Dzień dobry! To czwarty artykuł na temat współczesnej neurozologii. Pierwszy artykuł mówi o tym, czym jest nerwica. Drugi artykuł mówi o roli objawów w nerwicy na przykładzie ataków paniki Trzeci artykuł mówi o konfliktach intrapersonalnych, które są podstawą nerwic. Jednak obecność konfliktu intrapersonalnego nie wystarczy, aby pojawiła się nerwica. Dzisiaj porozmawiamy o tym, jakie warunki są konieczne, co musi się wydarzyć, aby zachorować na nerwicę, a zwłaszcza ataki paniki jako „objaw”. Spójrzmy na przykład. A więc pierwsza rzecz. Początek leży w dzieciństwie. W dzieciństwie warunki wychowania determinują pojawienie się jakiejś niezwykle cennej potrzeby. Przede wszystkim jest to potrzeba przetrwania. Ponieważ za zapewnienie dziecku przeżycia odpowiadają rodzice, dziecko stara się je w jakiś sposób zapewnić. Na przykład, otrzymując dobre oceny od nauczycieli lub wychowawców, dziecko przyciąga uwagę ojca. Kiedy zdarza się to po raz pierwszy, dziecko postanawia to sprawdzić, robi coś i ponownie otrzymuje pochwałę od rodzica i zaczyna wierzyć, że można go kochać tylko wtedy, gdy przynosi dobre oceny. Oznacza to, że pierwszą rzeczą jest testowanie przypadku i wiara w jakiś warunek przetrwania. To jest tworzenie strategii życiowej. Dziecko wówczas zapomina o pierwotnym powodzie, dla którego musi uzyskiwać dobre oceny, ale strategia została już opracowana. Całe życie jest dostosowane, aby zapewnić realizację tej strategii. Dopóki jest to realizowane, wszystko jest w porządku. Człowiek po prostu tak żyje i nie myśli o tym. Trzeci. Strategia z jakiegoś powodu przestaje być realizowana. Taktyki osiągnięcia przewartościowanej potrzeby nie działają. I tu właśnie ma miejsce ten sam konflikt intrapersonalny. W zależności od rodzaju tego konfliktu rozwój wydarzeń może przyjąć trzy warianty: albo pacjent będzie domagał się od otoczenia zaspokojenia swoich potrzeb (typ histeryczny), albo będzie żądał od siebie osiągnięć, doprowadzając się do wyczerpania nerwowego , próbując za wszelką cenę spełnić wygórowane wymagania wobec siebie (typ neurasteniczny), albo trzecia opcja rozpocznie wewnętrzną konfrontację pomiędzy prawdziwym pragnieniem a normami, których musi ono przestrzegać (typ obsesyjno-psychasteniczny). I z reguły rodzaj konfliktu jest ustalany od dzieciństwa. Jeśli wyznaczysz sobie cel, określone zachowanie może wzbudzić pewien typ neurotyka. Jednak często rodzice robią to nieświadomie. I na tym etapie możesz uzyskać reakcję neurotyczną. Ale to nie wystarczy, aby powstała nerwica. Do tego potrzebny jest czwarty. Mianowicie opóźnianie czasu. Po wystąpieniu zdarzeń, gdy strategia nie jest już stosowana, potrzeba czasu, aby pojawiły się objawy. Przez pierwsze 3-6 miesięcy psychika wytrzymuje napięcie wewnętrznego konfliktu, ale potem zaczynają się pierwsze ataki paniki, obsesje, kompulsje itp. I po piąte, wisienka na torcie, gdy człowiek cierpi przez długi czas z niezaspokojenia przewartościowanej potrzeby i przystosowuje się do życia z objawem, objawem, staje się częścią życia, spełniając określone funkcje. Z reguły, jeśli trwa to 5-10 lat lub dłużej, uważa się to za rozwój neurotyczny. Tak wygląda neurogeneza z punktu widzenia współczesnego modelu medycznego. A im szybciej ktoś zwróci się o profesjonalną pomoc, tym łatwiej będzie rozwikłać tę neurotyczną plątaninę. Chcesz wiedzieć więcej o nerwicach? - zapisz się, żeby nie przegapić kolejnych artykułów. Pomogę Ci zrozumieć, dlaczego dokładnie cierpisz na nerwicę, jak ona przebiega, jakiego rodzaju masz konflikt i jak można go rozwiązać. Moje konsultacje: https://www.b17 .ru/my_new_online .php?p=165481 Moja książka „Nerwice. Kurs ekspresowy” tutaj Kurs internetowy „Nerwice + konsultacja lub superwizja” tutaj