Od autora: Artykuł poświęcony zagadnieniom zdrowia psychosomatycznego (opublikowano – marzec 2011) O czym krzyczy ciało „Być zdrowym” jest ważne dla każdego z nas. Chcemy odnieść sukces i czuć się sfrustrowani za każdym razem, gdy dzieje się coś nieprzyjemnego, na przykład ból głowy, bezsenność lub przyrost masy ciała. Fanatycznie dążymy do tego, aby organizm nie zakłócał pracy i odpoczynku. Jednak takie podejście do własnego ciała – jako narzędzia realizacji celów zawodowych, rodzinnych, osobistych – powoduje stres, który często objawia się najpierw drobnymi zakłóceniami w funkcjonowaniu organizmu, a następnie przeradza się w ciągły dyskomfort lub prawdziwą chorobę, która jest Psychosomatyka (gr. psyche – dusza, soma – ciało) to kierunek medycyny i psychologii zajmujący się badaniem wpływu czynników psychologicznych na występowanie i późniejszą dynamikę chorób organizmu (somatycznych), które są naturalne i konieczne Ciało. Są stale obecne w naszym życiu, przypominając o jedności ciała i psychiki: rumienimy się z przyjemności lub złości, odczuwamy sztywność i drżenie mięśni przed ważnym występem, długo nie możemy zasnąć po kłótni z ukochaną osobą te. Objawy takie są krótkotrwałe i ustępują wraz z sytuacją, jednak często zdarza się, że „prawidłowe” reakcje psychosomatyczne przeradzają się w objaw – okresowo pojawiający się ostry dyskomfort w postaci bólu, stanu zapalnego i dysfunkcji narządów. Objaw może być pojedynczy, na przykład skurcz mięśni pleców lub złożony - połączenie bólu głowy ze wzrostem lub spadkiem ciśnienia krwi. Jeśli często znajdujesz się w stresujących sytuacjach, objaw może przekształcić się w chorobę. Naukowcy na początku XX wieku udowodnili, że niektóre znane nam choroby mają charakter psychosomatyczny: astma oskrzelowa, nadciśnienie, wrzody żołądka, neurodermit i inne. Każda z tych chorób opiera się na szczególnej kombinacji konfliktu intrapersonalnego, cech charakteru i rodzaju przeżywania stresu. Pojawienie się jakiegokolwiek objawu wiąże się z całym szeregiem przyczyn, wśród których wiodące miejsce zajmuje nieprawidłowa reakcja na stres oraz nagromadzenie stresu psycho-emocjonalnego. Dopiero w momencie, gdy odczuwamy symptom, rozumiemy, że „trzeba przestrzegać reżimu”, „więcej odpoczywać” i „nie denerwować się drobiazgami”, ale często nie wiemy, jak to osiągnąć i stajemy się jeszcze bardziej źli na nasze słabe, nieposłuszne ciało. Tabletkami zaczynamy „pożerać” niepokój i dyskomfort, zagłuszając objaw i odmawiając sobie możliwości jego zrozumienia. Często po prostu nie wiemy, że nieprzepracowany objaw psychosomatyczny będzie do nas powracał, zmieniając się i nasilając. Przyjrzyjmy się przyczynom tego zjawiska, spróbujmy zrozumieć „dlaczego i dlaczego objaw pojawia się w naszym organizmie?” odpowiedź na pytanie „Dlaczego pojawia się objaw? ukryte w naszym ciele - w połączeniach neuroendokrynnych mózgu z ciałem i uproszczony schemat powstawania objawu psychosomatycznego wygląda tak. Kiedy doświadczamy negatywnych emocji (gniew, strach, melancholia) w korze mózgowej pojawia się skupisko impulsów, które zachęca nas do przezwyciężenia czynnika negatywnego. Jeśli to przezwyciężenie jest niemożliwe ze względu na brak środków, słabość obrony psychicznej lub niechęć człowieka do reagowania na stres tu i teraz, chorobotwórcze impulsy wędrują autonomicznymi drogami nerwowymi do narządów, gdzie powodują odwracalną dysfunkcję. Jeśli sytuacja się często powtarza, bezpośrednio wpływa to na tkanki narządów lub połączenia między nimi - powstaje zespół objawów, a następnie choroba. To. główną przyczyną tego objawu są nieprzereagowane emocje. Aby zrozumieć „dlaczego pojawia się objaw?” Ważne jest, aby zająć produktywną pozycję w stosunku do sytuacji chorobowej – „pozycję akceptacji”. Zanim zwalczysz objaw, spróbuj usłyszeć, co ci „mówi” i zajmij się przyczyną (stresem), a nie skutkiem (objawem). Objaw zawsze wymaga ciebie.