Często przezwyciężenie zaburzeń odżywiania wymaga leczenia. Terapia może pomóc w opracowaniu zdrowej, zbilansowanej diety. Pomoże Ci to także stawić czoła podstawowym problemom leżącym u podstaw Twoich problemów z odżywianiem. Porozmawiaj ze swoim lekarzem. Rozmowa o Twoich problemach z odżywianiem może być przerażająca. Aby jednak uzyskać dostęp do leczenia, pierwszym krokiem jest zwykle rozmowa ze swoim lekarzem rodzinnym. Następnie będą mogli skierować Cię do specjalistycznej opieki. Terapia rozmową w leczeniu zaburzeń odżywiania. Podobnie jak w przypadku niektórych innych problemów ze zdrowiem psychicznym, możesz zaproponować terapię rozmową w celu leczenia zaburzeń odżywiania. Eksperci zalecają obecnie poniższe terapie w leczeniu zaburzeń odżywiania : Terapia poznawczo-behawioralna zaburzeń odżywiania (CBT-ED) Ta forma terapii poznawczo-behawioralnej jest specjalnie przystosowana do leczenia zaburzeń odżywiania. Może być zaproponowany w przypadku anoreksji, bulimii lub zaburzeń objadania się. W przypadku anoreksji należy zaproponować maksymalnie 40 sesji. Przez pierwsze dwa do trzech tygodni powinieneś mieć sesje dwa razy w tygodniu. W przypadku bulimii powinieneś zaproponować co najmniej 20 sesji. Początkowo możesz otrzymać propozycję sesji dwa razy w tygodniu. • W przypadku napadowego objadania się powinieneś początkowo zaproponować grupowe sesje CBT. Jeżeli wolisz terapię indywidualną lub uważasz, że sesje nie są pomocne, poinformuj o tym swojego terapeutę lub lekarza. Terapia rodzinna Terapia rodzinna oznacza pracę nad problemami z rodziną przy wsparciu terapeuty. Jest powszechnie oferowana osobom chorym na anoreksję, zwłaszcza młodym ludziom. Dzięki terapii możesz zbadać sytuacje, które odnoszą się do podstawowych problemów Twoich zaburzeń odżywiania. Może to pomóc Twojej rodzinie zrozumieć Twoje zaburzenie i pomóc Ci. Jeśli zdiagnozowano u Ciebie anoreksję, możesz także otrzymać: Leczenie anoreksji nerwowej Maudsley dla dorosłych (MANTRA). Ta metoda pomoże Ci wrócić do zdrowia rozumiesz, co trzyma cię w anoreksji. Stopniowo możesz nauczyć się alternatywnych sposobów radzenia sobie. Należy to robić w tempie odpowiadającym Tobie i Twoim potrzebom. Musisz zaoferować co najmniej 20 sesji specjalistycznego wsparcia klinicznego (SSCM). Nie jest to wyłącznie terapia rozmową, ale może ją obejmować. Będziesz mieć cotygodniowe spotkania, podczas których będziesz otrzymywać informacje, porady i wsparcie dotyczące przyrostu masy ciała i zdrowia fizycznego. Będziesz miał także okazję porozmawiać o kluczowych dla Ciebie problemach. Może to pomóc Ci zastanowić się nad swoimi objawami i zachowaniem. Skoncentrowana terapia psychodynamiczna (FPT). Celem tej terapii jest pomóc Ci zrozumieć, w jaki sposób Twoje nawyki żywieniowe odnoszą się do tego, jak myślisz i czujesz o sobie i innych. Zwykle stosuje się je tylko wtedy, gdy inne metody leczenia nie są odpowiednie. Farmakoterapia zaburzeń odżywiania. Nie ma specyficznych leków stosowanych w leczeniu zaburzeń odżywiania. Możesz jednak otrzymać leki na podstawowe problemy, takie jak depresja lub stany lękowe. Na przykład możesz otrzymać leki przeciwdepresyjne, które pomogą Ci uporać się z tymi uczuciami. Należy zaproponować leki wraz z terapią rozmową. Leki nie powinny być jedyną rzeczą, jaką możesz otrzymać. Lekarz podejmie decyzję, czy przepisać Ci leki. I możesz zdecydować, czy chcesz je zażywać. Jeśli Twój problem żywieniowy jest związany z niedowagą, leki będą szybciej wchłaniane do krwi. Może to zwiększyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych dowolnego leku lub zmniejszyć jego skuteczność. Udanie się do szpitala Może zaistnieć konieczność udania się do szpitala lub kliniki z powodu problemów z odżywianiem. Może to być konieczne, jeśli: Twój lekarz lub zespół opiekuńczy uzna, że ​​nie czujesz się dobrze . Bardzo.