Przyczyny nieumiejętności budowania relacji mogą być różne: być może Twoi rodzice od dawna byli w kryzysie (a jak wiadomo, w kryzysie każdy jest dysfunkcjonalny) i nie potrafili wspierać/nauczać zdrowej komunikacji; albo dorastałeś w toksycznym środowisku, a siła społeczeństwa okazała się większa niż wartości rodzinne itp., ogólnie rzecz biorąc, przyczyny nie są tak ważne, a ważne, że można to dopracować, poprawić, opracowany... Psychoterapia grupowa jest najbardziej odpowiednim miejscem do badań, świadomości, akceptacji i rozwoju umiejętności komunikacyjnych. Na grupie terapeutycznej, uświadamiając sobie przyczyny swojego zachowania, staje się jasne, które cechy pozostawić, bo są ważne, zdrowe, sprzyjające relacji, a które odrzucić. Uczestnictwo w grupie pozwala uświadomić sobie: 1. Jak się komunikuję. Wydaje się to dość proste, ale nie zawsze tak jest; W życiu komunikujemy się normalnie i zwykle jest jasne, dlaczego przestajemy się z kimś komunikować, dlaczego do nas nie oddzwania (albo przestaje dzwonić, nie znajduje czasu...) - rzadko udaje nam się to dowiedzieć . W procesie grupowym, poprzez ciągłe otrzymywanie informacji zwrotnej, uczestnicy uczą się patrzeć na siebie oczami innych. 2. Jakie uczucia wzbudza moje zachowanie u innych? Dzięki informacji zwrotnej staje się jasne, jakie pojawia się napięcie, mocne strony interakcji i rozwój relacji. 3. Można również śledzić związek między zachowaniem a wrażeniami. Staje się jasne, dlaczego w wyniku zachowania: inni to cenią, odczuwają antypatię, uważają to za przyjemne lub nieprzyjemne, szanują, unikają itp. 4. Obiektywna samoocena. Na podstawie informacji uzyskanych z poprzednich akapitów można uświadomić sobie, jakie zdolności i jak wartościowe są, wyciągnąć wnioski na temat poczucia własnej wartości, zobaczyć siebie i przyczyny swojego zachowania. Irvin Yalom pisze, że zmiany terapeutyczne zachodzą wtedy, gdy istnieje zrozumienie i akceptacja powodów, dla których: - „tylko ja mogę zmienić świat, który dla siebie stworzyłem”. Nikt nie jest w stanie zmienić za Ciebie sytuacji, w której się znajdujesz; - „zmiana nie jest niebezpieczna”, jeśli znajdujesz się w bezpiecznej przestrzeni, której stworzenie wymaga czasu, wysiłku i ludzi, którym możesz zaufać…. - wtedy możesz eksperymentować; - „aby osiągnąć to, czego chcę, muszę się zmienić”. Pozostaje zrozumieć, czego chcę, co mi pomaga, a co przeszkadza....; - „Mogę się zmienić, mam na to siłę”, czyli ważne jest zorganizowanie siły i przestrzeni na zmianę. W zwykłym życiu nie jest łatwo zorganizować sobie taką przestrzeń. Na grupie terapeutycznej, uświadamiając sobie przyczyny swojego zachowania, staje się jasne, które cechy pozostawić, bo są ważne, zdrowe, sprzyjające relacji, a które odrzucić.