Od autora: Materiał udostępniony dzięki uprzejmości Centrum Przeciwdziałania Narkomanii. Dotyczy to przede wszystkim tych, którzy interesują się wpływem różnych organizacji neokultowych na życie i zdrowie młodego pokolenia. 1) Wszystkich wyznawców neokultów charakteryzuje obecność wspólnego idola i (lub) nosiciela standardowych cech psychologicznych i moralnych, co jest podstawą kształtowania się ich wspólnego stereotypu osobowego. 2) Są szczerze przekonani, że tylko organizacja, do której należą, daje „właściwe” wytyczne, że tylko w niej znajdują się najlepsi ludzie („wybrani Boga”), że poza organizacją są ludzie podążający „złą” ścieżką, że społecznie świat, kultura, nauka i cywilizacja też są niepoprawnie skonstruowane, to znaczy mają przekonanie, że „oni są dobrzy, ale cały świat jest zły”. Niektóre organizacje innych orientacji religijnych traktują dość przyjaźnie, choć uważają je za „niewiernych”, natomiast większość innych traktują dość negatywnie. 3) Negatywne nastawienie do otaczającego świata społecznego powoduje strach przed nim, strach przed byciem pod jego wpływem. Najczęściej stosuje się następujące metody ochrony przed jej wpływem: niekorzystanie z mediów (kino, telewizja, prasa), korzystanie ze źródeł informacji wyłącznie tej organizacji; unikanie kontaktów ze znajomymi, członkami rodziny, innymi osobami niebędącymi członkami organizacji, chęć kontaktu wyłącznie z „wtajemniczonymi”; w niektórych przypadkach preferencja dotycząca żywności, odzieży rozprowadzanej w organizacji, chęć zdobycia pracy w tej organizacji. 4) Są także szczerze przekonani, że powołani jest do budowania idealnego społeczeństwa na Ziemi. Przez idealne społeczeństwo rozumie się pokojowe istnienie wszystkich narodów i państw (często jednego społeczeństwa bez odrębnych państw), posiadających jedną duchową ideologię i jednego duchowego przywódcę. W niektórych przypadkach uznaje się istnienie innych religii, jednak muszą one znajdować się pod patronatem swoich idei zjednoczenia i swego duchowego przywódcy. W innych przypadkach wyznawcy sekt są przekonani, że wszystkie religie zostaną zastąpione wiarą, którą wyznają. Pod tym względem przedmiot działalności neokultowej jest podobny do działalności społeczno-politycznej. 5) Wierzą, że są obecnie pionierami i pierwszymi kaznodziejami i „apostołami” przyszłej religii światowej, dlatego uważają się za wzorce do naśladowania. Wewnętrznie są przekonani o swojej wyższości nad innymi ludźmi. W rzeczywistości wykazują wzorowe postępowanie moralne, oparte na zasadach „miłości bliźniego”, miłosierdzia i dobrych obyczajów. 6) Chęć pracy kaznodziejskiej często determinuje wybór zawodu. Wśród wyznawców neokultów „modne” stają się obszary zarządzania, działalności społecznej, edukacji, wychowania, medycyny i psychologii. 7) W organizacji o orientacji totalitarnej kształtuje się fanatycznie oddany wyznawca, kierujący na jej rzecz swoje życie i wszystkie swoje finanse, pokornie znoszący wszelkie trudy, gotowy bezwarunkowo słuchać rozkazów przywódcy i ponosić ofiary, a nawet śmierć w imię swoich idei i dobrobytu.