"Zacząłem mieć problemy z nauką. Albo jestem roztargniony, albo celowo o wszystkim zapominam, słabo uczę się na lekcjach i ciągle wpadam przez to w kłopoty. Próbowaliśmy rozmawiać o przyszłości i tak dalej, ale nie chcę nic mówić. Jasne jest, że to tylko gra na nerwach. Jaką taktykę powinni wybrać rodzice? do sedna, wszystkie nasze dotychczasowe wysiłki. I zaczynacie wywierać presję i kontrolę. Tylko skandale... A co będzie dalej?!! „Tak wyglądają prośby nastoletnich matek. „Zapominają o wszystkim celowo”, „to tylko po to, żeby ci działać na nerwy” – zdecydowanie nie. DZIECKO NAJBARDZIEJ POTRZEBUJE MIŁOŚCI, KIEDY NAJMNIEJ ZASŁUGUJE. „List, którego nastolatek nie może ci dać, napisz https://www.b17.ru/go_8S porównują swoje dzieciństwo z dzieciństwem swoich dzieci Mówią: „dali mi za to smarki i nic, zostałem mężczyzną”, ale stare metody w ich praktyce często nie sprawdzają się w sytuacjach patowych. Nie jest łatwo znieść histerię i zaakceptować dystans dziecka, dlatego zazwyczaj przychodzą same matki, które są po prostu wstrząśnięte tym, co się dzieje (wyjście z domu, uzależnienie od hazardu, absencja, słaba nauka, skandale, chamstwo). I nie ma sensu zmuszać dziecka wbrew jego woli do wizyty u psychologa, „żeby mu wyprostować mózg”. Jest to wiek „narcyza”, zdarza się to w wieku 2-3 lat, a w okresie dojrzewania kieruje się mottem „Ja jestem szefem, jestem królem, a ty, rodzicu, bądź cierpliwy”. To nie jest łatwe. Ale najważniejsze jest przetrwać tę życiową burzę bez strat. Kapitan i matka są odpowiedzialni za to, aby Twój statek się nie rozbił. Dla niej jest to najtrudniejsze. Ale matka, po pierwsze, jest starsza, a co za tym idzie, mądrzejsza. Po drugie, matka od samego początku BEZPŁATNIE, nie oczekując wdzięczności i nagrody, daje dziecku energię i siłę. Żeby wziął to od niej i dał swoim dzieciom. Matka może go tego nauczyć jedynie swoim przykładem (cierpliwości, miłości, troski, wsparcia). Ale jak się tego nauczył, stanie się jasne, kiedy będzie miał własne dzieci i zacznie z nimi przechodzić przez etapy separacji: narodziny, samodzielne chodzenie, trzy lata, siedem lat, okres dojrzewania.