Od autora: Cykl artykułów ukazujących istotę pracy z metaforycznymi kartami skojarzeniowymi (MAC) i możliwości ich wykorzystania w podejściu Gestalt Tożsamość może być zarówno rezultatem, jak i procesem. Proces tożsamości odnosi się do tego, kim jestem teraz. Z kim się teraz identyfikuję? Wynik tożsamości pojawia się w wyniku pewnej liczby asymilacji procesów, indywidualnych dla każdego wyniku. Czasami tożsamość jest budowana. Jestem terapeutką Gestalt. Jestem terapeutką Gestalt, która w procesie terapii wykorzystuje karty metaforyczne. Czasami, aby zyskać tożsamość, trzeba zniszczyć tę starą. Nabywając tożsamość „terapeuty Gestalt”, niszczę tożsamość „ucznia terapii Gestalt”. Nie możesz być jednocześnie dziewczyną i kobietą w efektywnej tożsamości, ale w procesie przechodzenia od tożsamości „dziewczyna” do tożsamości „kobieta” możesz na przemian identyfikować się jako jedna lub druga. Kiedy poprzednia tożsamość próbuje zostać zniszczona, aby zyskać nową, takie procesy nazywamy „kryzysami”. Kryzysy mogą być inicjowane przez zdarzenia zewnętrzne – ciążę. Mogą też być wynikiem wewnętrznego procesu - menstruacji. Niezależnie od przyczyn kryzysu, powstają w nim dwa wektory ruchu - rozwój (zniszczenie starego w celu zbudowania nowego) lub stagnacja (w celu zbudowania nowego). bezpieczeństwo, człowiek stara się zostawić wszystko tak, jak jest). To próba zatrzymania rozwoju w okresach kryzysu w zasadzie sprowadza osobę na terapię. W kryzysie rywalizują ze sobą dwie tożsamości. Pierwsza wydaje się bezpieczna ze względu na swoją wiedzę i przejrzystość. Drugi jest przerażający ze względu na swoją nowość. Paradoks polega na tym, że im mniej wspierająca i wspierająca jest utracona tożsamość, tym trudniej jest dokonać przejścia. Kryzys jest opóźniany przez fakt, że „nadal chciałbym pozostać i rozwijać się na tym stanowisku”, ale otoczenie nie jest już opiekuńcze. Najczęściej nie da się tego zrobić, a nadzieja na „dorosnięcie” prowadzi do wygaśnięcia. Dziecko, które nagle przestało karmić piersią, może nauczyć się posługiwać zębami i wchłaniać pokarm podany zamiast mleka lub uparcie czekać na powrót mleka. jego dotychczasowe odżywianie, które nie wymaga wysiłku, aż do śmierci głodowej. Każdy moment kryzysowy, nawet w dorosłym życiu, przypomina w pewnym stopniu taką deprywację. Kryzys zewnętrzny, kiedy odebrano mi pierś, kiedy jeszcze jej bardzo potrzebowałam. Wewnętrzny – pierś nie jest już odżywiana, w mleku brakuje mi elementów potrzebnych do wzrostu. Jeśli kryzysy zewnętrzny i wewnętrzny zbiegają się, ich przejście jest zwykle dużo łatwiejsze. Jeśli rozejdą się one w czasie, wówczas kryzys zewnętrzny można przezwyciężyć kosztem powstrzymania kryzysu wewnętrznego. Na przykład dziecko zacznie jeść pokarm inny niż mleko, ale większość zawartych w nim substancji nie zostanie wchłonięta, zacznie tracić na wadze i przestanie się rozwijać. Albo staną się dla niego toksyczne: nie ma jeszcze w środku czegoś, co mogłoby je rozdzielić, a pojawi się zagrożenie dla zdrowia lub życia. Jak mapy (i w ogóle każda metafora) mogą przydać się w tych chwilach kryzysu, chwilach „pomiędzy”. tożsamości”? Poprzez metaforę możemy stopniowo oswajać się z nową tożsamością. Przed pojawieniem się psychologii jako nauki ludzie aktywnie korzystali z baśni i mitów jako środków pomocniczych. Nie wiem jeszcze, jak to się rozwinie w moim życiu, ale znam to już poprzez doświadczenie moich przodków, wyrażone w skoncentrowanej formie symbolicznej. Zmniejsza się niepokój związany z nowościami. Metafora staje się nowym wsparciem w procesie przejścia, jednocześnie terapeuta może znać ten kryzys z własnego doświadczenia właśnie jako przebytą ścieżkę. Nie możemy jednak wiedzieć, co pojawi się na tej ścieżce dla klienta, w jaki sposób przejawi się jego własna wyjątkowość. Jedna pojedyncza karta powoduje wiele różnych projekcji u różnych osób. Łączy nas to, że wszyscy przechodzimy przez kryzysy, ale nie możemy dokładnie wiedzieć, jak i co w rezultacie nastąpi, możemy jedynie spekulować. Jest płótno, szkielet metafory. Bajka z fabułą ślubną. Istnieje wiele opcji rozwoju tej fabuły. Kryzys, który minął, to tylko moja historia, historia mojego wyjątkowego istnienia w.