Kontynuując temat nieoczywistości współzależności, zacznę od dygresji i przypomnę, jaka jest różnica między zależnością a współzależnością. Zależność jest nieświadoma. niekontrolowane przyciąganie do obiektu uzależnienia to nieświadome, niekontrolowane przyciąganie do podmiotu uzależnienia. Jednak głównym problemem związanym ze zjawiskami współzależności jest to, że połączeniem może nie być nawet inna osoba; uzależnienie emocjonalne może mieć wpływ na całą sferę życia. Ponieważ konsekwencje współuzależnienia nie są tak oczywiste (w przeciwieństwie do konsekwencji np. alkoholu lub innego uzależnienia), zrozumienie wpływu współuzależnienia na Twoje życie może być bardzo trudne. Proces uświadamiania utrudnia również fakt, że współzależność jest już wpisana w światopogląd danej osoby i nie jest dla niej wyznacznikiem czegoś „niezwykłego”. Oto kilka punktów, na które warto zwrócić uwagę, jeśli dana osoba podejrzewa współuzależnienie: Po pierwsze , ważne jest, aby dokonać tzw. Inwentaryzacji swoich sfer życia i spróbować zrozumieć, która sfera zajmuje w życiu najważniejszy stopień. Weźmy na przykład sferę relacji Osoba współzależna ogranicza swoją percepcję, swój światopogląd do poziomu interesuje tylko jedna dziedzina. Nadaje temu obszarowi 100% absolutną wagę i priorytet, co w naturalny sposób negatywnie wpływa (ale nie jest przez niego realizowane) na pozostałe obszary jego życia, a zatem na jego życie jako całość. Co więcej, może to nie mieć nic wspólnego z konkretną osobą (jeśli zależność dotyczy konkretnie sfery relacji, mimo że partner jest, partner może się jednak zmienić, ale pozostają oznaki współzależności). Rozwój człowieka we wszystkich innych obszarach albo się zatrzymuje, albo jest całkowicie ignorowany, ponieważ w swoim światopoglądzie nie zaczynał od swoich zasad i etyki charakteru, pozostając proaktywnym, ale zaczyna zaczynać jedynie od potrzeb samej sfery relacji. Wszystkie inne sfery zdawały się być podporządkowane jednej, a człowiek spędza prawie cały swój czas, nerwy i energię tylko na rzecz jednej sfery, jeśli wszystkie działania, myśli i uczucia (których zakres może być bardzo szeroki) są ze sobą powiązane tylko jedna sfera (jedna osoba), a jednocześnie pozostałe sfery (które wcześniej istniały i zajmowały jakieś miejsce oraz przynosiły przyjemność i inne uczucia) schodziły na dalszy plan (na dość długi czas) – warto o tym pomyśleć dlaczego dana osoba zdecydowała, że ​​może otrzymać poczucie „życia” i innych potrzeb (emocjonalnych) tylko w jednym obszarze? Czy może je odbierać (uczucia i doznania) w innych obszarach? Czy inne obszary (lub ludzie) w jego życiu są dla niego ważne? Co zyskuje w jednym obszarze, czego, jego zdaniem, nie może osiągnąć gdzie indziej? Jednocześnie osoba nieuzależniona potrafi rozpoznać i otrzymać wsparcie oraz pozytywne emocje w innych obszarach życia, co będzie miało korzystny wpływ na przeżywanie niepokojących doświadczeń w obszarze dominującym. Współzależny wierzy, że pełnię uczuć i doznań może otrzymać (lub zrekompensować) tylko w jednej rzeczy (ignorowanie, niezauważanie, dewaluacja innych swoich możliwości i sfer). Ważne jest, aby zwrócić się do siebie, do swoich sfer i pamiętać o czym else Czy jest (lub było) w jego życiu coś ważnego lub wartościowego, na co przestał zwracać uwagę i co się stanie, jeśli powróci koncentracja na tych obszarach? Które obszary „ucierpiały” bez odpowiedniej uwagi? I wtedy być może osoba zacznie zdawać sobie sprawę, że on i jego życie to coś więcej niż tylko jedna sfera relacji, w której znajduje się w emocjonalnej fuzji. ​​Drugą rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, jest obecność katastroficznego myślenia. Kiedy w jakimś obszarze fuzji (albo w związku z partnerem) dzieje się coś nieprzyjemnego, nawet drobne kłótnie czy nieporozumienia odbierane są jako tragedia, strata. Natężenie uczucia paniki, niepokoju i strachu (dla których obiektywnie nie ma powodu) jest tak wysokie, że staje się dla człowieka po prostu nie do zniesienia. Czuje coś w rodzaju zerwania ze sferą lub partnerem i to zerwanie jest dla niego jak Koniec Wszystkiego. To jest wyjście.