Od autora: Pozytywne myślenie jest trendem już od kilku lat. Wiele osób radzi, aby „myśleć pozytywnie”, nastrajać się na pozytywne, rozweselić się, „nie martw się”, pamiętać o poczuciu humoru, szerzyć pozytywność itp. Chciałam poruszyć temat pozytywnego myślenia. Idea płynąca z przekazów nawołujących do pozytywnego myślenia jest niezwykle jasna i prosta – stan emocjonalny zależy od myśli, dlatego aby być w dobrym nastroju, trzeba myśleć pozytywnie. Ale skoro to takie proste, to dlaczego nie każdy ma takie optymistyczne i łatwe życie, bo wydawałoby się – myśl pozytywnie, a wszystko będzie OK. Wierzę, że idea pozytywnego myślenia wywodzi się z psychologii poznawczo-behawioralnej. Racjonalna terapia jako jedno z podejść CBT, pierwszego kierunku psychoterapii, którą zacząłem studiować i stosować w praktyce około 13 lat temu, pracując jako psychiatra, i chcę powiedzieć, że nie wszystko jest tak proste, jak wielu ludzi myśleć i chcieć. Optymistyczne pozytywne myślenie, w którym we wszystkim widzę tylko pozytywy, tak jak je rozumiem, istnieje na stabilnej platformie uczuć i zaufania do świata. Dobrze opisują to słynne książki o Pollyannie – dziewczynie, która swoim pozytywnym myśleniem odmieniła wiele żyć w miastach – pozytywne myślenie wpajane było jej z wielką miłością i troską przez ojca już od wczesnego dzieciństwa i dlatego tak było jej główne źródło. Albert Ellis, twórca racjonalno-emocjonalnej terapii behawioralnej, mówi: „Samoakceptacja i wysoka tolerancja na frustrację to dwa główne elementy racjonalno-emocjonalnego obrazu osoby zdrowej psychicznie. Optymizm oznacza nie narzucanie sobie „złych myśli”. z tyłu głowy, ale opierając się na bardziej opłacalnych alternatywach - racjonalnych pomysłach, ocenach mających osobiste znaczenie, wyrażanych w formie pragnień, preferencji, aspiracji, upodobań lub antypatii, są to trzeźwe myśli wypływające z rzeczywistości, a nie złudzeń. Istnieje duża różnica w tłumieniu negatywnych doświadczeń i znajdowaniu wsparcia dla alternatywy. Ludzie doświadczają pozytywnych uczuć, gdy dostają to, czego chcą, i negatywnych uczuć, gdy tego nie dostają. A te negatywne uczucia są zdrową reakcją na negatywne zdarzenia; nie przeszkadzają w osiągnięciu celów człowieka, wręcz przeciwnie, przyczyniają się do jego rozwoju - sygnalizują problemy i/lub dają energię do zmiany wydarzeń. Szkodliwe jest właśnie ich unikanie, maskowanie tych uczuć fałszywymi uśmiechami i stwierdzeniami, że wszystko jest w porządku.A. Ellis wysuwa hipotezę, że skłonność do irracjonalnego i dysfunkcyjnego myślenia ma podłoże biologiczne. Uznaje, że zrozumienie irracjonalnych myśli, uczuć i działań tylko częściowo pomaga je zmienić. Zgadzam się z tym, ponieważ widziałem wiele przypadków depresji w praktyce lekarskiej i oczywiście myśli w depresji są pesymistyczne. A to tylko wskazuje, że uczucia wpływają na myśli w depresji, to one pociągają za sobą negatywne myśli, zmniejszenie woli i zahamowań. A praca z uczuciami wymaga nie tylko ich świadomości, ale co ważniejsze, życia w bezpiecznym środowisku. Stłumione, nieprzeżyte uczucia gromadzą się jak kula śnieżna i znajdują ujście w niepożądanych przejawach - chorobach, konfliktach, wypadkach i innych kłopotach Optymizm oznacza „przejście” z negatywnych doświadczeń na pozytywne, ale w żadnym wypadku nie oznacza powstrzymywania się od odczuwania bólu i bólu. negatywności i badając je, znaleźć irracjonalne idee - absolutne dogmaty, takie jak „trzeba”, „trzeba”, „powinno”, prowadzące do negatywnych emocji i dysfunkcyjnych zachowań i zmieniać je – świadomie, przez dłuższy czas i systematycznie pracując na Twoje myślenie Ogólnie rzecz biorąc, natura ma bardziej negatywne przeczucia dotyczące przetrwania. I tylko w procesie życia w społeczeństwie człowiek kultywuje pozytywne nastawienie do świata poprzez samopoznanie, w tym poprzez pracę życia