Marzenia, marzenia, gdzie jest Twoja słodycz, marzenia zniknęły, obrzydliwe pozostałości CZY mam nadzieję, że szkolenie będzie wspaniałe, przydatne dla mnie, znajdę wielu przyjaciół i wiedzę pomoże mi wznieść się na sam szczyt sukcesu, Wasya, pewnie wręczy mi kwiaty, pierścionek, zaprosi do restauracji, pogratuluje mi męża tej sukni na urodziny... chyba zrozumiał! moja podpowiedź! Masza na pewno to zrobi, jestem pewien, że będę się świetnie bawić na tej transmisji! Będzie mnóstwo pytań, widzów i atrakcji! AFTERCOURSE to bzdura. Nic nowego. Koledzy są głupi. W pracy nie ma nic przydatnego. Wasia jest skąpcem z zawiązanym językiem. Zabrał mnie do taniej knajpki, trzymał mnie za rękę jak kretyn. Mój mąż dał mi trochę śmieci. Bękart! Obraża mnie i wcale mnie nie docenia. Ostatnio Masza mnie rozczarowuje. Miałem okropną transmisję. Co niosłem? Co za głupiec. Na spotkanie przyszły tylko dwie osoby, trudno. Mówią, że nadzieja umiera ostatnia. Najpierw bym ją zabił. Litwak. Oczekiwania wobec siebie, innych ludzi, sytuacji rujnują pomysł w zarodku. W naszej wyobraźni szczegółowo wyobrażamy sobie, czego chcemy, i przywiązujemy się do tego. Ale pani Rzeczywistość przychodzi i wprowadza własne zmiany. Szkolenie okazało się zupełnie inne. Wasilij okazał się osobą o innym charakterze. Mąż, co dziwne, nie umie czytać w myślach Masza ma własną wolę. Transmisja wyszła taka jak wyszła. Jak nauczyć się iść przez życie bez oczekiwań? Oznacza to, że bez rozczarowania, urazy, złości, smutku? Zwykle za oczekiwania odpowiada dziecięca część naszej osobowości. Jednocześnie kieruje swój wzrok w przyszłość. Czeka, mając nadzieję, że otrzyma ją słodką, smaczną, ciepłą. Bardzo jej tego brakuje... Ale za każdym razem jest to porażka! Dziewczynka po raz kolejny natrafia na coś kłującego, twardego i gorzkiego. I znów pojawia się żal, rozczarowanie, gorycz, smutek. Tymczasem nie widać rzeczywistości i jej możliwości. Ponieważ okulary oczekiwań są zbyt ciemne, nastawione są na inną percepcję. Co więcej, są beznadziejnie przestarzałe. Przecież decyzja części dziecka, która niestrudzenie czeka, wierzy i ma nadzieję, została podjęta niemal w pieluchach. Co robić? Podczas terapii klienci regularnie powtarzają oczekiwania swoim mężom, przyjaciołom, szefom i partnerom. Przynosi to ogromną ulgę i łagodzi konflikty. Dziś proponuję zajrzeć do korzeni. Przyjrzyjmy się tej części osobowości, która jest odpowiedzialna za kształtowanie oczekiwań! Ćwiczenie „Część osobowości, która tworzy oczekiwania” 1. Usiądź wygodnie. Oddychać. Podczas wydechu pozwól, aby wszystko, co mogłoby zakłócać Twoje badania, odeszło. Wyobraź sobie przed sobą, w strefie wolnej wyobraźni, tę część Twojej osobowości, która kształtuje oczekiwania. Jak to wygląda? Ile ona ma lat? Czego ona oczekuje? Od kogo? Często są to małe dzieci, grudki. Jak się masz? Osoby ekstremalne mogą utożsamić się z obrazem i zbadać go od środka: uczucia, doznania, myśli i ewentualnie podjęte decyzje.2. Wyobraź sobie drugi obraz – oczekiwania, jakie tworzy pierwszy obraz. Jak on wygląda? Często chodzi o oczekiwania miłości, ciepła, pocałunków, matczynego mleka – złotej energii, ciepłych dłoni, uścisków, kwiatów. Moi ulubieni sportowcy mogą utożsamić się z oczekiwaniami i poczuć je na własnej skórze obraz zasobu – ludzie się nim naćpają. Ciepło w piersi, przytulnie, wygodnie, bezpiecznie.3. Wróć do swojej dorosłej pozycji. I pozwól, aby zdjęcie nr 1 wykonało zdjęcie nr 2. Powiedz: „To jest twoje z urodzenia! To może być twoje!” Co się stanie? Jak to czujesz i odczuwasz? Jak zmienił się pierwszy obraz?4. Jeśli ci odpowiada, zabierz pozytywnie przemienioną część osobowości, która już nie oczekuje, ale żyje teraźniejszością, w rzeczywistości! Jak będziesz się z nią czuł i czuł po ponownym zjednoczeniu się z nią? A jak będziesz teraz żyć? Opowiedz mi, co Ci się przydarzyło, to ciekawe, jeśli często czujesz się urażony, zawiedziony sobą i innymi, zarejestruj się u autora artykułu, aby ustalić swoje oczekiwania! Na tym zdjęciu aktywnie czekam, wierzę i mam nadzieję))))