Napisałem sporo o zaletach terapii grupowej w porównaniu z terapią indywidualną. Grupa rzeczywiście jest skuteczniejsza, jeśli problemy leżą w obszarze relacji międzyludzkich. Ale oczywiście terapia grupowa ma też wady, o których należy wspomnieć, aby nie wzbudzać nieuzasadnionych oczekiwań wśród potencjalnych uczestników. Wady są oczywiście warunkowe. Raczej ograniczenia, jakie ma psychoterapia w ogóle, ale w terapii grupowej są one wyrażone nieco wyraźniej. Podczas wstępnych wywiadów mówię szczegółowo o tych ograniczeniach psychoterapii grupowej i skupiam się na dwóch głównych: niemożności szybkiego łagodzenia cierpienia i. wysoki poziom stresu emocjonalnego Klient przychodzi na terapię indywidualną, gdy coś go naprawdę niepokoi. Odczuwa silny dyskomfort, którego chce się jak najszybciej pozbyć. Każdy mniej lub bardziej kompetentny specjalista podczas pierwszych sesji będzie starał się stworzyć u klienta poczucie subiektywnego dobrostanu. Będzie wspierał, akceptował, przyłączał się itp. Dzięki temu dość szybko (zazwyczaj już w pierwszej sesji) klient poczuje pewną ulgę. Problem nie został rozwiązany, ale życie z nim staje się coraz łatwiejsze. Można wtedy spokojnie pracować. W grupie terapeutycznej takie skupienie jest prawie niemożliwe. (Nie mówię teraz o grupach wsparcia.) Facylitatorzy nie są w stanie poświęcić każdemu uczestnikowi wystarczającej uwagi i zapewnić mu niezbędną ilość wsparcia. Inni uczestnicy są zajęci własnymi problemami i nie są gotowi poświęcić całego swojego czasu na słuchanie innych. I niewiele osób jest gotowych szczegółowo rozmawiać o swoich doświadczeniach z kilkoma nieznanymi osobami jednocześnie. Dlatego nie zawsze można natychmiast uzyskać ulgę w grupie. Dlatego lepiej przejść na terapię grupową w mniej lub bardziej stabilnym stanie, gdy cierpienie trochę osłabnie. Wtedy będzie ogromne wsparcie. Ale na początku jest to rzadka rzecz. Drugi punkt to wysoki poziom stresu emocjonalnego. Sytuacje w grupie są różne. Otwarte konflikty, ukryte konfrontacje, wsparcie, akceptacja, odrzucenie itp. Sytuacje te mogą powodować dość żywe doświadczenia, nawet podczas komunikowania się z bliskimi. W grupie komunikując się z ludźmi, którzy na ogół są sobie obcy, człowiek może doświadczyć znacznie silniejszych emocji. Jeśli dojdzie do konfliktu z jedną osobą, jest to nieprzyjemne. Kiedy musisz stawić czoła grupie, emocje mogą wzrosnąć. Ale wsparcie sześciu szczerze współczujących osób jest postrzegane zupełnie inaczej. Wniosek jest tutaj ten sam – jeśli stabilność emocjonalna jest bardzo słaba, jeśli jakakolwiek drobnostka w prawdziwym życiu niepokoi Cię poważnie i przez długi czas, warto nad tym trochę popracować. indywidualnie. I dopiero wtedy przyjdź do grupy. To są główne ograniczenia psychoterapii grupowej, o których trzeba pamiętać rozważając możliwość pracy w grupie. Jeśli stan jest ostry, nie obserwuje się stabilności emocjonalnej, a rozwiązanie problemu jest absolutnie pilne, warto zasięgnąć indywidualnej konsultacji. Praca grupowa, ze względu na swoją dużą intensywność, wymaga bardziej stabilnego stanu.