Lekarz mówi pacjentowi: „Ty wybierasz, po której stronie staniesz: we dwoje możemy stanąć przeciwko chorobie, ja i Ty, albo Ty i Twoja choroba możecie być przeciwko mnie. Tylko Ty możesz wybrać!” A kiedy lekarz, pacjent, a nawet rodzina i przyjaciele są po jednej stronie, a choroba po drugiej, możesz, jeśli nie wygrać, to nie poddawać się tak długo, jak to możliwe, wydłużając w ten sposób swoje życie. Pacjent zaczyna dzielić życie na czas „przed” i „po” chorobie, popada w depresję i zaprzecza. Życie oczywiście istnieje, toczy się dalej, ale wiedzą o tym tylko sami pacjenci oraz ich bliscy i przyjaciele. Pacjenci hemodializowani nie zawsze mają chęć i siłę, by walczyć o swoje zdrowie, czasami nawet najbliżsi i najdrożsi ludzie nie są gotowi przejść całej drogi….. na powrót do zdrowia. Klientka powiedziała, że ​​gdy rodzina dowiedziała się o strasznej diagnozie męża, wspierała ją i mówiła słowa pocieszenia, natomiast gdy poprosiła o pożyczkę, powiedziała jej: „nie damy ci, twój mąż umrze, kiedy możesz to spłacić.” Ale w pobliżu był mężczyzna (zupełnie obcy), który powiedział: „Proszę bardzo!” Mój mąż wyzdrowieje (będzie miał przeszczepioną nerkę), a ty zwrócisz mi pierwszą pensję. Wtedy miała nadzieję i wiarę. Mówi się im także, że osoby niepełnosprawne (zawsze przyznają im niepełnosprawność 1. grupy) mają wszystkie świadczenia i bezpłatną opiekę lekarską. Za darmo jest jak przez miesiąc depczesz nogami, przyjdź, a w odpowiedzi usłyszysz: „Nie w tym kwartale, przyjdź w następnym”, przyjdą w następnym (to już za trzy miesiące!!! i tych trzech mają aby przeżyć na lekach): „Och, nie ma tam wystarczającego podpisu lekarza, a lekarz jest na urlopie i wyjdzie za 28 dni, przyjdź w następnym kwartale”. I jasne jest, że nawet zdrowa osoba nie będzie miała wystarczającej siły i nerwów. Mówię, że musisz zebrać wszystko, co masz, wszystkie swoje zasoby i żyć dzień po dniu. Żaden psycholog i żadna zdrowa osoba – nawet jeśli jest bardzo bliska i kochana – nie będzie w stanie utrzymać pacjenta, jeśli sam nie będzie miał na to ochoty. Mam statystyki: na 350 000 mieszkańców 80 osób ma niewydolność nerek i potrzebuje hemodializ, na 150 000 mieszkańców jest 30 osób. A jeśli klientem jest osoba bliska lub krewna chorego, pierwsze pytanie brzmi: „Czy jesteś gotowy udzielić pacjentowi wsparcia psychologicznego?” Połowa odpowiada „tak”, jedna czwarta mówi „nie” i całkowicie przestaje się komunikować, a trzy czwarte ma trudności z odpowiedzią. Niestety większość ludzi jest tak skonstruowana, że ​​wyklucza ze swojego życia osoby chore i niepełnosprawne. Co dla osób już niezdrowych i drażliwych (z powodu choroby) jest kolejnym stresem! Zaczynają zauważać negatywne nastawienie do siebie. Jeśli zdecydujesz się pomóc choremu uporać się z chorobą lub jej przebiegiem, pomóc przeżyć pozostały czas możliwie szczęśliwie (efektywnie), to podjęta decyzja musi być głęboka i przemyślana, niezachwiana i stanowcza. Dlatego musisz uwierzyć w siebie, wtedy bliska Ci osoba uwierzy. Traktuj go tak, jak sam chciałbyś być traktowany w przypadku trudnej próby lub choroby. Konieczne jest stworzenie uzdrawiającej atmosfery - i korzystnego efektu. Optymizm i wiara bliskiej osoby w mocne strony pacjenta powinna pozostać niezmieniona w różnych okresach leczenia. Będą w stanie wesprzeć osobę poddawaną hemodializie w najtrudniejszych momentach życia, ponieważ często człowiek nie wierząc sobie, jest gotowy uwierzyć bliskiej osobie. Nie możesz pozwolić, aby człowiek złościł się na cały świat. W rozmowie z pacjentem konieczne jest znalezienie psychologicznych przyczyn tej choroby. W tym przypadku nerki to krytyka, rozczarowanie, porażka. Zrozumienie i akceptacja, zrozumienie przyczyn pozwoli zrozumieć, że choroba nie pojawiła się bez jego udziału. Trzeba stale przypominać o nawet niewielkiej poprawie stanu, trzymać się diety i sprawić, by pacjent poczuł, że inni potrzebują jego pomocy! I zawsze pamiętaj, nawet w najtrudniejszej sytuacji, że pacjent poddawany hemodializie jest w znacznie gorszej sytuacji niż Ty, osoba obok Ciebie. Kochajcie swoich bliskich i wspierajcie ich! A co najważniejsze: musisz być po tej samej stronie z lekarzem!