Od autora: Fragment artykułu: „Więźniowie pragnień” Pytania zadawała Ekaterina Baklanova, redaktor naczelna magazynu „W mieście”, Korolew. Odpowiedziała Żanna Kurkowa. Możesz przeczytać kontynuację artykułu: Więźniowie pragnień. Grzech ciała. „Jak małżeństwo ma swoją tajemnicę, tajemnicę pobożności, prawdy i sprawiedliwości, tak też rozpusta ma swoją tajemnicę, ale tajemnicę bezprawia i grzechu. Tajemnica pobożności nie narzuca się, lecz pokornie i pokornie wznosi się nad nami, podczas gdy tajemnica rozpusty wabi, flirtuje, uwodzi, zwodzi, kija”. B. Nikiforow „Wprowadzenie do psychologii chrześcijańskiej”. Dziś porozmawiamy o najsłodszym i najbardziej pożądanym grzechu, który popycha wielu z nas do lekkomyślnych działań. Grzech rozpusty nazywany jest szóstym grzechem głównym. Rozpusta, znana również jako pożądanie, rozpusta, rozpusta, to pobłażanie sobie w zaspokajaniu własnych pragnień seksualnych. W sensie dosłownym jest to zejście z bezpośredniej ścieżki (porównaj: błądzić, mylić się). Nasza rozmówczyni jest psychologiem, specjalistką od konstelacji rodzinnych i terapii systemowej Zhanna Kurkova - Kiedy pojawiło się pojęcie „grzechu”. pożądanie”? Wszystkie religie minionej epoki głosiły „duchową” ścieżkę. Znamy takie pojęcia, jak narzeczone Chrystusa, brahmachari, mnisi itp. Każda religia miała swoich własnych mentorów czystości. I nie tylko tak jest. Przypomnę historię Adama i Ewy. Adam i Ewa mieszkali w Raju – w ogrodzie niedaleko Domu Ojca. Byli cnotliwi i żyli ze zwierzętami. Ojciec opiekował się nimi jak dziećmi: dawał im pożywienie i stwarzał warunki do życia. I tak Ewa sprzeciwiła się Ojcu: zjadła zakazany owoc – jabłko, czyli zaszła w ciążę. Jabłko jest symbolem zapłodnienia. Adam i Ewa przestali być dziećmi, a Ojciec dał im niezależne życie na Ziemi i pozbawił ich opieki. Nastąpił upadek z nieba na ziemię. W tej historii nie ma nic nowego dla ludzkości. "Jak na górze, tak na dole." Dorastając, wszystkie dzieci opuszczają dom rodziców i prowadzą niezależne życie. Ale Dusza ludzka zawsze pamiętała ten magiczny czas dzieciństwa spędzony z Ojcem. Ludzkość zaczęła dążyć do powrotu do raju, nawet jako kwiat, nawet w postaci zwierzęcia, ale co najważniejsze, do powrotu do domu, do Ojca. „Bądźcie jak dzieci, a pójdziecie do Ojca Niebieskiego”. Wielu wybrało drogę czystości, aby po śmierci móc wrócić do swojego „domu rodzicielskiego” – ogrodu Ojca. – Dlaczego grzech rozpusty nie jest niebezpieczny ani mężczyzny, ani kobiety? Każdy człowiek dąży do integralności, zgodnie z filozofią Wschodu – do odnalezienia Tao. A Tao składa się z dwóch przeciwstawnych energii - Yin i Yang. Każdy mężczyzna ma swoją kobietę! Rzeczywiście, rozpusta w tym aspekcie życia jest po prostu poszukiwaniem partnera. To taka sama wędrówka przez życie, jak poszukiwanie sensu życia, ulubionego zajęcia itp. Znamy wiele przykładów z życia, kiedy „wędrujący ludzie”, odnajdując SWOJEGO partnera, odnajdują spokój i szczęście. Ludzie lepiej zorganizowani ufają swojemu sercu i znajdują partnera w oparciu zarówno o pożądanie seksualne, jak i wołanie serca. Ci, którzy nie umieją jeszcze żyć sercem, żyją opierając się wyłącznie na ciele. Dlatego dla nich proces poszukiwania partnera jest opóźniony i napotyka pewne trudności. Moim zdaniem osoba poszukująca nie stwarza nikomu zagrożenia. Taka jest jego droga – i taki jest. W jego życiu nie ma nic złego i nic dobrego – Kościół wierzy, że człowiek może i powinien opierać się pokusom cielesnym. Jak to się ma do stwierdzenia słynnego psychoanalityka Zygmunta Freuda, że ​​popęd seksualny ma nieodpartą siłę, z którą nie da się sobie poradzić? Kto ma rację? Nie mogę brać odpowiedzialności za to, kto ma rację, a kto się myli. Mogę jedynie podzielić się swoim światopoglądem na ten temat. Każdy ma swoją prawdę i prawdę. Był czas w moim życiu, kiedy wierzyłem, że czystość jest dla mnie bardzo ważna i myślałem o ucieczce od światowego życia i służeniu Stwórcy, wyrażając swoją miłość poprzez czystość i poświęcenie. Zatem dla mnie ten światopogląd był prawdą. To był bardzo ważny krok w moim życiu/5-11-190-395