Jeśli czujesz się zagrożony, możesz zastosować tak zwane zachowanie obronne (lub zabezpieczające). Ulga rzeczywiście następuje – te działania na krótką metę zmniejszają niepokój (w przeciwnym razie w ogóle byśmy się do nich nie uciekali), ale na dłuższą metę podtrzymują niepokój i utwierdzają w przekonaniu, że nie da się już sobie poradzić z lękiem i strachem. Na przykład, jeśli cierpisz na fobię społeczną, możesz zmniejszyć swój niepokój, nie mówiąc nic, co myślisz. W tym przypadku wiesz, że jedynym możliwym sposobem radzenia sobie w sytuacjach społecznych jest milczenie. Niestety, nigdy nie będziesz miał okazji sprawdzić tego przekonania i przekonać się, czy nie jest ono błędne. Zachowanie związane z bezpieczeństwem może być oczywiste lub ukryte; Poniżej wymieniono kilka przykładów: Unikanie, na przykład przebywania w pomieszczeniach zamkniętych, aby upewnić się, że nic się nie dzieje. Siedzenie w ostatnim rzędzie, aby uniknąć bycia zauważonym. Noszenie okularów przeciwsłonecznych nawet przy pochmurnej pogodzie, aby uniknąć kontaktu wzrokowego leki uspokajające Zawsze warto mieć w pobliżu niezawodnego towarzysza, który udzieli wsparcia np. w przypadku ataku paniki. Liczne kontrole zamków i drzwi samochodu lub mieszkania na przykład, jeśli wcześniej opuścisz imprezę. Ukryte działania, takie jak sprawdzanie wiadomości w telefonie podczas osobistej komunikacji z daną osobą. Picie alkoholu w celu zmniejszenia niepokoju. Przesądne działania mające na celu odpędzenie złego oka. Nadmierne przygotowywanie i powtarzanie raportu przed przemówieniem. Mentalnie ćwiczymy rozmowę. Szukamy pocieszenia u innych osób (lekarzy, bliskich). Ciągłe sprawdzanie ciśnienia krwi, tętna. Odwracanie uwagi od zagrażającej sytuacji, np. słuchanie muzyki przed ważnym wydarzeniem. Działania mające na celu nie odczuwając pełny poziom swojego niepokoju, na przykład odwracając się w momencie otrzymania szczepionki lub pobierania krwi, lub trzymając się mocno poręczy na wysokości. Uważnie skanując swoje ciało pod kątem jakichkolwiek zmian lub objawów, próbując je monitorować. Ciągłe dzwonienie lub wysyłanie SMS-ów do bliskich, aby upewnić się, że u nich wszystko w porządku. Nie ma innego sposobu, aby dowiedzieć się, co stanie się w rzeczywistości, jak tylko stawić czoła swoim lękom. Unikając takich doświadczeń, pozostawiamy miejsce na domysły i założenia, starając się jednocześnie unikać sytuacji, które wydają nam się coraz bardziej groźne. Zachowanie ochronne zmusza nas do ciągłego wchodzenia w błędne koło naszego lęku, za każdym razem dodając trochę stresu emocjonalnego. Im bardziej staramy się chronić, tym silniejsze jest nasze przekonanie, że nie jesteśmy w stanie poradzić sobie z tą sytuacją istnieć. Ponadto niezbędne umiejętności radzenia sobie nie są tak naprawdę rozwinięte. Rezygnację z zachowań ochronnych można porównać do nauki jazdy na rowerze. W pewnym momencie warto zdjąć dodatkowe koła i pozostać przy tylko dwóch, bo inaczej nigdy nie pojedziesz. Więcej informacji lub zapisanie się na konsultację możesz uzyskać poprzez wiadomość prywatną na stronie lub dzwoniąc pod numer +7 917 0186 234. (WhatsApp lub Telegram)