Jak budować granice z dzieckiem? Zdrowe granice są świetne! Jednak granice osobiste mogą być wewnętrzne i zewnętrzne. Wszystko zależy od Twoich osobistych zasad i założeń. na to pozwalasz sobie w stosunku do INNYCH. Granice zewnętrzne są tym, na co pozwalasz INNYM w stosunku do SIEBIE. A granice mogą być również fizyczne – w odniesieniu do Twojego ciała i psychiczne – wszystko zależy od emocji, woli itp. Chciałbym. zwrócić Twoją uwagę. Należy pamiętać, że każda indywidualna osoba, każda indywidualna osoba samodzielnie ustala granice tego, co jest dozwolone. I ani psycholog, ani sąsiad, ani aktor z ekranu telewizora, ani matka nie powinni tego za ciebie robić. A dzieci też mogą to zrobić. Najbardziej uderzającym przykładem są uściski i całusy. Nie każde dziecko (najczęściej w ogóle) nie lubi uścisków babć kuzynów swojej matki, które widuje raz na 10 lat 🤷🏼‍♀❗Ważne jest, aby osoba wychowująca dziecko pamiętała, że ​​w okresie niemowlęcym nie ma granic między nią a dzieckiem. Tak powinno być. Tutaj tworzy się zdrowa więź, która będzie służyć do końca życia dziecka. Nie oznacza to jednak, że rodzic i dziecko powinni być „sklejeni” do końca życia. Nie. W miarę jak dziecko dorasta, dorosły odzyskuje swoją osobowość, izolację i zaręcza z tym swoje dziecko. Zaimek „my” jest w niektórych przypadkach nieodpowiedni i zakłóca obiektywną separację.☝🏻Po raz kolejny w społeczeństwie budowane są granice. proces dorastania dziecka i delegowanie obowiązków, pozwalanie mu robić to, co potrafi. Niektórzy pytają – jaka jest właściwa droga? A oto moja odpowiedź. Czy jesteś gotowy?☝🏻Tak, jak jest w Twojej rodzinie !☝🏻Granice mogą być rygorystyczne: nie możesz mnie pokonać; Nikogo nie biję.☝🏻Granice są elastyczne: nie zawsze to, co jest możliwe dzisiaj, a teraz możliwe jutro (np. teraz bawię się moją zabawką, a po obiedzie przed snem pozwalam Ci bawić się moją zabawką, albo teraz chcę być sama i czytać książkę, a jutro będziemy mogli mi przeczytać tę książkę na głos).☝🏻Dziecko buduje swoje granice przy pomocy osoby dorosłej. ALE! Tu nie chodzi o to, że „no, oddaj chłopcu samochód, widzisz, że on tego naprawdę chce, jesteś taki zachłanny” (dlaczego nie spróbować na sobie: idź mamo, niech ta ciocia tam jeździ twoją nowiutką Toyotą, twoją ciocia naprawdę lubi twój błyszczący samochód 🤷🏼‍♀).☝🏻Granice nie polegają na tym, „rób, co musisz”, a nie na „zamknij gębę, nie chcę cię słyszeć”»