Z pewnością każdy z nas doświadczył tego uczucia. Powoduje wiele bólu. Powstaje cały wir emocji, który znacząco zaciemnia nasze życie. I wszystkie te uczucia nie przynoszą żadnych korzyści, a nawet niszczą. I niszczą przede wszystkim najbardziej obrażonych. Często zdarza się, że ten, kto nas obraził, nawet o tym nie wie. I to nie czyni go ani zimnym, ani gorącym. Nie można tego samego powiedzieć o obrażonych. Osoba obrażona traci spokój, dzień i noc odtwarza w kółko sytuację, w której została obrażona. Wyobrażanie sobie możliwych skutków tego zdarzenia. Ale nie mogąc wrócić do przeszłości i odpowiedzieć sprawcy tak, jak uznał to za konieczne, pogrąża się on jeszcze bardziej w tym wulkanie emocji, które niosą ze sobą cierpienie, z czego wnioskujemy, że przestępstwo jest destrukcyjne. To jak ukaranie siebie... Uraza jest postrzegana przez osobę jako niesprawiedliwe traktowanie wobec niej. Nasze oczekiwania wobec świata i innych ludzi na tym świecie nie zostały spełnione. Ale jeśli sami stawiamy takie warunki, sami czegoś oczekujemy, a ktoś się nie dotrzymuje, to czy jest sens się obrażać? Możesz dostosować swoje oczekiwania i uczynić je bardziej elastycznymi. Otrzymujemy w ten sposób możliwość poprawy sprawności naszej percepcji bez uciekania się do dychotomicznego myślenia – albo czarnego, albo białego. Resentyment jest w rzeczywistości reakcją. A reakcja jest indywidualna. I w tej reakcji człowiek doświadcza wielu uczuć - złości, złości, litości, bezsilności i wielu innych. Różni ludzie różnie reagują na tę samą sytuację. Ta reakcja zależy przede wszystkim od stosunku samej osoby do tego, co się dzieje. Nie będąc w stanie zmienić sytuacji, zawsze mamy możliwość zmiany naszego nastawienia do niej. Umiejętność wybaczania urazy jest rodzajem umiejętności, którą można z powodzeniem rozwijać. Bardzo ważne jest, aby nie wpychać urazy w siebie, ale dać temu ujście. Możesz na przykład przekształcić obrazę w złość i wyrzucić ją w sporcie. Możesz opisać wszystkie swoje uczucia i emocje na papierze, a następnie zniszczyć papier. Możesz spróbować zająć miejsce sprawcy i spróbować zrozumieć, co go motywowało, ale bez usprawiedliwiania go, ale poprzez zrozumienie. W końcu szczęśliwi ludzie nie ranią innych. Jak mawiała moja babcia, lekarz nie obraża się na pacjentów))) Można próbować szukać plusów w obecnej sytuacji - na pewno są. Osoba obrażona zyskuje przynajmniej doświadczenie w zrozumieniu swoich reakcji na to, co się dzieje. W każdym razie przestępstwa nie można pozostawić bez rozwiązania. To niszczy. Ważne jest, aby to przepracować, a nie ukrywać, ale zrozumieć, znaleźć przyczynę, zmienić swoje nastawienie i znaleźć rozwiązania. Zawsze jest wyjście