Zapamiętajcie to zdanie z piosenki: „Nie zbliżaj się do mnie, obraziłem się!” Myślę, że wśród czytających ten artykuł są profesjonaliści zarówno wśród sprawców, jak i wśród obrażonych. Dzisiaj zapraszam Was, drodzy przyjaciele, do lepszego poznania siebie poprzez to uczucie, które jest dobrze znane wielu - Resentyment. Wiec gdzie zaczynamy? Z oczekiwaniami. Przecież uraza w swej istocie polega na tym, że druga osoba nie spełnia moich oczekiwań co do tego, jak powinna się wobec mnie zachowywać. Zastanówmy się, skąd się biorą. W konkretnej sytuacji życiowej wszyscy pełnimy jakąś rolę społeczną, która determinuje nasze zachowanie w tych okolicznościach. Jeśli wiem, jaką rolę obecnie pełni dana osoba (np. mąż czy żona, dziecko, szef, pracownik itp.), to łatwo jest mi przewidzieć, jak będzie lub powinna się zachowywać zgodnie ze scenariuszem związanym z tą rolą . Na przykład mąż musi utrzymywać rodzinę, zarabiać pieniądze, być specjalistą od wszystkiego, a żona musi zapewniać komfort w domu, rodzić dzieci i je wychowywać. Czy to wydaje się prawdą? Wróćmy teraz do Resentymentu. A teraz czas odpowiedzieć (najlepiej pisemnie) na pytanie: „Jak powinien zachować się sprawca, abym się nie obraził?”. Zapisz 10 punktów swoich oczekiwań. Poczekam. Czy napisałeś? OK. Teraz ponownie przeczytaj powstałą listę i odpowiedz na drugie pytanie: „W jakim stopniu moje oczekiwania co do zachowania drugiej osoby są realistyczne?” Pomocne mogą być jeszcze dwa pytania: „Jak często zachowanie tej osoby spełniło moje oczekiwania?” „Czy ta osoba w ogóle może postępować tak, aby jej zachowanie było zgodne z moimi oczekiwaniami?” Więc jak? Czy nauczyłeś się czegoś nowego o sobie, wyjaśniając swoje oczekiwania? Na ile realistyczne są Twoje oczekiwania co do zachowania drugiej osoby? Jeśli potrafiłeś szczerze odpowiedzieć na te pytania, możesz sobie pogratulować - masz światową mądrość i elastyczność myślenia! Innym razem przyjrzymy się, co kryje się za naszymi oczekiwaniami i dlaczego są one dla nas tak ważne. Życzymy Wam powodzenia! Używana literatura: Orlov Yu.M. „Uraza. Poczucie winy.”: Przesuwanie; 2004.