Ludzkość manipuluje masową świadomością przez całe swoje życie. Już w III wieku p.n.e. grecki dramaturg wynajął przeciwko swojemu przeciwnikowi klakierów, specjalne osoby, które za pomocą oklasków, buczenia, płaczu i innych środków sztucznie kreują sukces lub porażkę przedstawienia. A począwszy od XVII wieku w całej Europie narodziła się profesjonalna klaka. Pragnienia władców utrzymania władzy i pragnienia mas również często się rozchodziły, a technologie manipulacji miały miejsce w różnych scenariuszach. Zatem w pozytywnym scenariuszu mądry władca, znający cel i korzystający z zaawansowanych technologii rozwoju, po prostu nie mógł przekazać masom swoich idei i myśli, one ich nie akceptowały i nie rozumiały, a aby poruszyć, konieczne było manipulowanie świadomością społeczeństwo do przodu. W scenariuszu, w którym władca wykorzystywał władzę we własnym interesie, stworzył iluzję rzeczywistości i obraz wspaniałej przyszłości dla społeczeństwa. Swoją drogą ludzie nie zawsze chcą i są gotowi poznać prawdę i im też odpowiada bycie w iluzji. ​​Manipulacja zbiorową świadomością opiera się po pierwsze na wrażliwości ludzkiego mózgu (poprzez zaspokajanie nowych potrzeb lub kształtowanie nowych). , ludzie mogą być kontrolowani), a po drugie, - po drugie, ograniczona zdolność mózgu do przetwarzania informacji i postrzegania otaczającej rzeczywistości. Rozważmy jedną z metod manipulowania świadomością - fałszywe wiadomości. Każdy zdrowy mózg ma ochronę przed kłamstwami szkodliwy wpływ informacji. Funkcja ta jest wbudowana w naturę, aby zapobiec błędom wynikającym z błędnych informacji, w wyniku których organizm może umrzeć. Podczas przedstawiania fałszywych informacji stosuje się technologie, które zakłócają zdolność mózgu do kontrolowania przepływu informacji. Najczęstsze: przekaz informacyjny jest opakowany w emocję, mózg nie jest w stanie krytycznie ocenić takiego przekazu i przechodzi przez niego; gdy znaczna część przekazu informacyjnego jest prawdziwa (na tej zasadzie działała stacja radiowa Goebbelsa, gdzie 60% informacji jest prawdziwych, a 40% kłamliwych). Fałszywy przekaz przedostaje się do mózgu człowieka niczym wirus wewnętrzny obraz świata, przebudowuje go, a człowiek zaczyna postrzegać otaczającą rzeczywistość zgodnie z nowym programem, podejmując decyzje i konstruując rzeczywistość w oparciu o błędne przekonania. Mając na uwadze krzywdę, jaką mogą wyrządzić fałszywe informacje, zwrócimy uwagę na kilka zasady ochrony informacji dla zwykłego obywatela: higiena informacji, dyscyplina psychiczna, analiza własnych emocji i pozytywne nastawienie. Higiena informacji1. Przeanalizuj źródła informacji: poziom profesjonalizmu mediów, a także spróbuj „dotrzeć do sedna” pierwotnego źródła, które jako pierwsze przekazało tę wiadomość.2. Spróbuj wyłączyć ze swoich subskrypcji informacyjnych te, które stale niosą ze sobą negatywny kontekst.3. Siłą woli oddziel się od przepływu informacji i przejdź na poziom fizyczny: idź na spacer, przeczytaj książkę, obejrzyj dobry film, porozmawiaj ze znajomymi na neutralne tematy. Ponieważ nasz mózg traktuje negatywne informacje jako zagrożenie, to uczucie zmusza mózg do bardziej uważnego i jeszcze bardziej aktywnego poszukiwania informacji, aby uniknąć zagrożenia, i pojawia się efekt „przyklejania się” do negatywnych informacji. Dyscyplina psychiczna1. Rozwijaj swoje myślenie, w tym myślenie krytyczne.2. Przestudiuj sposoby rozpowszechniania fałszywych informacji. Przeanalizuj własne emocje. Powiedzieliśmy już, że komunikaty informacyjne są często opakowane w emocjonalne opakowanie. Spróbuj śledzić swoje emocje i dokładnie zrozumieć, w jaki stan chcą cię wprowadzić. Im mniejszą kontrolę masz nad sytuacją, tym większą kontrolę masz z zewnątrz.1. Spróbujcie wspólnie z przyjaciółmi zaprojektować przyszłość – jak dobrze wszystko będzie, gdy kryzys się skończy!2. Spróbuj określić, na jakiej polityce redakcyjnej opiera się treść: – „wszystko jest źle, wszyscy są winni” = separacja – „jest problem, ale trzeba wznieść się ponad problem poprzez zjednoczenie” Dbajcie o siebie i siebie nawzajem Larisa Artamonova, psycholog