Problem nerwic dziecięcych zawsze był aktualny. Istnieje wiele badań wyjaśniających przyczyny nerwic u dzieci. W tym artykule zostaną omówione duchowe przyczyny nerwic dziecięcych. Istnieje wiele przyczyn prowadzących do pojawienia się nerwic u ludzi. Jedną z głównych przyczyn nerwicy u dorosłych jest problem pochodzenia duchowego. W obliczu problematycznych zachowań lub zaburzeń emocjonalnych u dziecka rodzice często zastanawiają się: skąd u dziecka biorą się takie problemy? Skąd bierze się nerwica u dziecka? Co najczęściej może być przyczyną nieprawidłowego rozwoju osobowości dziecka? Jak relacje rodzinne i odchylenia w wychowaniu wpływają na anomalie w kształtowaniu się osobowości w dzieciństwie? Wszyscy pochodzimy z dzieciństwa. A to, z czym wkraczamy z dzieciństwa w dorosłość, w dużej mierze determinuje to, jak nasze życie będzie się rozwijać w przyszłości. W miarę jak stajemy się dorośli, coraz częściej wracamy do doświadczeń z dzieciństwa. I pojawiają się skargi na ich rodziców. Obwinianie ich za to, kim byli, jest bezużyteczne. Już dorośliśmy. I w tym czasie rodzice stali się inni - starsi, mądrzejsi. Tak, rodzice nie byli święci. A byli młodzi, niedoświadczeni w sprawach wychowawczych, być może nieświadomie przekazali na dzieci swoje kompleksy i problemy, które odziedziczyli po rodzicach. Przecież wszystko, czego sami rodzice doświadczyli w dzieciństwie, wszystkie traumatyczne wydarzenia w ich życiu i to, jak sobie z nimi poradzili, mogło pozostawić niezatarty ślad w psychice dziecka – przyszłego rodzica. Może to następnie mieć wpływ na sposób, w jaki jako dorośli wychowywali swoje dzieci. Wpływ relacji rodzinnych i niewłaściwego wychowania na dzieci: - Niesprawiedliwe traktowanie przez rodziców prowadzi do bolesnego stanu psychicznego dziecka. - Nadmierna pobłażliwość prowadzi do zwiększonej wrażliwości emocjonalnej. - Nadmierne wymagania wobec dziecka prowadzą do osłabienia psychicznego dziecka. - Okrutne wychowanie prowadzi do uczucia strachu. - Rozpieszczanie, relaks - niestabilność charakteru u dziecka. - Zaniedbywanie edukacji jest trudnością w procesie edukacyjnym w ogóle. - Wychowanie w typie „bożka rodziny” – ambicja, niezwykła pracowitość, chęć bycia pierwszym i kontrolowania innych. - Wychowanie w warunkach rygorystycznych, choć sprzecznych wymagań i zakazów, jest czynnikiem predysponującym do stanów neuroobsesyjnych i psychostenii. - Wychowanie według rodzaju nadmiernej uwagi i zaspokajania wszystkich pragnień dziecka - rozwój cech charakteru histerycznego z egocentryzmem. - Rodzicielstwo sprzeczne i upokarzające jest agresywno-obronnym typem zachowania u dzieci, charakteryzującym się zwiększoną pobudliwością i niestabilnością. - Wychowanie despotyczne (okrutne) - bierno-obronny typ zachowania charakteryzujący się zahamowaniem, nieśmiałością, niepewnością i zależnością. - Nadopiekuńczość to infantylny typ zachowania, charakteryzujący się silnymi reakcjami afektywnymi. - Naukowcy doszli do wniosku, że rozpieszczające rodzicielstwo sprzyja poczuciu niższości i tendencji do dominacji, aż do tyranii. - Postawa rodziców, którzy otwarcie odpychają swoje dzieci, powoduje u dzieci ciężki rozwój neurotyczny. Naukowcy zidentyfikowali bezpośredni związek między osobliwościami lub brakami w wychowaniu a przejściowym „opóźnieniem” w rozwoju umysłowym dziecka. „Spadek tempa rozwoju umysłowego spowodowany jest spadkiem aktywności energetycznej rosnącego organizmu”. „Za istotne dla jego aktywności poznawczej uważa się intensywny i ciągły niepokój i strach doświadczane przez dziecko” (G. Sullivan, E.A. Arkin, A.V. Klimanova). Co zrobić, jeśli dzieciństwo, a nawet dorastanie już dawno minęły, a gorycz wspomnień, żalów i rozczarowań prześladuje Cię? Możesz w nieskończoność obrażać swoich rodziców i cierpieć. Ale to jest droga donikąd. Teraz jesteś dorosły i masz wybór, co z tym zrobić. Teraz jesteś zdany na siebie