Za pomocą słów kodujemy wszystko, co nam się przydarza: od tego, jak się czujemy, po nasz stosunek do sytuacji lub osoby. Za pomocą słów wyjaśniamy i osiągamy wzajemne zrozumienie, ale przy nich łatwo jest pomylić i pogubić się. Są słowa, które wszyscy znamy i używamy, chociaż każdy postrzega je inaczej: szczęście, miłość, wolność, sukces. Ta ostatnia jest szczególnie popularna w środowisku biznesowym i częściowo utraciła swoją pierwotną moc. Ironicznym potwierdzeniem tego jest określenie „udany sukces”. Etymologia tego słowa jest inna. Wspomina się o nim zarówno w języku starosłowiańskim *spěxъ, jak i ukraińskim i białoruskim - *spikh, *spe, co oznacza pośpiech. Inne znaczenie tego słowa pochodzi od czasownika śpiewać - „dojrzeć”, dojrzeć. Co rozumiesz przez pojęcie „sukcesu”: czy jest to uznanie przez kogoś twoich osiągnięć, czy raczej wewnętrzne poczucie szczęścia i dojrzałości. ? Jeśli chodzi o osobę odnoszącą sukcesy, osiągnięcia w określonej dziedzinie, uznanie społeczne, wysoki standard życia, status. Zewnętrznym kryterium takiego sukcesu jest porównanie z innymi, oceny, liczba zer, subskrybenci i podążanie za trendami. Niestety, sukces często objawia się wyraźną konsumpcją. Ta zewnętrzna, elegancka strona sukcesu nie gwarantuje właścicielowi takiego statusu poczucia szczęśliwego życia. Sukces zewnętrzny nie jest kryterium, że inni ludzie skorzystali z tego sukcesu. Dlatego słowo „sukces” jest nadmiernie promowane i nie zawsze używane zgodnie z jego przeznaczeniem. Moim zdaniem prawdziwy sukces wiąże się z wewnętrznym poczuciem konsekwencji – dojrzałości w jakimś lub wielu obszarach. Kiedyś odbył się konkurs „Co to jest sukces?”, w którym zwyciężył ten esej: „Możemy uważać, że ktoś ma osiągnął sukces, jeśli żył dobrze, dużo się śmiał i kochał. Jeśli zdobył szacunek wielu ludzi i miłość małych dzieci. Jeśli znalazł niszę w życiu, którą mógł wypełnić albo pięknymi kwiatami, które wyhodował, albo wspaniały wiersz, czy też duszami, które ocalił, skąpił słów wdzięczności, doceniał piękno świata i nie wahał się o tym mówić, jeśli widział w ludziach to, co najlepsze i tym, co najlepsze, dzielił się w sobie ludzi, a pamięć o nim pozostała w ich sercach…” Kiedy spisano tę definicję udanego życia? Wasze wersje panowie i panie?)). Myślę, że będziecie zaskoczeni, autorka tego eseju – Bessie Anderson Stanley, napisała go w 1904 roku na potrzeby tego niezwykłego konkursu. Bycie na czas nie zawsze oznacza pośpiech, chodzi raczej o bycie na bieżąco czas. Bądź na czas i gdzie dokładnie, decydujesz sam. Życie, jest twoje. Miej czas na życie zgodnie ze swoimi wartościami, celami i najskrytszymi pragnieniami. Bycie wśród ludzi, których kochasz i szanujesz, robienie tego, w czym widzisz sens i z czego czerpiesz prawdziwą przyjemność, czym dla Ciebie jest udane życie, drodzy przyjaciele? Jak bardzo jesteśmy podobni??