Od autora: Były powrócił... Bardzo często mamy do czynienia z sytuacją, że zapomniany kiedyś związek nagle powraca do naszego życia. Jednocześnie czujemy, że raz niewybaczone krzywdy chwilowo zostają zapomniane, a pamięć z pewnością przypomina nam o wielu przyjemnych chwilach spędzonych razem. Albo o mroźny zimowy wieczór przy wspólnej filiżance pachnącej herbaty przy kominku, albo o spacerze nadmorską promenadą w mokrych kapciach, kiedy lekkie fale wieczornych fal przyjemnie łaskoczą kostki stóp. Było tyle dobrego... Przecież nie było aż tak źle... Według teorii amerykańskiej psycholog Lenore Walker, która sformułowała pojęcie przemocy w rodzinie, przemoc w rodzinie to cykl czynności powtarzane z coraz większą częstotliwością. I który obejmuje 4 etapy Pojednania. Sprawca przeprasza, mówi, że sam nie rozumiał, dlaczego zachował się tak bezpodstawnie okrutnie i stopniowo, stopniowo zrzuca całą winę na ofiarę. „To twoja wina, że ​​nosisz tę krótką sukienkę. Wiesz, że jestem zazdrosny. Po prostu taki jestem.” I stopniowo przekonuje ofiarę, że znacznie wyolbrzymiła istotę tego, co się wydarzyło. Spokojny okres. Miesiąc miodowy. Wszystko zostaje zapomniane, „ukochanemu tyranowi” zostaje wybaczone. Para pamięta wszystko, co było dobre. Ktoś idzie do kina, kupuje kwiaty, słodycze, ktoś jedzie nad morze. Życie stopniowo wraca do normalnego biegu. Wzrost napięcia i niezadowolenia w rodzinie. Pamiętam stare żale, z którymi nikt wcześniej się nie uporał. Wszystkie problemy rodzinne wychodzą na powierzchnię. Agresja rośnie. To prawda, że ​​​​w tym okresie ofiara nadal próbuje uspokoić agresora. Sytuacja konfliktowa osiąga punkt kulminacyjny. Następuje wybuch okrucieństwa ze strony sprawcy (tyrana) (przemoc może być zarówno fizyczna, jak i psychiczna). Stosuje się oskarżenia, groźby i pięści... I cykl się powtarza. Dlaczego to robi? Najprostsza odpowiedź na to pytanie brzmi: „W rodzinie swoich rodziców nie widział niczego innego”. A najciekawsze jest to, że przeprowadzono liczne badania, w których udowodniono, że gwałciciel zawsze szczerze wierzy w swoją rację. Po prostu uczy swoją ofiarę prawidłowego życia. „To wszystko!” Po drugie, człowiek zachowuje się w ten sposób, ponieważ sam rozumie, jak potężnym narzędziem do zarządzania ludźmi jest tego typu zachowanie.…