Nasze marzenia. Jak nas prowadzą. Dzieci są bardzo zaznajomione z procesem tworzenia snów. Są całkowicie zanurzeni w mocy fantazji i znajdują się pod niewyczerpanym strumieniem kolorowych pomysłów. Z wiekiem zdolność ta zanika „dzięki” wymaganiom społeczeństwa, w którym żyjemy. Zakazów jest coraz więcej, a pragnień, które można wyrazić na głos, jest coraz mniej. Indywidualność zostaje wymazana. Następuje „dobór naturalny”: pragnienia akceptowane przez społeczeństwo pozostają na powierzchni (w świadomości), podczas gdy inne są tłumione w nieświadomości. W ten sposób zapominamy, jak marzyć, a nasz świat staje się bardziej ograniczony. A teraz w naszym polu widzenia istnieje minimum opcji rozwoju wydarzeń, w najgorszym przypadku jedna. My, niczym ten zając, biegniemy za jedyną marchewką wiszącą nam przed nosem, nie zauważając, że pod stopami mamy pole marchwi. Ale łatwo dostrzec całą niewyczerpaną liczbę możliwości. Pamiętamy, że możemy marzyć i budzić nasze pragnienia do życia. Są motorem wszystkiego. Pragnienie jest na pierwszym miejscu! „Na początku było słowo…”, pamiętacie? Jeśli rozważymy to zdanie w przybliżonej, że tak powiem, wersji, staje się oczywiste, że na początku pojawiło się pragnienie, które przerodziło się w myśl. Myśl, coraz bardziej szczegółowa, przekształciła się w myślokształt, który został wypowiedziany (przekonany w Słowie) i rozpoczęło się jej ucieleśnianie w formie fizycznej. Sposobów realizacji jest wiele. Innymi słowy, istnieje ogromna liczba sposobów na osiągnięcie tego, czego chcesz. Trzeba je po prostu zobaczyć. Możesz iść bezpośrednią trasą. Wszystko zaczyna się od najważniejszej rzeczy - generowania pomysłów (wyjaśnienia tego, co jest pożądane), pomimo pojawiających się obaw i obaw (w tej chwili wydaje się, że nie istnieją). Następnie tworzony jest myślokształt, dekorowany szczegółami i voila, połowa drogi została ukończona! Następnie opracowywane są metody osiągnięć akceptowalne dla Ciebie i Twoich bliskich, które są podzielone na etapy wygodne do poruszania się i – gotowe! Ważne jest, aby iść zgodnie z planem, choć powoli, ale pewnie. Pojawiające się przeszkody są uwzględniane i eliminowane po drodze. Głównym warunkiem jest skupienie się na swojej intencji i okresowe dostrojenie się do siebie (zadaj sobie pytanie: „Czy naprawdę tego chcę?”). Druga droga, kręta, również zaczyna się od wygenerowania pomysłu. Pragnienia stają się wyraźniejsze, a jednocześnie pojawiają się wątpliwości i strach (kim byśmy byli bez nich). Następnym krokiem jest „odprawa”. Nie pędzimy do przodu, za naszym pragnieniem, tylko chwilowo schodzimy z prostej ścieżki i badamy lęki, które się pojawiły, skąd się wzięły, jakie były przyczyny, analizujemy istniejące stereotypy zachowań, wyjaśniamy, co przeszkadza, co pomaga i co chcielibyśmy zmienić. Po uświadomieniu sobie przyczyn i być może (a raczej najprawdopodobniej) zmianie początkowego pragnienia, wracamy do tworzenia myślokształtu. A potem zgodnie z planem: opcje osiągnięć, kroki i ruszamy. Ta opcja jest dłuższa, mniej radosna, ale zaletą jest zrozumienie CO CIĘ PORUSZY i obecność ŚWIADOMEGO pragnienia. W przeciwnym razie możesz dojść do celu i w rezultacie zrozumieć, że to nie to samo lub całkowicie obce. Oto dwa sposoby spośród ogromnej liczby opcji. Trzeba pamiętać, że każdy człowiek ma wolność wyboru i zdolność do marzeń, marzeń o swoich.