Zdarza się. Osoba jest na terapii i nie wiesz o niej pewnych ważnych rzeczy z przeszłości (o wpływie na traumy) lub z teraźniejszości, np. o hazardzie czy uzależnieniu od alkoholu. Minęło już trochę czasu i teraz są informacje pojawia się pytanie: —-Psycholodzy: 1. Co robicie i robicie, aby osoba przychodząca na terapię otworzyła się jak najpełniej? 2. Jak reagujecie, gdy coś jest ukryte? - Klienci: 1. Jak często/ilu nie ujawniasz informacji podczas sesji psychoterapeutycznych? 2. Dlaczego milczysz na swój temat 3. Jakie działania terapeuty pomagają, a jakie utrudniają otwartość? Opowiem Ci o sobie jako specjalistce kto ma do czynienia z powyższym. Jeśli chodzi o przeszłe doświadczenia klienta, oczywiście pytam osobę o jego życie, zbieram historię psychologiczną. Proszę klienta o otwartość. Zawsze jednak przestrzegam przed zasadą „stop”: jeśli moje pytanie jest nie na czasie, nie odpowiadaj. Jeśli czujesz, że nie jesteś przygotowany na podanie pewnych faktów, odłóż je. Generalnie jestem zwolennikiem niechodzenia tam, gdzie nie jest we właściwym czasie i „nie burzyć” swojej obrony. Uważam, że w przypadku obecnego klienta warto poznać prawdziwy obraz jego życia. W tym celu po pierwsze tworzę niezbędną atmosferę zaufania. Po drugie rozmawiam i próbuję wykazać się tolerancją w stosunku do różnych aspektów życia, aby osoba była jak najbardziej bezpieczna, aby się otworzyć. Dlaczego w ogóle opiszę wczesną traumatyzację na przykładzie . Pomagamy to zneutralizować na różne sposoby, jednak efekt nie jest wystarczający. Okazuje się, że dziecko (dorosły klient) było w przeszłości poddawane zabiegom uwodzicielskim. Wiązało się (jest) z tym sporo wstydu. Uczucie brudu. Ale nie mogliśmy przepracować tych epizodów... Z drugiej strony to nie był czas na wprowadzanie tego faktu do terapii. Kolejny przykład z prawdziwego życia. Klientka chce związku, ale nic dla niego nie robi. Przez przypadek w rozmowie wyjdzie, że prawie cały swój wolny czas spędza w wirtualnym świecie gier, nie wiedząc o tym, nie można dokonać niezbędnych interwencji, aby dowiedzieć się więcej o rzeczywistości danej osoby, możesz zapytać pytanie o to, jak mija Twój dzień/dni. Wniosek: okazuje się, że w terapii z jednej strony nie poganiamy klienta i nie niszczymy jego mechanizmów obronnych, ale z drugiej strony pomagamy mu jak najgłębiej się otworzyć. Chętnie otrzymam notatki na temat Twoich doświadczeń w tym temacie. W odniesieniu do Ciebie, Elena, zapisz się na konsultację: +7 (913) 985-72-92 (WhatsApp, Telegram). Subskrybuj mój kanał na Telegramie: https://t.me/psychologist_ElenaKislova