Pamięć ludzka ma ciekawe cechy. Wydarzenia, które pamiętamy, zależą bezpośrednio od tego, jak je postrzegaliśmy w momencie zapamiętywania. Kiedy kilka osób opowiada o tej samej sytuacji, opowiadają różne historie, czasem diametralnie przeciwne i sprzeczne ze sobą. Ponieważ każda osoba postrzegała i pamiętała sytuację na swój własny sposób, wiedząc o tej cesze pamięci, psychologowie opracowali technikę, która pomaga zmienić postrzeganie sytuacji z przeszłości. Dlaczego jest to konieczne? Powiem ci teraz. Weźmy jakiś ludzki problem w czasie teraźniejszym. Na przykład często przychodzą do mnie ludzie z problemem samotności i niemożności zawarcia związku małżeńskiego. Spróbujmy przeanalizować typową sytuację. Dziewczyna boi się zostać sama, nie wyjść za mąż. Ciągle próbuje znaleźć mężczyznę, aby założyć rodzinę, ale nic nie wychodzi. Jednocześnie w głębi duszy wie, że nigdy nie wyjdzie za mąż i pozostanie sama. Próbuje ze wszystkich sił zmienić tę sytuację, jej samoocena spada coraz niżej, ale problem nie zostaje rozwiązany. Kobiety/dziewczęta zgłaszają się do psychologa już w całkowitej rozpaczy, na skraju załamania nerwowego i depresji. W opisie tej historii wspomniałam o jednej ważnej i zasadniczej kwestii – to jest to, że dziewczyna wie o tym w głębi serca, jest tego pewna że nigdy nie wyjdzie za mąż. Tę „wiedzę” czuje w sobie jako fakt, jako prawdę. Próby ucieczki od siebie, od tego, co kryje się w głębi duszy, prowadzą jedynie do rozczarowania. I tu świetnie sprawdza się technika pracy z przeszłością. W dziewczynie kształtuje się „wiedzenie”, przekonanie, że zostanie sama. Nie ma znaczenia, jak to się stało. Czy matka, babcia, prababcia i kobiety w rodzinie wychowywały dzieci bez ojców? Albo relacje rodzinne były tak trudne, że dziewczyna zdecydowała się nie wychodzić za mąż. Czy tata odszedł od rodziny, a dziewczyna czuła się, jakby ją zdradził i żywiła urazę do mężczyzn w ogóle? Ponieważ tata jest pierwszym mężczyzną, którego dziewczyna rozpoznaje i jako model przenosi jej postrzeganie na mężczyzn w ogóle. A może matka dziewczynki jest nieszczęśliwa w życiu osobistym i z tego powodu dziewczyny nie stać na ślub. Powodów może być wiele. Stosując technikę pracy z przeszłością, z głębi pamięci mogą wyłonić się przyczyny. Zawsze jest jakieś kluczowe wydarzenie w przeszłości, które miało decydujący wpływ na kształtowanie się „wiedzy” o byciu singlem. A teraz ta „wiedza” zostaje odciśnięta w układzie nerwowym i jest odczuwana jako przekonanie i nieunikniona rzeczywistość. Kiedy w przeszłości wydarzyło się psychicznie traumatyczne wydarzenie, dziewczyna później o tym nie pamięta. W większości przypadków ludzie zapominają o takich sytuacjach. Choć jeśli jest to wydarzenie takie jak na przykład odejście ojca od rodziny, to ludzie dość dobrze pamiętają tę sytuację przez całe życie. W każdym razie dziewczynka wyciąga wnioski z dzieciństwa i podejmuje decyzje, które zaczynają wpływać na resztę jej życia. A później jej życie kształtuje się zgodnie z negatywnymi doświadczeniami, jakie wyniosła z dzieciństwa. Zatem jeśli dziecko dojdzie do wniosku, że jest ofiarą, to zachowuje się jak ofiara, myśli jak ofiara i reaguje jak ofiara. to znaczy w pełni realizuje wzorce myślenia i zachowania ofiary. Może też stać się ofiarą znęcania się w szkole lub nawiązać kontakt ze sprawcą. Wszystko to wzmocni i utwierdzi wiarę w nieuchronność losu, ugruntowując otrzymaną „wiedzę”. Na tej samej zasadzie buduje się przekonanie, że dziewczyna nigdy nie wyjdzie za mąż. I nieświadomie realizuje zapisany w głowie program działania. Techniki psychologiczne pracy z przeszłością mogą zmienić początkowy kluczowy punkt. Wydaje się, że wraz z klientem wracamy do przeszłości i piszemy historię na nowo, zmieniając postrzeganie sytuacji. Kiedy postrzegaliśmy coś w przeszłości jako bardzo negatywne, tak to na nas wpływa. I odwrotnie, gdy miało miejsce obiektywnie negatywne wydarzenie, ale dziecko ze względu na swój wiek go nie zrozumiało lub uznało, że to żart, w psychice nie odłoży się żadna trauma psychiczna. Wykonanie techniki przepisania przeszłości