Weźmy prostą sytuację życiową. Jesteś tak zajęty pracą, że Twoje życie osobiste po prostu nie istnieje – to tak, jakbyś cały czas się do niej przygotowywał i do prawdziwego odpoczynku, a tymczasem mijają całe lata. Albo na przykład ciągle odtwarzając w głowie myśli o utraconej miłości, „schrzaniłeś” ważną prezentację w pracy. Zwykle, gdy jesteśmy na czymś skupieni, wszystko inne schodzi na dalszy plan. Na przykład chcesz zjeść przekąskę i wszystko wokół ciebie staje się tłem, z wyjątkiem szyldów kawiarni i restauracji. A potem twój mąż dzwoni do ciebie i mówi, że dziecko nagle ma gorączkę - wtedy każde jedzenie stanie się tłem. I dobrze, jeśli główną rolę przejmuje coś ważnego dla Twojej psychiki. A co jeśli to tylko przeszłe namiętności, które były tam i wtedy, ale odwracają uwagę od całego życia tu i teraz. W psychologii nazywa się to niekompletnością. Takie niedokończone rzeczy z przeszłości po prostu odciągają nas od siebie niczym gumowe szelki, uniemożliwiając zbliżenie się do marzeń i realizację planów. Można to nawet nazwać drzazgą, która początkowo przynosi po prostu ból, potem obrzęk, infekcję, gorączkę itp. dopóki go nie wyciągniesz. Dobrze, jeśli mówimy o prawdziwej drzazdze, którą lekarz może pomóc usunąć. A jeśli mówimy o psychologicznym „cierniu”? Wielu w dzieciństwie przełykało żale, jeszcze przed pierwszym pocałunkiem zostali zgwałceni - przez własne lęki. Potem połknęły się łzy. Dziś tłumimy w sobie radość, aby ponownie się nie rozczarować. I oczywiście cała ta niekompletność pochłania nasze siły i energię, aby zatrzymać to wszystko w sobie, pokonać siebie. W rezultacie budujemy w sobie obejścia, aby nie spotkać jeziora niestosownych łez, wulkanu skumulowanej złości lub wysypiska skarg. A jeśli założymy, że każde takie „obejście” wymaga co najmniej 5% energii życiowej, okazuje się, że mając w przeszłości tylko 10 traum, wydajesz na nie 50% energii i siły, którą możesz przeznaczyć na osiągnięcie swoich celów , gdybyś miał więcej szczęścia i wiódł szczęśliwe życie.