Nie należy bać się Śmierci, lecz pustego Życia. Życie ludzkie jest Drogą. Możesz nią podążać albo ze swoją Duszą, albo ze swoją Osobowością. To jak dwie równoległe linie, które nigdy się nie przecinają. Ale tylko jeden z nich jest nieskończony. Kiedy się rodzisz, twoja Dusza przychodzi na ten świat po pewne doświadczenia i cechy, z pewnymi celami i własnymi zadaniami wyznaczonymi przed wcieleniem. I zamierza wykorzystać każdą chwilę Życia na poprawę. Ale dość szybko przychodzi zrozumienie – świat, w którym się znajdujesz, jest wrogi. Trzeba w tym PRZETRWAĆ. Patrzysz ze zdziwieniem na otaczających Cię ludzi. I nie są to Dusze Żywe, przepełnione Miłością i Światłem, ucieleśnione w Ciałach, to są mechaniczne roboty, którym zależy na przetrwaniu w tym świecie. Ich Dusze były od dawna i niezawodnie ukryte za grubą i niedostępną warstwą Osobowości, niczym zbroja. I zaczynają uczyć Cię swojej sztuki przetrwania, celowego i metodycznego wciskania Twojej Duszy w ramy istniejącego systemu wartości. Zaczynają uczyć nas, że my i nasz wewnętrzny świat, nasze doświadczenia, uczucia, przejawy, fantazje, marzenia nic nie warte. Ile razy w dzieciństwie słyszałeś „nie zajmuj się drobiazgami”, „nie rozpraszaj się, wszystko zmyślasz”, „nie możesz tego zrobić”, „nie możesz płakać”, „nie możesz pytać”, „musisz to zrobić sam” itp., ale gdy próbowaliśmy wpłynąć na decyzje rodziców, często mówili „kim jesteś”, „jesteś za młody, żeby powiedzieć dorosłym” , gdy zaczniesz zarabiać, będziesz mieć prawo do głosowania” itp. Tak postępowała dewaluacja nas, naszego wewnętrznego Świata. A najsilniejszą pułapką tego systemu jest to, że prawie wszyscy wierzymy, że nasza Dusza jest BEZCENNA! Nasza Dusza nie ma ceny, jest bezcenna, jest inwestowana w nas jako PRAWO. I ilu z nas starzeje się, bo nie są doceniani, niewystarczająco doceniani. A dzieje się tak dlatego, że sami nie znamy i nie zdajemy sobie sprawy z wartości naszej Duszy, jej skali, zadań, pragnień i realizacji. Jak często robisz w swoim życiu to, czego chcesz, swojej Duszy? A może żyjesz bardziej „jak należy”, „jak należy”, „tak wszyscy żyją”? Co sprawia, że ​​rezygnujesz ze swoich pragnień na rzecz ram i zasad, które narzuciło nam społeczeństwo? Przecież tak naprawdę za każdym razem, gdy rezygnujesz ze swoich pragnień, zdradzasz swoją Duszę i tak naprawdę nie żyjesz swoim życiem. Chcesz odzyskać Wolność wyboru i możliwość Życia Duszą - Żyj tak jak pragnie Twoja Dusza?