Od autora: Artykuł ukazał się na stronie internetowej 14.04.06 Pragnę zauważyć, że poród samoistny (fizjologiczny, rozpoczynający się samoistnie w 38 - 42 tygodniu) ma system „fizjologicznego łagodzenia bólu”. Chociaż taki poród wiąże się z pewnymi odczuciami bólowymi, które mają obiektywną (fizjologiczną) przyczynę. W zależności od okresu porodu bóle te są różne. Podczas skurczów (pierwszy etap porodu) mięśnie macicy kurczą się, przez co szyjka macicy otwiera się, umożliwiając przejście główki dziecka. Jest to naturalny proces, któremu może towarzyszyć ból, ale nie powinien powodować przeciążenia bólowego organizmu kobiety. Podczas skurczów duża liczba naturalnych metod łagodzenia bólu porodowego pomaga skutecznie radzić sobie z bólem (aktywne zachowanie kobiety w czasie porodu - chodzenie, umiejętność przyjęcia najwygodniejszej pozycji, prawidłowe oddychanie, masaż, ciepła kąpiel lub prysznic ). W drugiej fazie porodu, kiedy szyjka macicy jest już w pełni rozwarta, rozpoczyna się pchanie i wydalanie płodu. Ból staje się wyraźnie zdefiniowany i odczuwany jest w miejscu ucisku płodu na zakończenia nerwowe w okolicy kości ogonowej, pochwy, krocza i zewnętrznych narządów płciowych. W tym przypadku ból jest również fizjologiczny, jednak ból odczuwany przez kobietę podczas porodu wynosi tylko 30% z powodu ucisku płodu na zakończenia nerwowe. Podczas porodu fizjologicznego w organizmie kobiety uruchamia się „system przeciwbólowy”, który blokuje nadmierne odczuwanie bólu i uwalnia hormony przyjemności. Ponadto przed porodem zmniejsza się wrażliwość macicy na ból i zwiększa się próg bólu. Dlatego poród o niskim nasileniu bólu zdarza się dość często, gdy rozpoczyna się samoistnie, ale 70% bólu pozostaje… Jeśli nie weźmiemy pod uwagę przypadków ciężkiej patologii położniczej, przyczyną bólu jest zwykły strach! Jeśli kobieta pogrąża się w niepewności, czeka na „straszny poród” lub bardzo się boi, wówczas do krwi uwalnia się hormon stresu – adrenalina. W tym przypadku mięśnie macicy napinają się, naczynia ulegają uciskowi, a w tkankach pojawia się niedobór składników odżywczych i tlenu. Strach powoduje także gwałtowne obniżenie progu bólu, gdy nawet drobne bodźce mogą wywołać patologicznie silną reakcję organizmu. Zalecenia dotyczące nielekowego łagodzenia bólu podczas porodu.1. Jedną z głównych przyczyn bólu jest strach. Aby się go pozbyć, dobrze byłoby, gdyby kobieta wiedziała, co dokładnie stanie się z nią i jej dzieckiem podczas porodu. Przecież nieznane tylko pogłębia stres i napięcie, a w konsekwencji ból. Wiedzę tę można zdobyć na kursach przygotowujących do porodu lub z literatury specjalistycznej. Jednak nawet przy pełnej świadomości wewnętrzny strach może pozostać. I wtedy do walki z nim wkracza psychoprofilaktyczne przygotowanie do porodu. Metoda ta, niezwykle popularna za granicą, dopiero niedawno zaczęła być stosowana u nas. Nie, było to znane w latach 50. XX wieku, ale po prostu nie było na to popytu: wszak przy ówczesnej metodzie porodu przepływowego trudno było podejść do każdej ciężarnej kobiety indywidualnie. Teraz jest inaczej: wiele szpitali położniczych i poradni przedporodowych oferuje specjalne kursy przygotowujące do porodu. Podczas zajęć przyszłe mamy i ojcowie poznają cechy wszystkich trzech okresów porodu, uczą się prawidłowego zachowania, oddychania, metod monitorowania swojego stanu oraz metod samoznieczulenia. Dzięki temu kobieta zaczyna rozumieć, co ją czeka podczas porodu, jak powinna się zachować i jak może sobie pomóc. Przezorny jest przezorny.2. Poród jest testem. A ten test składa się z określonej liczby jednostek testowych, ściśle indywidualnych dla każdej kobiety. A co jeśli weźmiesz i podzielisz przydzielone ci jednostki testowe przez 2, oddając połowę komuś innemu? Niezły pomysł, teraz ważne jest, aby znaleźć kogoś, kto zgodzi się dzielić z tobą trudności porodowe. Najbardziej niezawodnym sposobem jest zaproszenie osobistego lekarza-położnika-ginekologa, na szczęście obecnie jest to możliwe. Jego obecność przy porodziemoże znacznie wzmocnić wiarę kobiety, że wszystko będzie dobrze. W końcu w pobliżu jest prawdziwy profesjonalista! Problem jest tylko jeden: dla lekarza poród jest pracą i aby to zrobić, będzie musiał oderwać się od intymnych rozmów z rodzącą matką. Dlatego w celu uzyskania wsparcia psychologicznego podczas porodu możesz zabrać ze sobą męża, innych krewnych, dziewczynę i innych osobistych asystentów. Najważniejsze, że wiedzą, jak i są gotowi współczuć.3. Zwykle najbardziej bolesnym i najdłuższym okresem jest pierwszy etap porodu – okres rozwarcia szyjki macicy. Intensywność pierwszych skurczów można porównać z nieprzyjemnymi doznaniami podczas menstruacji. Stopniowo skurcze stają się częstsze, dłuższe i silniejsze. Rodząca kobieta nie może ich kontrolować. Ale potrafi poradzić sobie z własnym bólem. Aby to zrobić, przy braku przeciwwskazań, musisz wybrać pozycję ciała i rodzaj zachowania, który wydaje się najwygodniejszy. Większość kobiet w pierwszym okresie porodu preferuje pozycję wyprostowaną: chodzenie, stanie, siedzenie na specjalnej gumowej piłce. Jeśli chcesz się położyć, musisz położyć się na boku, a nie na plecach. Faktem jest, że w pozycji „leżącej na plecach” ciężka macica uciska żyłę główną dolną. Dopływ krwi do serca jest zablokowany, ciśnienie krwi może spaść, mogą wystąpić zawroty głowy lub utrata przytomności. Dodatkowo pozycja „na wznak” zmniejsza intensywność skurczów macicy, co oznacza wydłużenie okresu skurczów i rozwarcia szyjki macicy.4. Prawidłowe oddychanie ma działanie rozpraszające i łagodzące ból. Na początku skurczu należy wykonać pełny wydech ustami, a następnie wykonać głęboki wdech nosem. To jest oddychanie „ekonomiczne”. Niektórym kobietom podczas skurczów łatwiej jest oddychać „jak pies” – często i płytko. Jest to również dopuszczalne, ale na początku skurczu nadal zaleca się wykonanie pełnego wydechu i wzięcie głębokiego oddechu. Pod koniec pierwszego etapu porodu, gdy główka dziecka opada, pojawia się chęć parcia, choć nie jest to jeszcze możliwe. „Oddychanie na liczenie” lub „oddychanie zabawką” pomaga przezwyciężyć to pragnienie: najpierw jak zwykle pełny wydech i głęboki wdech, a następnie kilka krótkich wdechów i wydechów (od 1 do 5 i w odwrotnej kolejności), kończącym się długim wydechem przez usta wydłużone w rurkę. Właściwe oddychanie pomaga zmniejszyć ból, oszczędzać siły i odłączyć się od chęci pchania.5. Masaż może znacznie złagodzić ból podczas porodu. Może tego dokonać sama kobieta lub ktoś z personelu medycznego lub krewnych obecnych przy porodzie. Po pierwsze, masaż pomaga się zrelaksować. W efekcie ból się zmniejsza. Każda kobieta musi wybrać, która z czterech technik masażu – głaskanie, rozcieranie, ugniatanie czy ugniatanie – przyniesie jej ulgę. Pogłaskaj skórę dolnej części brzucha (od środka do boków), dolnej części pleców. W okolicy lędźwiowo-krzyżowej można zastosować rozcieranie i uciskanie pięściami. Ugniatanie i uciskanie bocznych kącików rombu lędźwiowego (wgłębień nad pośladkami) również działa dobrze przeciwbólowo.6. Jeżeli w szpitalu położniczym nie ma przeciwwskazań i nie ma odpowiednich warunków, można w pierwszej fazie porodu wziąć ciepłą (ale nie gorącą!) kąpiel lub prysznic. Ciepła woda łagodzi ból podczas skurczów, pomaga się zrelaksować, odwrócić uwagę i odpocząć w okresie międzykontraktowym. Po pęknięciu płynu owodniowego lepiej powstrzymać się od kąpieli, ponieważ zwiększa się ryzyko infekcji podczas porodu.7. Poród, zwłaszcza ten pierwszy, to dość długotrwały proces. Główne siły będą potrzebne na końcu, podczas pchania i wydalania płodu. Dlatego w pierwszym okresie musisz wykorzystywać każdą okazję, aby odpocząć i dać odpocząć dziecku. Powinnaś odpocząć pomiędzy skurczami. Spokojna, relaksująca muzyka lub własny śpiew mogą mieć dobry wpływ. Jeżeli planujesz słuchać cudzej muzyki, to przed porodem koniecznie sprawdź, czy na oddziale porodowym znajduje się magnetofon (w dzisiejszych czasach nie jest to rzadkością). Jeśli chcesz sam zaśpiewać, uprzedź obsługę.8. Istnieje kilka innych rodzajów środków przeciwbólowych bez przyjmowania).