We współczesnej metropolii stres stał się synonimem samego życia. Życie codzienne stawia przed nami zadania, które należy pilnie rozwiązać. Rytm dla mieszczan staje się w równym stopniu pułapką, co realia obecnych czasów, kryzysu finansowego i społecznego. Gdzie jest wyjście? Na obecnym etapie na wiele sposobów możesz i powinieneś nauczyć się pomagać sobie. Osoba zahartowana stresem i potrafiąca sobie z nim poradzić, pod wieloma względami przewyższa swojego bliźniego, który wpada w krzyk, gdy nie da się samodzielnie uregulować swojego stanu. Aby uzyskać większą wydajność, od razu zgódźmy się, że tak naprawdę nie będziesz chciał uzyskać wyniku. Można być po prostu pewnym, że tak się stanie, tak jak można być pewnym, że nadejdzie jutro, a po zimie nadejdzie wiosna. Zaczynamy więc uczyć się radzić sobie samodzielnie z naszymi warunkami. Ale najpierw zdefiniujmy, czym jest stres i co dzieje się z organizmem pod wpływem stresu „Za główny warunek wystąpienia stresu psycho-emocjonalnego uważa się postrzeganie zagrożenia, zwłaszcza jeśli są to wartości najważniejsze dla danej osoby. są zagrożeni” (Lazarus R., 1970). Istnieje reakcja cielesna na zagrożenie i nie ma znaczenia, jak poważne jest to zagrożenie. Dla współczesnego człowieka szef grożący pozbawieniem premii jest tak samo realnym zagrożeniem, jak dla naszego przodka atakujące dzikie zwierzę, a reakcja stresowa nie będzie trwała długo. Rozwój stresu przebiega w kilku etapach: Mobilizacja negatywnej emocji - pojawiają się emocje złości, wściekłości, agresji. (etap najbardziej naładowany energetycznie). Pojawia się asteniczna negatywna emocja - melancholia i rozpacz (etap najmniej naładowany energetycznie). Jeśli problem nie zostanie rozwiązany na poprzednich etapach, może nastąpić załamanie, a osoba podda się porażce uzasadnienie mechanizmu stresu na poziomie fizjologicznym, to po bliższym zbadaniu okazuje się, że mechanizm ten pozwolił ludziom przetrwać od czasów starożytnych do współczesności. Reakcją organizmu na zagrożenie ze strony otoczenia jest przygotowanie organizmu do walki i przetrwania – aktywuje się współczulny układ nerwowy, do krwi uwalniają się hormony, serce bije szybciej, wzrasta ciśnienie krwi, przyspiesza oddech. Stres pełni zatem ważną funkcję w przystosowaniu organizmu do środowiska. Ale w obecności ciągłych czynników stresowych organizm nadal znajduje się w stanie aktywacji, co jest negatywną konsekwencją stresu. W związku z tym im szybciej zaczniemy podejmować działania mające na celu zwalczanie negatywnych konsekwencji stresu w życiu, tym bardziej skuteczne będą nasze działania. Sugeruję wykonywanie prostych czynności już w momencie wystąpienia pierwszej fazy stresu, reakcji mobilizacji organizmu odczuwanej na poziomie ciała, takiej jak zmiana częstości akcji serca, napięcia mięśni, zmiany nastroju. zmiany w rytmie oddychania i psychicznie, takie jak niepokój, drażliwość, uczucie niepokoju. Ćwiczenia oddechowe W czasie stresu następuje proces aktywacji organizmu poprzez wiele układów, w tym także układ oddechowy. W tym momencie wdech staje się dłuższy niż wydech. Odpowiednio, jeśli skorzystamy ze sprzężenia zwrotnego ciało-mózg i wydychamy nieco dłużej, wówczas jesteśmy w stanie zmniejszyć aktywność ciała i wyciszyć się. Praktycznie podchodząc do tego zagadnienia - wdech liczymy na 4, lekkie opóźnienie, wydech - liczymy do 6, lekkie opóźnienie. Najlepsze rezultaty można osiągnąć stosując oddychanie „brzuszne”. Zatem wykonując kilka serii oddechowych uspokajamy ciało i mózg. Ćwiczenie „Oddychanie mózgiem”: Podczas wykonywania tego ćwiczenia należy połączyć wizualizację z odczuwaniem ciała. Wyobraź sobie, jak podczas wdechu Twój mózg nieco się rozszerza, poczuj to na poziomie ciała, a podczas wydechu mózg podąża za oddechem i lekko się kurczy. Po wykonaniu kilku serii oddechowych poczujesz się spokojniejszy niż wcześniej. Dzięki ciągłemu ich ćwiczeniu)