Dzisiaj chcę opisać prostą metodę, która pomoże Ci samodzielnie odnaleźć się w trudnej sytuacji życiowej. Być może zauważyłeś, że gdy pojawia się jakiś nierozwiązany problem, który Cię przytłacza i przytłacza nie da się rozwiązać, wtedy zwykła rozmowa z ukochaną osobą może złagodzić sytuację i pomóc znaleźć rozwiązanie. Ale tutaj chcę opisać nie stan, w którym staje się łatwiejszy, ponieważ podzieliłeś się z kimś swoim problemem, ale inny, równie ważny efekt. Być może zdarzyło Ci się, że podczas rozmowy zdawałeś się sam odpowiadać na pytania. A potem następują słowa wdzięczności dla rozmówcy. Ze zdziwieniem odpowiada, że ​​nic takiego nie powiedział. Odpowiadasz, że efekt został uzyskany, wszystko inne nie ma znaczenia. Dlaczego tak się dzieje? To efekt uporządkowania myśli. Właściwie odpowiedziałeś sobie na pytanie, po prostu nie mogłeś dojść do wniosku przed rozmową. Rozmowa z rozmówcą zmusza do porządkowania słów w zdania, a zdań w spójny tekst, przy okazji porządkują się także myśli. Oznacza to, że lepiej widzisz związki przyczynowo-skutkowe wydarzeń, o których myślisz, co prowadzi do znalezienia wyjścia z labiryntu problemu. Teraz o metodzie. Jeśli nie da się z kimś porozmawiać na ekscytujący temat, najlepszym sposobem będzie opisanie problemu na kartce papieru. Możesz napisać wszystko, co przyjdzie Ci do głowy w związku z Twoją sytuacją. Po prostu zacznij, a słowa i myśli same się uformują. Poza taką aktywnością nasz umysł pędzi od myśli do myśli, od obrazu do obrazu. Tutaj zmuszasz go, aby nie odchodził od danego kursu i skupiał się na najważniejszej sprawie. Ta technika ma jeszcze kilka zalet. Po pierwsze, papier jest zawsze pod ręką, w przeciwieństwie do właściwej osoby. Po drugie, są tematy, o których trudno z kimkolwiek porozmawiać, ale łatwiej jest je opisać na kartce papieru, chociaż może to być trudne zadanie (zdarza się, że trudno nawet o tym myśleć, wtedy papier naprawdę pomaga warto zacząć). A także, po zapisaniu czegoś, możesz po pewnym czasie do tego wrócić i spojrzeć na sytuację jeszcze raz ze świeżymi siłami. Pragnę również zauważyć, że wiele osobistości zajmujących się kulturą i nauką, które odniosły sukces, prowadziło pamiętniki. Myślę, że nie dlatego, że nie mieli z kim porozmawiać. Mają dobry humor!