Moją pierwszą pracą była praca jako menadżer ds. rozwoju sieci. Nie skończyłem jeszcze pierwszej edukacji, ale poszedłem do pracy. A do moich głównych obowiązków należało dzwonienie do organizacji w całym kraju i zapraszanie ich do współpracy. Codziennie wykonywałem ponad 50 telefonów. Po 2 latach rozwinięta przeze mnie sieć przynosiła już 2 razy więcej niż dział sprzedaży na rynku lokalnym. I w dużej mierze dzięki telefonom. Ale nie miałem już czasu się nimi zająć i zaczęli szukać pracownika do działu. Oczywiście znaleźli wtedy studentów takich jak ja. Ale nie zadzwonili. Choć próbowali, nie udało im się i odeszli. Kierownictwo wysłało ich na szkolenie umiejętności. Sam brałem udział w takich szkoleniach. Podali działające sposoby negocjacji. Ale z jakiegoś powodu te metody nie zadziałały w przypadku wszystkich moich uczniów. Oprócz braku umiejętności, osoby zaproszone do współpracy z nami miały wiele obaw. A rozwój umiejętności nie wyeliminował tych obaw. Prawie wszyscy się bali: że zostanie odrzucony, co oznaczałoby porażkę; Że nie będą chcieli z nim rozmawiać, a to będzie oznaczać, że jest złym rozmówcą; że nie uda mu się dojść do porozumienia, a to będzie oznaczać, że jest złym pracownikiem. I ostatecznie ze strachu nie mogli pracować, nie przeszli okresu próbnego i wyjechali. Poza tym, aby podjąć taką pracę, przychodziły osoby prawie bez doświadczenia. Oznacza to, że nie mieli pewności siebie, bo wynika ona głównie z doświadczenia. Niska samoocena podsyca strach. Podobnie czułam się podczas wykładów na uniwersytecie. Nauczyciel zadał pytanie, znałem odpowiedź, ale milczałem. A co jeśli odpowiedź nie jest prawidłowa? Ale odpowiedź była prawidłowa, podał ją inny uczeń i to nauczyciel to zauważył. A ja zostałam ze swoim strachem. Dowiedziałam się o tym dopiero podczas terapii osobistej. A potem przez 5 lat pomagałam ludziom pokonać te same lęki. Zdobyłem doświadczenie, zrozumiałem, co dokładnie uniemożliwia ludziom swobodną komunikację i napisałem własny kurs „Nauka o komunikacji nie jest straszna, jeśli wiesz jak”. W kursie uwzględniłem swoje doświadczenie. Wiedziałem, że samo posiadanie umiejętności komunikacyjnych nie pomoże. Lęki i niska samoocena nie pozwolą Ci zastosować ich w życiu. Dlatego moi podopieczni na kursie najpierw przy moim wsparciu pokonują lęki i pracują nad poczuciem własnej wartości, a dopiero potem zdobywają umiejętności komunikacyjne. Jakie szkolenie w zakresie umiejętności ukończyłeś??