Od autorki: Czasem jest to trudne, ale bardzo chcę pozostać przyjacielem dziecka w trudnej sytuacji. Co zrobić, co powiedzieć, żeby Cię nie odepchnąć. Ta notatka jest moją próbą wsparcia dziecka bez moralizowania. Nie chcesz się uczyć lub nie chcesz chodzić do szkoły? Bardziej prawdopodobne jest to drugie, widzę, ile uczysz się w ciągu dnia o tym, co Cię interesuje: jak upiec naleśniki, jak zrobić zabawkowy plecak dla lalki, jak pocieszyć zdenerwowanego przyjaciela, jak działa wszechświat i wiele więcej. Jesteś bardzo dociekliwą osobą. Szkoła cię stresuje, ponieważ musisz wstawać wcześnie rano i siedzieć przez sześć godzin na nudnych lekcjach. Często pytacie: po co mam się tego uczyć, nie przyda mi się to w życiu!? Rozumiem, że trudno jest robić rzeczy bezsensowne i nudne. Jako dorosła osoba, która przeszła szkołę, studia i wiele różnych kursów, zgadzam się z Tobą – z całej wiedzy, którą starałam się przyswoić w szkole, obecnie wykorzystuję wyłącznie umiejętności zdobyte na lekcjach języka rosyjskiego i matematyki. Dobrze, jeśli już zdecydowałeś o swoim przyszłym zawodzie. Wtedy zobaczymy, jakie przedmioty będziemy musieli zdać, aby przystąpić do jednolitego egzaminu państwowego. Tym elementom należy poświęcić więcej uwagi. A resztę potraktuj prościej. Ogólnie rzecz biorąc, szkołę można uznać za poligon, w którym trenuje się bardzo ważne umiejętności osoby odnoszącej sukcesy. Konieczność wczesnego wstawania rozwija siłę woli i umiejętność zarządzania porą dnia (osoby, które dużo śpią, mają mało czasu na ciekawe życie). Będąc w szkole, możesz rozwijać swoje umiejętności komunikacyjne, ponieważ wśród Twoich rówieśników i dorosłych w szkole jest mnóstwo wyjątkowych indywidualności. Naucz się budować relacje z różnymi ludźmi, będzie to bardzo przydatne dla przyszłego profesjonalisty. Ćwicz swoje umiejętności wystąpień publicznych podczas zajęć ustnych. Osoba odnosząca sukcesy musi być dobrym mówcą. Zastanów się więc, jaką osobą chcesz odnieść sukces i wykorzystaj czas spędzony w szkole na rozwinięcie tych umiejętności. Nieważne, jakie będziesz miał oceny. Oceny mówią Ci tylko, jak dobrze opanowałeś dany temat. Sam możesz zdecydować, czy ta wiedza wystarczy Ci do przygotowania się do egzaminów. Twoje oceny z konkretnego przedmiotu nie mówią nic o Tobie jako o osobie. Oceniam cię jako osobę na podstawie twoich czynów. Ważniejsze jest dla mnie to, że w ciągu dnia jesteś zajęty sprawami, które Cię interesują. Lubię cię. Wierzę, że potrafisz dzielić swój czas pomiędzy naukę, odpoczynek, pracę, komunikację itp. Widzę, w jakim nastroju idziesz i wracasz ze szkoły. Widzę cię. Nie chcę zawracać sobie głowy niepotrzebnym moralizowaniem i pocieszaniem. Ale jeśli chcesz się podzielić, jestem tutaj. Postaram się pozostać Twoim przyjacielem i być po Twojej stronie, gdy doświadczysz konfliktów, niepowodzeń i innych problemów w szkole. W końcu moim dzieckiem jesteś ty, a nie nauczyciel, reżyser czy dziecko, z którym się pokłóciłeś. Razem znajdziemy wyjście z każdej trudnej sytuacji. Ponieważ uważasz, że wystarczy się uczyć, aby pomyślnie zdać ujednolicony egzamin państwowy, chcę, żebyś wiedział, że zawsze masz wybór, w jaki sposób się uczyć. Do szkoły możesz chodzić na lekcje przez 11 lat, możesz uczyć się samodzielnie w domu i raz na kwartał zdawać do nauczycieli sprawdziany i egzaminy z przedmiotów, możesz uczyć się zewnętrznie, uczyć się i zdawać egzaminy z przedmiotów wcześniej niż Twoi koledzy z klasy... Jak uczyć - też Możliwości jest wiele: z korepetytorem, korzystając z tutoriali, w Internecie itp. Jeśli jesteś zainteresowany, porozmawiajmy o tym, która opcja jest dla Ciebie odpowiednia. Nie patrz na szkołę jak na więzienie, w którym spędziłeś 11 lat. Pamiętaj, masz prawo wybrać i podążać za decyzją, którą sam podjąłeś.