Chciałbym przedstawić szkolenie coachingowe w grupie jako model odzwierciedlający prawdziwą sesję coachingową, w której prezenterzy prowadzą jednocześnie sesje indywidualne z każdym członkiem grupy oraz z całą grupą jako jedna osoba . I ten model można porównać do orkiestry, w której każda grupa instrumentów ma swoją rolę, swój indywidualny, niepowtarzalny głos i przed orkiestrą stoi wspólne zadanie – wykonać utwór muzyczny tak, aby przemienił Duszę słuchacza. I tak jak w orkiestrze, dla uczestników skoordynowanej zabawy ważne jest uświadomienie sobie, jaką rolę chcą odgrywać i co właściwie grają, jaką pracę wykonuje cała grupa i w jaki sposób może to zmienić słuchaczy w związku z tym przyznaję, że możliwa jest procedura doboru uczestników do grupy szkoleniowej, dzięki której każdy może sprecyzować swoje intencje i cele związane z odbyciem szkolenia z zakresu coachingu w grupie. Skutecznym narzędziem może być tutaj piramida poziomów logicznych, która pozwala zajrzeć w głąb siebie i zobaczyć: Jakie jest moje otoczenie? Kto lub co pomoże mi nauczyć się coachingu. Jakie jest moje zachowanie w tym środowisku?/Co chcę zrobić, aby nauczyć się coachingu? Co mogę już zrobić? Czego jeszcze chcę się nauczyć, żeby być coachem? Jakie mam umiejętności? /Jak chcę się uczyć coachingu? Jak chcę wykorzystać swoje umiejętności jako coach? Na jakich wartościach się opieram, decydując się na coaching?/ Dlaczego jest to dla mnie ważne Kim jestem? Czym jestem? W jakim charakterze widzę siebie jako trenera? Jakim człowiekiem chcę być podczas procesu szkolenia i po jego zakończeniu. W przypadku zaawansowanych uczniów można zadać pytanie dotyczące Misji, tego, co człowiek chce dać innym ucząc się coachingu, myślę, że to takie wstępne przygotowanie szkolenia w przestrzeni coachingowej pozwoli uczestnikom zwiększyć świadomość i odpowiedzialność za proces ich szkolenia, a w efekcie jego skuteczność. Z drugiej strony zaufanie okazywane przez facylitatorów w procesie przygotowania, wiarę w uczestników, wiarę w ich potencjał i szacunek dla ich wyboru pomogą stworzyć w grupie niezbędne platformy szkoleniowe coachingowe: zaufanie – świadomość – wybór i skupienie się na coachingu jako zawodzie pomagającym. W procesie uczenia się ważne jest dla mnie skupienie się na obszarze coacha kompetencji – konkretny cel na przyszłość uczestnika i facylitatora, kroki do jego osiągnięcia w teraźniejszości oraz lekcje z przeszłości, które pomogą skutecznie zbliżyć się do celu. Na tej podstawie cenne jest dla mnie każde z nich uczestnik kursu posiada książeczkę zawierającą wyznaczony program szkolenia, niezbędne materiały do ​​każdego bloku informacyjnego oraz określenie tych kompetencji, które musi posiadać praktyk, specjalista, mistrz i trener matrix coachingu (w zależności od kursu). Co więcej, ważne jest nie tylko określenie kompetencji coacha, ale wskazanie kryteriów samooceny poziomu jego biegłości, konkretnych etapów jego rozwoju wraz z zaleceniami dotyczącymi ćwiczenia niezbędnych umiejętności. Dzięki temu na zakończenie kursu uczestnicy będą mogli samodzielnie sporządzić SWOT – analizę swoich kompetencji coachingowych, rozpoznać obszary swojego rozwoju i efektywności oraz podjąć dalsze kroki w celu skorygowania i udoskonalenia swoich kompetencji. Obecność kryteriów i jakiejś, choćby warunkowej, skali samooceny pomoże każdemu lepiej zrozumieć Ścieżkę przebytą w procesie uczenia się, swoje zmiany i osiągnięcia na tej Ścieżce, dostrzec swój rozwój i bardziej świadomie wyobrazić sobie siebie jako coacha. Jedną z funkcji, jaką może pełnić broszura, jest jasna wizja celów uczenia się i konkretnych kroków do ich osiągnięcia, oparta na przeszłych doświadczeniach (zapisanych w książeczce). Z drugiej strony obecność usystematyzowanego bloku materiałów informacyjnych będzie pomóż każdemu samodzielnie dopracować temat i przestudiować to, na co poświęcono niewiele uwagi podczas modułu. Z drugiej strony widoczność i dostępność informacji na papierze zapewni dodatkowe wsparcie dla uczniów wzrokowców i kinestetyków. Uczniowie kinestetyczni muszą także wykorzystywać umiejętności motoryczne – podkreślać coś w tekście, kolorze,!