielem nigdy nie powinieneś być? Ten, który trzyma wszystko pod kontrolą, którego dzieci boją się poruszać i są całkowicie niezdolne do wyrażania siebie. Żadnych nieporządków, żadnego zamieszania - co oznacza, że ​​nie ma kreatywności, energii, natchnionego przywództwa. Czy chcesz być liderem? Znajdź ulubioną nauczycielkę swoich trzecioklasistów i obserwuj ją„radzi sobie” z zajęciami.6. Liderzy sprawiają, że praca ma sens. Były dyrektor generalny Xeroxparc, John Brown, doskonale to ujął (szczególnie w trudnym czasie): „Zadaniem lidera nie jest tylko podejmowanie decyzji, wytwarzanie towarów i świadczenie usług. Przede wszystkim musi uporządkować pracę otaczających go osób”. Dlaczego? Bo w takim momencie ludzie polegają na tych, którzy są w stanie okiełznać cały chaos, całą informację, całą niepewność, znaleźć właściwą drogę w tej mgle i poprowadzić ich.7. Liderzy rzadko (jeśli w ogóle) osiągają najlepsze wyniki. Najbardziej znaczące zmiany w psychologii osoby dorosłej wiążą się z zawarciem małżeństwa, narodzinami pierwszego dziecka i powołaniem na pierwsze stanowisko kierownicze. W każdej z tych sytuacji ludzie uczą się postrzegać swoje osiągnięcia w nowy sposób. Teraz mogą powiedzieć, że odnieśli sukces, tylko wtedy, gdy odnieśli sukces osoby, za które są odpowiedzialni. Dlatego nie ma ważniejszej decyzji niż ta, którą podejmuje firma przy wyborze swoich menedżerów wyższego szczebla. Przyjrzyj się najlepszym sportowcom. Czy zawsze są najlepszymi trenerami?... To wszystko. Najlepszy lider to tylko najlepszy lider. Czerpie przyjemność z koordynowania pracy innych, zamiast wykonywać ją zamiast swoich podwładnych.8. Liderzy osiągają wyniki. Jeśli chcesz być prawdziwym przywódcą przez najbliższe pięć lat, weź pod uwagę słowa Juliusza Cezara: „Przybyłem, zobaczyłem, zwyciężyłem”. W ciągu ostatnich pięciu lat pomysły, wydajność, dynamika i rozwój były na wagę złota. Co jest teraz cytowane? Stabilność. Reputacja.9. Liderzy tworzą siebie. Za pięć lat nie będzie już miejsca dla biurokratów zajmujących się papierkową robotą. Przetrwają tylko ci, którzy stanowczo zdecydowali, że chcą być liderami. I dotyczy to wszystkich poziomów organizacji, łącznie z początkowym. Życie w biznesie jest jak na wojnie. W naszych warunkach biznesowych prawdziwa bitwa zaczyna się, gdy komputer jest uszkodzony, wobec właściciela toczy się śledztwo, szef jest w szpitalu, menadżerowie są zdezorientowani... To samo, gdy ginie kapitan, porucznik zostaje ciężko ranny sierżant jest nieśmiały, a osiemnastoletni chłopiec nagle zdaje sobie sprawę, że prowadzi swój pluton do bitwy. W takich momentach życie firmy, zespołu czy projektu wisi na włosku. Na tym właśnie polega przywództwo.10. Przywództwo to sztuka improwizacji. Gra ciągle się zmienia – jest to nawet zapisane w zasadach! Konkurencja się zmienia. Oznacza to, że liderzy również muszą się zmienić. Muszą być gotowi na adaptację, iść do przodu, zapomnieć o tym, co wydarzyło się wczoraj, wybaczyć, wymyślić nowe role dla siebie, swojego zespołu i partnerów.11. Liderzy wygrywają dzięki pracy frontu własnego. Umiejętność zobaczenia problemu ze wszystkich stron? Z pewnością. Strategia? Bez wątpienia. Ale wojny nie wygrasz, jeśli papier toaletowy i amunicja nie zostaną dostarczone we właściwym czasie i miejscu. Inaczej mówiąc, trzeba wygrać dzięki lepszemu wsparciu systemowemu i logistycznemu. Wojnę wygrywają także genialni menadżerowie, którzy kierują pracą tyłów. Lider jest postacią zmiany. Brak figury – brak zmian. Ale nawet najbystrzejszy strateg nie będzie w stanie ich wdrożyć, jeśli nie będzie gotowości zespołu i skoordynowanej pracy „z tyłu”. Nie ma znaczenia, jak dobra jest Twoja strategia i wizja, jeśli nie możesz dostarczyć żołnierzy, broni, pojazdów, benzyny, zaopatrzenia – butów – we właściwym czasie – we właściwe miejsce we właściwym czasie. Kto jest odpowiedzialny za ziemniaki w naszej piwnicy?...12. Liderzy rozumieją znaczenie relacji. Oto, co pomyślałam: wojna – czyli interesy w czasie wojny – to zajęcie wyłącznie kobiece. Dlaczego? Ponieważ gdy stawką jest wszystko, relacje między przywódcami a podwładnymi stają się najważniejsze. Nasi przodkowie-wojownicy mawiali: „Nigdy nie wydawaj rozkazów, których nie można wykonać”. Ale kobiety już to wiedzą. Naturalnie rozumieją znaczenie dużych inwestycji w budowanie relacji. To jeden z powodów, dla których dziś liderek należy szukać wśród kobiet.13. Liderzy okazują szacunek i dotrzymują obietnic. Sarah Lawrence-Lightfull napisała książkęktórego główna idea brzmi: „Dopiero dużo później zrozumiałem, na czym polegał sekret mojego ojca. Szanowano go, bo szanował innych. Z czwartoklasistą rozmawiał tak samo, jak z biskupem czy dyrektorem uczelni. Był naprawdę zainteresowany tym, kim jesteś i co masz do powiedzenia”. Opieka, szacunek. Liderzy dbają o relacje – to pozwala im przenosić góry.14. Liderzy Robią kilka rzeczy na raz. Czego będzie najbardziej brakowało dzisiaj, jutro i pojutrze? Czas. Przyszłość należy do tych, którzy potrafią rozwiązać kilkanaście zagadek na raz. Kim on jest? Więc ona? Odpowiedz na pytania. Ale szybko. Kto radzi sobie z wieloma problemami na raz? Kto zawsze przejmuje się małymi rzeczami? Kto łatwo nawiązuje nowe znajomości? Kto zadaje więcej pytań podczas negocjacji? Kto jest najlepszym słuchaczem? Komu zależy na harmonii i zgodzie? Kto jest najlepszym networkerem? To jest to, co nazywam „robieniem kilku rzeczy na raz”. Nawiasem mówiąc, nie zapomnij pozwolić, aby przywódcy płci męskiej to przeczytali!15. Liderów kręci niepewność. Gospodarka w nadchodzących latach będzie przypominała wyścig w ciemności. Oznacza to, że liderzy będą musieli opierać swoje decyzje nie tylko na faktach, ale także na subtelnych, często sprzecznych sygnałach. Prawdziwy lider to taki, który potrafi działać w warunkach całkowitej niepewności.16. Liderzy tkają sieci. W starych, dobrych czasach transakcji dokonywano bezpośrednio, jako przyjaciele. „Ja jestem właścicielem, ty jesteś właścicielem. Potrzebuję twojego zamówienia. Dzwonię do ciebie i zapraszam na drinka lub zabawę. Dokładnie tak, jeden na jednego, za pomocą osobistych kontaktów. To już tak nie działa. Władza jest obecnie zamazana, sojusze powstają i rozpadają się, mechanizmy podejmowania decyzji są niestabilne, zagmatwane i nieprzejrzyste. Sztuka polega na tym, aby utrzymać kontakt ze wszystkimi. Najlepszym sposobem na sprzedaż (lub, szerzej, na wpływ na jakąkolwiek ważną decyzję) jest dziś zbudowanie, utrzymanie i umiejętne wykorzystanie sieci wpływowych osobistości na wszystkich poziomach zarządzania.17. Liderzy organizują społeczności. Nie ma znaczenia czym się zajmujesz - rekrutacją pracowników, handlem czy nawiązywaniem partnerstw. To wszystko nie jest możliwe bez zorganizowania wsparcia na wszystkich poziomach. Być może Twoja ranga wskazuje, że jesteś liderem, ale potrzebujesz wprowadzenia zmian? W takim razie trzeba pozyskać wsparcie tych, którzy biorą udział w tych operacjach! Musisz przekonać swoich klientów, dostawców i pracowników, aby głosowali na Ciebie. A co jeśli po prostu skiną głowami? Niech to będzie ich sprawa, a oni jeden po drugim oddadzą na Was swoje głosy.18. Liderzy ufają swojemu szóstemu zmysłowi. „Intuicja” to dobre i tradycyjnie kobiece słowo, choć bardzo brudne. Z jakiegoś powodu uważa się ją za naukę „niedokładną”. Nonsens! Intuicja to nowa fizyka. Jest to Einsteinowski, podświadomy, wysoce praktyczny sposób podejmowania decyzji w trudnych sytuacjach. Motto na pierwszą dekadę XXI wieku: w tym szalonym okresie bardzo ważny jest, aby liderzy rozwijali się i ufali swojej intuicji.19. Liderzy polegają na zaufaniu. Znów „Cherche la femme”. W zmieniającym się świecie szukamy kogoś, na kim możemy polegać, komu możemy zaufać. Nieustraszony lider może (czytaj: musi) z czasem zmienić zdanie. Ale jako podwładny ufam liderowi, który wyróżnia się na tle innych, podejmuje trudne decyzje, dobrze przyjmuje cios, potrafi spać na beczce prochu, a rano z nową energią podejmuje się nowego zadania. Kobiety wiedzą, jak ufać, ale... czasami nadmiernie.20. Liderzy mają obsesję na punkcie delegowania. Istnieją dwa sposoby patrzenia na występy Jacka Welcha jako lidera. Po pierwsze, wzbogacił swoich akcjonariuszy jak żaden inny nowoczesny menedżer. Nie można się z tym kłócić. Po drugie, Jack Welch rozwinął więcej liderów niż jakikolwiek inny menedżer dzisiaj. Kiedy mówimy o Welchu, zwykle nie mówimy o wizji. (Jaka jest wizja General Electric? Nie mam pojęcia! Na pewno nie „Wypełniamy życie dobrymi rzeczami”). Mówimy o Wysokich Standardach Produkcyjnych, odelegowanie uprawnień („Działaj”, jak to się mówi w GE), duch przywództwa i talent. Jack Welch okazuje się świetnym menadżerem (patrz Zasada 1).21. Liderzy uwielbiają otaczać się ludźmi mądrzejszymi od siebie. Teraz posłuchaj tego: nie będziesz znał odpowiedzi na wszystkie pytania, nawet jeśli mogą tego od ciebie oczekiwać. Nikt nie zna odpowiedzi na wszystkie pytania! Musisz zatrudnić ludzi – na wszystkich poziomach swojej organizacji – którzy znają te odpowiedzi. Ci ludzie pomogą Ci podjąć właściwe decyzje. Ostatecznie dzięki tym ludziom staniesz się sławny. Ich osiągnięcia staną się Twoją wizytówką, miarą Twojego sukcesu. Mężczyznom trudno jest zaakceptować prymat kogoś innego, szczególnie wśród swoich podwładnych, ale jeśli będziesz wystarczająco pewny siebie i zatrudnisz ludzi bardziej utalentowanych od siebie, bardzo szybko zyskasz reputację odważnego lidera. W przeciwnym razie będziesz wyglądać na słabego i zawodnego. I w końcu się wypalisz. Więc zdecyduj. Chcesz być najmądrzejszą osobą w firmie, czy chcesz wygrać i zostawić po sobie coś wartościowego?22. Liderzy nie rekrutują naśladowców, pomagają innym stać się liderami. Zbyt wielu liderów starej szkoły mierzy swój wpływ liczbą swoich zwolenników. Ale najwięksi przywódcy to nie ci, którzy szukają naśladowców. Poszukiwali potencjalnych przywódców, dając im szansę na odnalezienie siebie i stanie się twórcami własnego losu.23. Liderzy uwielbiają współpracować z innymi liderami. Joy Roth, inwestorka venture capital, dyrektor generalna i prezes Nortel, mówi: „Naszą strategią muszą kierować agresywni i wymagający klienci. Jeśli skupimy się na ospałych i pozbawionych motywacji klientach, wkrótce sami staniemy się tacy sami.” Amen. Zapamiętajcie przysłowie: „powiedz mi, kim jest twój przyjaciel, a powiem ci, kim jesteś”. Jeśli Twoi pracownicy i partnerzy są liderami, ich klienci są liderami i dostawcy ich klientów są liderami, możesz być spokojny. Utrzymasz pozycję lidera. Przegrani pracują z przegranymi. Liderzy współpracują z liderami. To bardzo proste.24. Liderzy znajdują sposób na zaangażowanie ludzi. Jeśli chcesz, aby ludzie naprawdę troszczyli się o jakąś sprawę, znajdź sposób, aby ich zaangażować. Dla osiągnięcia celu osiągają niemożliwe. Po prostu działają dla sprawy.25. Liderzy emanują entuzjazmem. Tu nie może być dwóch zdań: liderzy widzą kolorowe sny. Obraz świata wygląda na jaśniejszy, ostrzejszy i ma dla nich wyższą rozdzielczość. W końcu przywódca to ktoś, kto ma energię, generuje energię, manifestuje energię, przekazuje energię. Liderzy nie ukrywają swoich emocji. Wręcz przeciwnie, wybuchają jak wulkan, płoną jak ogień. Ich entuzjazm jest nieograniczony. Jak mogłoby być inaczej? Jeśli nie kochasz swojej pracy, jeśli nie jesteś fanatycznie oddany swojemu projektowi, zespołowi, firmie i klientom, to po co w ogóle się tego podjąłeś? I dlaczego, u licha, ktoś miałby za tobą podążać?26. Liderzy wiedzą, że energia rodzi energię. Każda odnosząca sukcesy firma, każdy odnoszący sukcesy zespół, każdy udany projekt opiera się wyłącznie na energii. Lider musi być źródłem energii, z której żywią się wszyscy inni. Czasem jednak energia lidera się wyczerpuje. Czasami sytuacja jest ponura, a konsekwencje niejasne. W takim razie potrzebujesz wsparcia! W krytycznym momencie energia decyduje o wszystkim. Więc jeśli to konieczne, nawet udawaj! Impuls, który wywołasz, nie zniknie. Nastąpi reakcja łańcuchowa. Benjamin Zander trafił w sedno: „Przywódca jest handlarzem entuzjazmem”27. Liderzy wierzą, że mogą zmienić świat. Nazwijmy to niezdrowym optymizmem. Nazwij to bezgraniczną pewnością siebie. Nazwij to zwykłą głupotą. Ale przywódcy są przekonani, że mogą zmienić świat. I nie jest to kwestia zarozumiałości. Chodzi o całkowicie zdrowe poczucie własnej wartości. Lider, który emanuje (świetne słowo „promieniować”!) poczuciem ważności, przyciąga innych takich jak on. I oto pojawia się zespół podobnie myślących ludzi, którzy naprawdę, do cholery, mogą zmienić świat. Co jest tutaj pierwsze: poczucie znaczenia czy zdolność do bycia znaczącym? Oto więcej dla Ciebiejeden ze składników alchemii przywództwa.28. Liderzy wiedzą, jak zapomnieć. Znajdź sposób, aby szybko zachowywać się jak pirat. Mam pomysł? Nie wahaj się! Wejdź na pokład! Przegrany? Spróbuj czegoś innego! Znowu nie działa? Wybij to sobie z głowy!!!29. Liderzy przyciągają do swojej pracy różnorodne osobowości. Jest to naturalna konsekwencja porzucenia „wczoraj”. Wielu liderów jest zajętych tworzeniem organizacji o wysokiej wydajności. Liderzy odnoszący sukcesy wiedzą, że pula genowa organizacji wymaga aktualizacji. Aby to zrobić, musisz umieć zapomnieć o starym porządku i otworzyć drzwi do nowego. Ale jeszcze lepiej jest zapraszać nowych pracowników i nowych partnerów z nowymi pomysłami. Jeśli chcesz nowego myślenia, znajdź nowych myślicieli. Liderzy kochają wszystkie kolory tęczy z całkowicie pragmatycznych powodów. Kolejnym dobrym, choć kontrowersyjnym słowem jest „różnorodność”. W ostatnich latach różnorodność została uznana za zły ton. Różnorodność to dziś nie tylko dobra forma, to pilna potrzeba; co to jest, kwestia przetrwania! Argument za różnorodnością jest sprzeczny z jednorodnością: kiedy świat zmienia się nagle, nieprzewidywalnie i przerażająco, potrzebna jest zróżnicowana pula genów. Potrzebne są liczne i różnorodne perspektywy. W niejednorodnych czasach jednorodność grozi porażką!30. Liderzy popełniają błędy i nie robią z tego tragedii. Nikomu nie uda się zrobić wszystkiego „idealnie” za pierwszym razem. Większość z nas potrzebuje drugiej, trzeciej, czwartej, a nawet piątej próby. Najlepiej ujął to Winston Churchill: „Sukces to umiejętność przechodzenia od jednej porażki do drugiej bez utraty entuzjazmu”. Churchill zawodził jedno zadanie po drugim – aż doszedł do takiego zadania, dzięki któremu uratował świat. W miarę jak czasy stają się coraz bardziej nieprzewidywalne, będziesz popełniać coraz więcej błędów i coraz więcej głupot. Dlatego musimy nauczyć się je szybko rozpoznawać, natychmiast korygować i działać w takim tempie, aby jutro móc popełniać jeszcze śmielsze błędy.31. Liderzy mają poczucie humoru. Oto jeszcze coś do zapamiętania: nikt nie jest nieomylny (z wyjątkiem Papieża). Aby przetrwać w nadchodzących dzikich czasach, będziesz musiał wyglądać na kompletnego idiotę z godną pozazdroszczenia konsekwencją. Jesteś zgubiony, jeśli nie wiesz, jak śmiać się z siebie. Uwierz mi. A jeśli masz problemy z humorem, nie powinieneś uderzać pięścią w stół i krzyczeć na dyrektora HR: „Nie mamy dość humoru! Znajdź zabawnych ludzi!” Jednak nie zapominajcie, w jakich trudnych czasach żyjemy. Humor to najlepszy sposób, aby uchronić swój zespół przed szaleństwem. Żadnych głupców! 32. Liderzy mają gust. To bardzo ważny i delikatny element. Istnieją takie pojęcia jak dobry smak i takt. Bardzo podoba mi się to, co mówi projektantka Celeste Cooper: „Moim ulubionym słowem jest takt, niezależnie od tego, czy jest to niesamowite poczucie taktu, zbawienny wdzięk taktu, czy też zmysł taktu, który pozwala wytrzymać grad szyderstw. Przyczyniamy się do piękna poprzez sposób, w jaki żyjemy – niezależnie od tego, czy jest to nasz stosunek do innych ludzi, czy do środowiska. Liderzy, którzy chcą zmieniać życie ludzi na lepsze, nie powinni wstydzić się słów takich jak takt, piękno, smak, przyjemność. Pamiętajcie: piękno przecież zbawi świat!33. Liderzy nie stają się zakładnikami własnego sukcesu. Są ludzie, którzy przez ostatnie pięć lat wiele osiągnęli. Niektórzy z nich, proszę sobie wyobrazić, mocno wierzą, że sami są autorami swojego sukcesu. Ale w trudnych czasach liderzy nie zbierają wycinków z gazet o swoich osiągnięciach i nie pozwalają sobie na spoczęcie na laurach! Pierwszą na liście cech, których należy się pozbyć, jest pewność siebie, która rodzi poczucie nieomylności. Jeszcze raz – Amen.34. Przywódcy nigdy nie przygotowują się na minioną wojnę, patrzą w przyszłość. Problem z generałami, których skrzynie wiszą medale, jest stary jak świat: oni zawsze przygotowują się do ostatniej wojny. Ta lekcja, która przeszła do historii, dotyczy także biznesu. W jakim biznesie działasz? Jedyną odpowiedzią, która ma dzisiaj sens, jest „Tylko Bóg wie!” Czy wygrałeś w ciągu ostatnich pięciu lat? Czy byłeś jednym z pierwszych, którzy uwierzyli w Internet? Świetnie, jeśli tak jest! Jedynym haczykiem jestże Internet jest wciąż w powijakach. Giganci powoli zaczynają zdawać sobie sprawę ze swojego potencjału. Jaki będzie Twój następny krok?35. Ponieważ przywódcy muszą osiągać rezultaty, boją się „wylać dziecko z brudną wodą”. Żyjemy w paradoksalnych czasach. Tak to jest. I tutaj mamy dla Ciebie paradoks: trzeba działać konsekwentnie, ale jednocześnie walczyć z konsekwencją. W przeciwnym razie zawsze będziesz gotowy na ostatnią wojnę. Aby osiągnąć doskonałość (to znaczy generować zyski, poprawiać jakość i zadowalać klientów), musisz wykazać się odpornością i zbudować znakomitą infrastrukturę, aby osiągnąć sukces. Ale determinacja, która pomaga Ci osiągnąć wysoki poziom jakości i dochodów, również Cię oślepia, czyniąc Cię bezbronnym, gdy pojawią się nowe zagrożenia. (To znaczy konsystencja = koncentracja = ślepota). Dlatego kochajcie „brudne wody”! Wyrzuć ich! I spróbuj to rozgryźć! Jedynym sposobem jest bezlitosne odrzucenie filisterskiej roztropności. Ale naprawdę wielcy przywódcy, ci, którzy starają się pozostawić po sobie coś wartościowego, idą jeszcze dalej. Stale poszukują w swojej organizacji osób, które chcą rzucić wyzwanie ich roztropności. Wielcy przywódcy wywyższają ludzi, którzy chcą ich powalić – wśród nich morderców.36. Liderzy kochają technologię, powtarzam: L-u-b-i-t! Oto równanie na następne pięć lat: technologia = architekt zmian. Nawet jeśli nie lubisz (nie ma mowy o „nieprzyjmowaniu” czy „nie tolerowaniu”) technologii, to i tak zmieni ona Ciebie i Twoją firmę, ale jednocześnie staniesz się nieświadomą ofiarą, a nie uczestnik zmian. Wcale nie musisz być technologiem. Trzeba po prostu zwracać uwagę na technologię, dbać o nią, studiować ją, szukać nowych. Ona jest twoją przyjaciółką, twoją kochanką. Czasami oczywiście cię oszuka i poprowadzi ciemnymi, niebezpiecznymi uliczkami. Ale ona zmienia świat! I powinieneś chwycić się tego z radością.37. Przywództwo to występ. Musisz przemyśleć swoje zachowanie, ponieważ jesteś przed wszystkimi. Liderzy dają przykład — co oznacza, że ​​muszą poświęcać czas i wysiłek na to, aby ich chód, mowa, postawa i styl ubioru robiły trwałe wrażenie. Przywództwo to nie tylko działanie. To także akcja.38. Liderzy muszą dużo rozmawiać. Spójrz na jakąkolwiek książkę o przywództwie i ich stałym motywie przewodnim: przywódcy to ludzie czynu. Tak. Ale przywódcy są także doskonałymi mówcami. Przywództwo wymaga niewyczerpanych zasobów energii werbalnej. Będziesz musiał dużo rozmawiać, wyjaśniać ludziom swój cel, powtarzać to samo, aż poczujesz zniesmaczenie dźwiękiem własnego głosu – a potem powtarzać to w kółko. Bo w momencie, gdy poczujesz się chory, Twoje słowa powoli zaczną przenikać do umysłów. Trudno jest być liderem, zachowując powściągliwość i lakoniczność. Musisz być niestrudzonym komunikatorem. Liderzy opowiadają historie. Spektakl musi mieć scenariusz. Umiejętność skutecznej komunikacji jest kluczem do przywództwa. Dlaczego? Ponieważ historie są całkowicie prawdziwe. Historie pomagają nam uczyć się na podstawie przeszłości i wyobrażać sobie, co może się wydarzyć w przyszłości. Jeśli chcesz zaangażować współpracowników w swój projekt, nie pokazuj im samych liczb i wykresów. Opowiedz im historię. Liczby to liczby. Historie zawierają znaczenie, pasję i osobiste połączenie. I stwórz własną historię, tj. prawdziwą legendę o sobie – nie mylić z CV. O kobiety! – Świetne aktorki...39. Liderzy słuchają uważnie. Liderzy mówią. Ale przywódcy słuchają. Dialektyka – po raz kolejny. Liderzy słuchają rynku, liderzy słuchają klientów, liderzy słuchają ludzi. Nie, nie jesteś zobowiązany do robienia wszystkiego, czego wymaga Twoje środowisko. Ale pokazując ludziom, że ich słuchasz, naprawdę słuchasz, okazujesz swój szacunek (tu znowu pojawia się „szacunek”). Kiedy uważnie słuchasz, uważnie podążasz za myślami rozmówcy, powstaje wzajemne zrozumienie i połączenie. Przyda Ci się to bardzo, gdy nadejdzie zupełnie ciemna smuga (co na pewno nastąpi)..