Nikt mnie nie rozumie. Chyba każdy choć raz w życiu doświadczył stanu lub uczucia, kiedy wydawało się, że nikt mnie nie rozumie. Przejdźmy do definicji słowa „rozumieć”. Pierwsze znaczenie to zdolność pojmowania, pojmowania treści, znaczenia. Druga to taka czy inna interpretacja czegoś. Okazuje się, że w kontekście komunikacji międzyludzkiej używamy słowa „rozumienie” w drugim znaczeniu. JAK POWSTAJE PROCES ROZUMIENIA? Przejdźmy do interakcji między noworodkiem a rodzicami. Dziecko nie mówi, a jedynie wysyła sygnały werbalne (krzyk, nucenie) lub niewerbalne (gesty, ruchy, grymasy) - mama (tata) bada zachowanie dziecka metodą prób i błędów i przychodzi moment, gdy zaczyna rozumieć nawzajem. Rozumie, że ten krzyk to „Chcę jeść”, a drugi to „Chcę być trzymany w ramionach” itp. Kiedy matka nie domyśla się i błędnie interpretuje zachowanie dziecka, dziecko reaguje negatywnymi reakcjami – krzykiem, płaczem, złością i urazą. Tym samym osoba dorastająca w określonym środowisku zaczyna posługiwać się określonymi słowami, znakami i gestami. Stają się znajome i dostępne, to znaczy powstaje pewne wzajemne zrozumienie. I pojawia się poczucie wzajemnego zrozumienia. Ten sam mechanizm występuje u pracowników, grup edukacyjnych i zaprzyjaźnionych firm. A jak to się dzieje, że w pewnym momencie pojawia się poczucie, że „nikt mnie nie rozumie”? Najprawdopodobniej zmieniło się Twoje środowisko i stan emocjonalny (nie ma wystarczających zasobów). Co należy zrobić, aby zmienić tę sytuację?1. Weź odpowiedzialność za swój stan emocjonalny. Kiedy przyjedziesz do miasta o innej kulturze i innych językach, a odpowiedź brzmi: „Nie rozumiem cię”, co zrobisz – Zdenerwujesz się? Płaczesz? (Uwaga, to są dziecinne reakcje!! !) Oczywiście, że nie. Będziesz szukać sposobów przekazania informacji, aby osiągnąć swój cel - będziesz szukać innych słów, innych gestów, korzystać z tłumacza. Podobnie w każdej sytuacji kontekstowej, w której wydaje ci się, że tak nie jest zrozumiałe - zadawaj pytania, wyjaśniaj, staraj się używać słów konkretnych i zrozumiałych (a nie słów z ogólnym pojęciem, takich jak MIŁOŚĆ, PIĘKNO, WIARA)).2. Przestań używać słów NIKT, NIGDY, WSZYSCY, ZAWSZE tymi słowami wyolbrzymiasz problem i dodajesz mu mocy, jedna, cóż, dwie osoby się ukrywają. I tak zmieniamy zdanie i mówimy: „Mój kolega mnie nie rozumie”, „Wasja mnie nie rozumie”. I wtedy ważne jest, aby zrozumieć, co z tym zrobisz. Jeśli potrzebujesz komunikacji z tą osobą, to zastosujesz taktykę „obcokrajowca” i poszukasz sposobów na nawiązanie kontaktu i zrozumienia, a jeśli nie potrzebujesz komunikacji. , po prostu wyjdź. Ważne jest, aby dać prawo do istnienia innego zdania, innego świata, innego zachowania i innej kultury. Następnie chciałbym zatrzymać się na zrozumieniu w relacjach rodzinnych. Często powodem rozwodu jest zdanie „On (ona) mnie nie rozumie”. Na początku za zasłoną miłości nie zauważa się niektórych cech komunikacji. A potem „dwa różne światy” z dwóch różnych systemów rodzinnych zaczynają wchodzić w konflikt. Na przykład: dla żony tata przynosił mamie kawę do łóżka, a dla męża mama przynosiła kawę do łóżka. I tak o poranku wszyscy oczekują kawy w łóżku. A potem wstają (źli, obrażeni, zdenerwowani) i idą do pracy. I to samo w innych sytuacjach. Dlatego bardzo ważne jest zachowanie dorosłych w nowych związkach - aby móc prowadzić dialog, negocjować i tworzyć własny nowy „system znaków i zasad”! Potrzebna jest chęć rozmowy, negocjacji i wyjaśnienia. „Teraz milczysz - co to znaczy?” „Czy dobrze rozumiem, że chcesz być teraz sam?” Jeszcze jedna ważna kwestia dotyczy zrozumienia między rodzicami i dziećmi. Podczas konsultacji mamy często mówią: „On mnie nie rozumie”, „Chcę, żeby mnie zrozumiała”, „Ona musi mnie zrozumieć”. I to.