Stosunkowo niedawno zauważyłem, że mam tę obawę i bardzo mnie to zdziwiło. Naprawdę czuję się nieswojo, gdy muszę coś powiedzieć wystarczająco dużej publiczności. Wszystko w środku zaczyna się trząść, zaczynam się potykać opowiadając historię, dłonie i ja pocimy się – na twarzy widać wszelkie oznaki podniecenia. Dlaczego właściwie byłeś zaskoczony? Ponieważ od dzieciństwa jestem osobą kreatywną i nieustannie, tańcząc (10 lat), występowałam na scenie na różnych koncertach, konkursach i wydarzeniach relacjonujących z dość dużą liczbą widzów. Grałem też w siatkówkę i często na zawody przychodzili ludzie z zewnątrz. Wydawać by się mogło, że po takim doświadczeniu wyjście i opowiedzenie czegoś nawet przed małą publicznością nie powinno sprawiać trudności. ALE przemawianie do publiczności jest dla mnie trudniejsze niż taniec dla niej. Na sukces mówcy i utrzymanie uwagi słuchaczy wpływa wiele czynników. O wiele łatwiej jest to zrobić za pomocą tańca niż słów. Po pierwsze, mówca musi być pewny tego, co mówi, wykazywać się świadomością tej informacji, aby przekonać słuchaczy o jej rzetelności, a także być nią zainteresowany. Zainteresowanie danym tematem pozwala na jego przekazanie z dodatkowym wydźwiękiem emocjonalnym, który jest przekazywany odbiorcom. Po drugie, reportaż lub przemówienie musi być dobrze skonstruowane, aby słuchacze się nie nudzili. Ciągły tekst bez żadnych dodatkowych technik może „uśpić” zainteresowanie ludzi Twoim tematem. Możesz zastosować na przykład plan prezentacji składający się z pytań i odpowiedzi. To właśnie ten sposób przekazywania informacji o etapach zatrudnienia wybrałam organizując minispotkania z różnymi grupami społeczeństwa (studenci, absolwenci uczelni, bezrobotni, pracujący, osoby starsze) na targach pracy. Wykorzystano także humor i przykłady z życia. Po trzecie, mówca musi być „uniwersalnym gawędziarzem”. Kontrolując sytuację w momencie przekazywania informacji, musi dostosować się do słuchaczy i w jakiś sposób rozładować swoją mowę. Na przykład zwróć uwagę ludzi na rozumowanie w związku z pytaniem lub wyświetl film lub krótki film na Twój temat. Prezentacje również są pomocne; duży tekst jest trudny do zauważenia, ale obrazy i żywe obrazy zapadają w pamięć ludzi. Radzenie sobie ze strachem przed występem może być dość trudne, ale istnieje wiele sposobów, aby sobie w tym pomóc. Któregoś razu przed występem w szkole pomogła mi myśl, że boję się tylko przed występem, ale w tej chwili nic strasznego się nie dzieje, to jest praca, a potem zostaną tylko wspomnienia z mojego występu. Pomocne jest także świadome oddychanie w określonych ilościach lub rozluźnienie mięśni. ( / / ) Tydzień później szef powiedział, że szkolny psycholog obecny na moim przemówieniu pochwalił mnie i zauważył, że potrafię kompetentnie się wypowiadać i przekazywać informacje, co było dla mnie bardzo przyjemną wiadomością. Oczywiście przede wszystkim Centrum Poradnictwa Zawodowego proszone jest o prowadzenie poradnictwa zawodowego dla uczniów i absolwentów szkół wyższych, aby pomóc w wyborze przyszłego kierunku studiów lub pracy. Porozmawiajcie o możliwościach uzyskania różnych usług w centralnym ośrodku zdrowia, w tym szkoleń, wsparcia psychologicznego i adaptacji społecznej. Analizując moją pracę w Ośrodku przez 1,5 roku widać, że dość często organizuję różne wydarzenia i za każdym razem mój strach staje się coraz mniejszy, a sam występ jest coraz lepszy. Wyjście ze strefy komfortu, gdzie nasze granice nie są naruszane, zawsze jest przerażające, ale tylko dzięki temu wyjściu możemy się rozwijać i rozwijać różne umiejętności i zdolności. W trakcie swojej pracy prowadziłem także indywidualne konsultacje z bezrobotnymi w sprawie zatrudnienia, prowadziłem szkolenia na targach pracy (w tym międzyregionalnych), prowadziłem pracę doradczą z młodzieżą szkolną, a nawet występowałem przed Krajowym Centrum Pomocy Dzieciom. (+79517079048).