Sprawiedliwość jest jedną z głównych wartości ludzkich. Pojęcie tego, co powinno być. Zawiera wymóg zgodności czynu z karą. Zgodność praw i obowiązków, zasług i uznania, pracy i nagrody, zbrodni i kary. Sprawiedliwość jako cecha charakteru jest uważana za podstawową cnotę i rzadko zdarza się, aby ktoś przyznał się, że brakuje mu tej cechy. W rzeczywistości wzmożone pragnienie osiągnięcia sprawiedliwości nie oznacza nic innego jak pragnienie osiągnięcia własnej. Aby osiągnąć to, co uważam za słuszne. Osiągnij wzmocnienie swojej pozycji. „Chcę tego, bo to sprawiedliwe!” – brzmi wzniośle i dumnie. A gdyby ktoś po prostu powiedział, że chce „tego” lub chce „po swojemu”, to nie byłoby to tak piękne i znaczące, chociaż jego stanowisko może być całkiem poprawne, a jego pragnienie jest uzasadnione. Mówić o sprawiedliwości społecznej. uczciwość podziału i etyka czynu z punktu widzenia sprawiedliwości jest dość trudna, jeśli pamiętasz historię, to z pewnością wszystkie te czasy, gdy zapewniano sprawiedliwość społeczną, z punktu widzenia jednej z grup. krwawy i okrutny. Sprawdzenie własnego poczucia sprawiedliwości i etyki jest bardzo proste. Odpowiedz na pytanie: Czy to sprawiedliwe, że wszyscy obywatele są zobowiązani do płacenia podatków? -Tak, oczywiście, powie większość. Teraz drugie pytanie: Czy sam płacisz podatki? - Tak, powie większość. A gdybyś wiedział, jak nie płacić podatków lub obniżyć ich wysokość i mieć pewność, że unikniesz kary, czy skorzystałbyś z tego? - …………..Jaka byłaby Twoja odpowiedź, gdybyś szczerze odpowiedziała „Tak”. ”, to po odpowiedzi będzie wiele uzasadnień dla Twojego działania z punktu widzenia sprawiedliwości. Możesz na przykład powiedzieć, że próbowałbyś uniknąć płacenia, ponieważ nie zgadzasz się z polityką dystrybucyjną rządu. Że chcielibyście sami decydować, jaka część waszych pieniędzy pójdzie na służbę zdrowia, a jaka na utrzymanie wojska i biurokracji. Lub znajdź sprawiedliwe uzasadnienie zmniejszenia kwoty z niezaprzeczalnych powodów i okoliczności swojego życia. I wszystkie twoje zastrzeżenia będą opierać się na tej samej koncepcji sprawiedliwości. Drugi przykład. Spójrzmy na problem Philippy Foot „Problem wózka”. Wyobraź sobie, że prowadzisz tramwaj, którego hamulce nie działają i który jedzie po szynach z dużą prędkością. Można jedynie skręcić z jednego toru na drugi. Widzisz, że na torze przed tobą pięć osób naprawia tory. Można skręcić w inny tor, ale tam też pracuje jedna osoba. Nie da się tego zatrzymać. Ktoś i tak umrze. Co zrobisz? Załóżmy, że skręciłeś i jedna osoba zginęła. Podjąłeś decyzję o odejściu, kierując się poczuciem sprawiedliwości, etyki i moralności. Pięć żyć przeciwko jednemu odbędzie się później, a ty będziesz sądzony za morderstwo z premedytacją. Ponieważ to TY podjąłeś decyzję o zawróceniu i zabiciu jednej osoby, ratując życie pięciu. Powiesz, że nie mogłeś przestać, ale będą ci się sprzeciwiać, że to TY podjąłeś decyzję o przekręceniu i przekręciłeś dźwignię, zdając sobie sprawę z konsekwencji swojego działania. Powiedzmy, że uspokoiłeś swoje sumienie faktem, że pięć żyć jest więcej niż jedno i mniej lub bardziej spokojnie czekają na wyrok, mając nadzieję na sprawiedliwą decyzję. Ale teraz pojawiają się nowe warunki. Dwóch z pięciu, którym uratowałeś życie, okazało się recydywistami, a trzech cierpiało na alkoholizm i maltretowało swoje rodziny, było zadziornych i regularnie chuliganów. Człowiek, którego życie zakończyło się w wyniku Twojej słusznej decyzji, był praworządnym obywatelem i ojcem dwójki małych dzieci. Co w tej sprawie podpowiada ci sumienie? Którą decyzję sędziego można uznać za słuszną z etycznego punktu widzenia? Weźmy trzeci przykład ze starej buddyjskiej przypowieści. Czy sprawiedliwe jest zabicie tygrysicy, która regularnie przybywa do wioski zabija zwierzęta gospodarskie, wyrządzając w ten sposób krzywdę chłopom? -Tak. Czy sprawiedliwe jest zabicie tygrysicy w związku z jej dwójką młodych, które pozostały bez matki, jedzenia i ochrony? +7912207 1020