Ponad 99% ludzi żyje ze zrozumieniem świata z punktu widzenia paradygmatu newtonsko-kartezjańskiego. Jest to podejście mechanistyczne, które stwierdza, że ​​wszystko składa się z cząstek stałych, które oddziałują ze sobą. 300 lat temu podejście to dało ogromny impuls rozwojowi dyscyplin stosowanych; jego wyniki były na tyle jasne i postępowe, że rozszerzono je na takie dziedziny jak medycyna, filozofia i psychologia. W XX wieku w fizyce dojrzał kryzys; jeśli w obliczeniach odnoszących się do życia codziennego wystarczała fizyka newtonowska, to fizyka przestała dawać akceptowalne wyniki w pracy w dużych i małych skalach. Fizycy rozwiązali ten problem, opracowując dokładniejsze teorie - teorię względności i teorię kwantową. I wszystko byłoby dobrze, ale nowe teorie tak bardzo różniły się od starej i tak odbiegały od naszego codziennego myślenia, że ​​większość fizyków nadal wyznaje zasadę „zamknij się i licz”, tj. po prostu wykonaj obliczenia, bez prób wyjaśniania lub interpretowania teorii. Ale tu zaczynają się wszystkie najciekawsze rzeczy, być może coś, co pozwoli nam wyjaśnić i kontrolować zjawiska, które wcześniej uważano za niemożliwe. Zacznijmy od naszego ciała. W szkole uczono nas, że wszystkie ciała składają się z atomów, podobnie jak elementy budulcowe wszechświata, ale interesujące jest to, że atom jest w 99,99% pusty (jeśli wyobrazisz sobie, że jądro atomu jest piłką do koszykówki, wówczas cały atom będzie miał 30 kilometrów długości) i po prostu jakiś rodzaj sił energetycznych utrzymuje wszystko w miejsce. Wydaje się, że samo to wystarczy, aby uznać nas za istoty nie materialne, ale energetyczne (pozdrowienia od Castanedy). Ale jeśli zanurkujemy jeszcze głębiej w sam rdzeń, który wydawał się być solidny i materialny, staje się jeszcze cudowniejszy 😊. Jądro składa się z kwarków, które oddziałując ze sobą tworzą pole gluonowe, w którym same się znajdują i to jest samo jądro, ale kolejną ciekawostką jest to, że suma mas oddziałujących ze sobą kwarków jest kilkadziesiąt razy mniejsza niż masa samego jądra, a jeśli w jądrze jest taka sama liczba kwarków, ale zajmują różne pozycje, to zmienia się masa jądra, tj. Większość masy powstaje nie z dodania mas cząstek elementarnych, ale z konfiguracji ich wzajemnego oddziaływania. Zatem nie tylko większość z nas jest pusta, ale także jeśli dodamy wszystkie cząstki elementarne w naszym ciała, ważylibyśmy około 1 kilograma, reszta przyrostu masy pochodzi z pól gluonowych generowanych przez oddziaływanie kwarków. Można powiedzieć, że to wszystko jest z pewnością bardzo interesujące, ale co to ma wspólnego z psychologią? Powiedziałbym wprost, że im dalej rozwija się nauka, tym więcej dostrzegamy dowodów na realność różnych praktyk duchowych, że nie jest to tylko subiektywne, osobiste doświadczenie, ale coś więcej, kwestia świadomości, jedna z głównych w psychologii. wciąż pozostaje nierozwiązana, a wielu neurofizjologów, w tym laureatów Nagrody Nobla, wysuwa hipotezy dotyczące niematerialnej istoty świadomości, gdzie mózg służy jako urządzenie wychwytujące pola mentalne poprzez wpływ kwantowy w mikrotubulach dendrytów mózgu (F. Crick) . Jeśli spojrzeć z tej strony, wówczas istnienie archetypowych obrazów staje się bardziej zrozumiałe, a także krzyżuje się z transcendentalnym doświadczeniem ludzi spowodowanym różnymi praktykami lub chemikaliami. Wielu szamanów w różnych częściach świata wykonywało podobne praktyki bez interakcji ze sobą, a teraz praktyka regresji do poprzedniego życia staje się powszechna, nikt nie jest w stanie dokładnie powiedzieć, co to jest, modelując naszą świadomość, podróżując do poprzedniego życia lub podróżując poprzez wieloświat (również wyjaśnienie całkowicie naukowe), najważniejsze jest to, że daje to rzeczywiste rezultaty zarówno na poziomie psychologicznym, jak i somatycznym. Nie oznacza to oczywiście, że musisz wierzyć we wszystko, co „cudowne”, o czym mówią, ponieważ większość z nich nie jest prawdą, jest rozpowszechniana przez szarlatanów, ale jest też oznakowana jako „nie wierzę”!